زهرا رهنورد به مناسبت فرا رسیدن سال نو و رسیدن بهار طبعیت پیامی ویدیویی خطاب به مردم ایران منتشر کرد.

متن کامل این پیام ویدئویی به شرح زیر است:

«بسم الله الرحمن الرحیم»

این ایام نوروز باستانی کهن و همیشه جاودان را به هم‌وطنان عزیزمان در ایران و هر گوشه‌ای از جهان که هستند تبریک عرض می کنم .

یا مقلب القلوب و الابصار، یا مدبراللیل و النهار ، یا محول الحول والاحوال، حول حالنا الی احسن الحال.

چقدر عجیب است که این مراسم باستانی با چنین روایت زیبای اسلامی عجین شده و نه تنها با روایت زیبای اسلامی، بلکه با امروز ما در جامعه مدرنی که وجود داریم و در این ایام سبزی که جنبش سبز در واقع بر آن مهر و امضای زیبایی‌های خودش را زده .

حول حالنا الی احسن الحال در واقع همان خواست جنبش سبز است. جنبش سبز خواهان تحول وضعیت خود است، وضعیت ملت خودش و چه تقارن زیبایی است تحول در هر زمینه‌ای. جنبش سبز که جنبش برانداز نیست؛ جنبشی تحول خواه است، تحول از وضعیت موجود به وضعیت مطلوب، ولی اجازه بدهید که از حافظ مدد بگیرم و از اعتمادی که به او داریم در همه ایام زندگی‌مان خط مشی بگیریم:

عشقت رسد به فریاد گر خود به سان حافظ، قرآن ز بر بخوانی در چهارده روایت

این چهارده روایت که در واقع حافظ خود درباره خودش گفته و آن را با عشق توأم کرده حکایت از این دارد که خیلی می‌توان به آن اعتماد کرد. فال نیست به فال اعتقاد ندارم چون قرآن کریم هم می‌فرماید: طائرکم معکم، خودتان هر چه باشید همان، گردن کسی نباید چیزی انداخت. بلکه تأسی می گیریم به او:

رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند                  چنان نماند چنین نیز هم نخواهد ماند

من ار چه در نظر یار خاکسار شدم                  رقیب نیز چنین محترم نخواهد ماند

چو پرده‌دار به شمشیر می‌زند همه را               کسی مقیم حریم حرم نخواهد ماند

چه جای شکر و شکایت ز نقش نیک و بد است   چو بر صحیفه هستی رقم نخواهد ماند

غنیمتی شمر ای شمع وصل پروانه                  که این معامله تا صبحدم نخواهد ماند

حافظ عزیز مورد اعتماد همه ما در شب‌های چله، در روزهای عید، در موقعی که غم و اندوهی داریم، در موقعی که خوشحال و شاد هستیم،  «عشق را به فریادمان می رساند» . دلمان می‌خواهد در این ایام همدیگر را دوست داشته باشیم. قبلا هم گفتیم که جنبش سبز را همه دوست داریم با هیچ کس دشمن نیست، فقط یک مطالبات و آرمان‌هایی دارد.

در این آغاز سال می‌خواهیم که آزادی به سرزمین‌مان بازگردد، این تحول حال است. می‌خواهیم قانون‌مداری که می‌توان گفت دویست، سیصد سال است که انسان‌ها به شکل مدرن برای آن تلاش کرده‌اند مجددا بر سرزمین ما حاکم شود.

تقلبات و شائبه‌ها کنار رود، تبعیض در هر شکلی که هست چه تبعیض برای مسائل مادی، طبقاتی، اقتصادی، فرهنگی و تبعیض در مورد مسائل زنان برطرف بشود. آزادی‌های شخصی و فردی احترام گذاشته شود، این به معنای این نیست که به جمع و خواسته‌های جمع احترام نمی‌گذاریم ولی فرد هم حق دارد و معمولا حکومت‌های رسمی ایدئولوژیک به فرد حق نمی‌دهند که برای خود نظر و سلیقه داشته باشد اما جنبش سبز این را می‌خواهد.

مردم ما در جنبش سبز سازنده آن هستند، جنبش سبز یک کتابخانه نیست که چند کتاب در آن گذاشته باشند. در واقع جنبش سبز همان مردم و آرمان‌هایش هستند. ما همه با هم هستیم، ما بی‌شماریم. مردم ما با همه تنوعی که کشور ما دارد، کشور ما یکی از پیچیده‌ترین موقعیت‌های ژئوپولتیک و نژادی و زبانی را دارد ولی خدا را شکر قرآن کریم می‌فرماید: که احترام بگذاریم به این قضیه، شعوب و قبایل اگر باشید همدیگر را بشناسید. رنگ و زبان، الوان و السنتکم این‌ها از آیه الهی است. نشانی از خداوندی است. این تنوع و تکثر بسیار زیباست.

جنبش سبز مجموعه‌ای از جنبش‌های زیر مجموعه خودش است، جنبش کارگران، جنبش معلمان، جنبش زنان و جنبش‌های دیگر و هم‌چنین مجموعه‌ای از گروه‌های مرجع است مثل گروه هنرمندان، گروه ورزشکاران، گروه‌هایی دیگری مثل طرفداران حقوق بشر که البته همه‌مان هستیم و در این طرف‌داری همه به نوعی هم‌پای هم هستیم، و گروه‌های مرجع دیگر. جنبش سبز در واقع حکایت یک نورافشانی است، نورافشانی مردم که نور وجودشان به یک منشور می‌تابد و تنوع رنگارنگ و قوس و قزحی زیبا در پرده تابلو الهی در سطح جامعه ایجاد می‌کند.

جنبش سبز یک جنبش تحول‌خواه و آزادی‌خواه است و پیش به سوی آرمان‌های بلند اسلامی. جنبش سبز جنبش لطیفی است. جنبش خشن نیست، نمی‌خواهیم بگوییم «نرود میخ آهنین در سنگ» آن را می‌دانیم که یک ضرب‌المثل است ولی ما در دنیای مدرن می‌خواهیم بر همه این‌ها پیشی بگیریم و حرف تازه‌ای بزنیم و هیچ سنگی را فکر نمی‌کنیم وجود دارد که راجع به آن میخ آهنین به کار ببریم و امیدواریم همه‌مان با هم با نرمش پیش رویم و کل ملت ما، نظام و مردم ما موفق باشند در آن آرمان‌های بلند.

اما نمی‌توانم راجع به زنان حرف نزنم. بر تارک آرمان‌های زنان آزادی‌ها و رفع تبعیض می‌درخشد، این آرمان زنان ایران فقط نیست، آرمان تمام زنان جهان است منتها برخی از نقاط جهان موفق‌تر از ما بوده‌اند در رفع تبعیض ولی ما موفق نبودیم، واقعیت این است.

من همیشه حرفم این بوده که انقلاب اسلامی یک پروژه ناتمام بود و امیدوار بودیم که در جمهوری اسلامی آرمان‌های بلند انقلاب اسلامی و آرمان‌های بلند حضرت امام خمینی (ره) رهبر کبیر انقلاب در جمهوری اسلامی تحقق پیدا کند، چون به نحو خاصی انقلاب ما با یک سرعت خاصی موفق شد و ادامه آرمان‌هایش را منتظر بودیم در جمهوری اسلامی انجام بگیرد که آزادی‌ها بود، قانون‌خواهی بود، مساوات بود، رفاه مردم بود، رفع تبعیض‌های طبقاتی بود و نظایر آنها، ولی نشده.

جنبش سبز می‌خواهد همان‌ها را دوباره پیگیری کند از جمله مسئله زنان را. زنان ما در شرایط فعلی از تبعیض‌های زیادی رنج می‌برند، مثل تبعیض‌های حقوقی، تبعیض‌های فرهنگی، تبعیض های قانونی و نظایر آنها.

بعضی‌ها خیال می‌کنند تا بحث رفع تبعیض پیش می‌آید و مساوات طلبی، نقش‌ها فراموش می‌شوند و یک جامعه خشنی که همه مثل هم می‌خواهند استالینی عمل کنند، سرها بریده شود همه اندازه همدیگر شوند و مثل هم. نه این حرف نیست اصلا، جنبش سبز نقش‌ها را می‌شناسد. حتی نه تنها جنبش سبز بلکه تمام فعالیت‌های رفع تبعیض در سطح جهان نقش‌ها را می‌داند و می‌شناسد .

این طور نیست که لطافت، مادرانگی، عشق‌آفرینی، ایجاد شور و هیجان، تداوم حیات بشری، در جنبش سبز فراموش بشود در رفع تبعیض. رفع تبعیض در واقع همان ادبیات دینی ما را می‌خواهد به یک شکلی در مورد زنان به‌کار ببرد. ریحانه است، نه قهرمانه، یعنی لطافت و درخشندگی دارد اما قهرمانانه نباید با آن رفتار کرد.

قهرمان البته در اینجا به معنای ادبیات فارسی‌مان نیست بلکه یعنی با قهر و خشونت. وقتی تبعیض هست در واقع آن ریحانه اسیر قهرمانه شده است یعنی آن قهرها و شدت‌هایی که فرهنگ یا یک نظامی ممکن است بر او وارد کند.

ما در واقع به طور جدی این قضیه را در کنار تمام آرمان‌های جنبش سبز پیگیری می‌کنیم که رفع تبعیض و اعطای آزادی‌ها به زنان و آن را از قیمومیت درآوردن (چه قیمومیت قانون باشد چه قیمومیت‌های دیگر) خارج کند و زن واقعا در شأن و منزلتی که همه فرهنگ‌های بدیع و ارزشمند جهان برای آن قائل‌اند و از جمله اسلام عزیز خودمان بر آن قائل است ما به آن شأن و منزلت برسانیم هم در قلمرو فرهنگ هم در قلمرو قانون.

در نهایت تبریک می‌گویم به همه انسان‌های بزرگی که با هزینه‌های سنگینی که پرداختند این انقلاب کبیر را حفظ کردند، جنگ تحمیلی را به پیروزی رساندند و جنبش سبز را سرفراز کردند در تمام جهان، به خانواده ‌ای زندانیان، به خانواده‌های شهدا در تمام قلمرو تاریخ ایران به ویژه این سی ساله اخیر تبریک عرض می‌کنم.

امیدوارم زندانیان آزاد شوند و بر سر سفره‌های هفت‌سین در کنار خانواده‌های خود بنشینند و به ترجیع بند سبز جنبش سبز که پر از سین‌های پر شکوه است، علاوه بر سین‌های هفت‌سین، سین سرفرازی، سین سعادت، سین سلامت و سین‌های خوب دیگر را به عنوان یک زنجیره ابدی سبزی‌های جنبش سبز در کنار خانواده‌هایشان بر سر سفره هفت‌سین داشته باشند. ما بی‌شماریم، ما با هم هستیم، ما ایستاده‌ایم.

جنبش سبز هزینه ی سنگینی پرداخت کرده و پای آرمان های خود ایستاده است . منتها این آرمان ها را ما می خواهیم ، مطالبات ما باید تحقق پیدا کند .هر کس این کار کرد فرقی نمی کند ، مهم این است با سرفرازی این آرمان ها که آرمان های خود انقلاب کبیر اسلامی هم هست تحقق پیدا کند و می دانم که حتما چنین خواهد شد و امیدواریم که همه خوشبخت و سعادتمند باشیم.