نظام پارلمانی حکومتی است که در آن وزیران مشروعیت خود را از قوه مقننه میگیرند و به مجلس پاسخگو هستند.
در این نظام رئیس کشور که ممکن است پاشاه (نظام‌های مشروطه سلطنتی) یا رئیس جمهور (در نظام‌های جمهوری) باشد در اداره کشور نقش مهمی ندارد.در عوض رئیس قوه مجریه که معمولا نخست وزیر خوانده میشود به پیشنهاد رئیس کشور و انتخاب پارلمان مشخص میشود.
در این نظام هیئت وزیران به مجلس قانون پیشنهاد میکنند و در مذاکرات مجلس شرکت میکنند و در مقابل پارلمان هم حق سوال و استیضاح آنها را دارد.
