دل به دل راه داره ! از اون کاریکاتور قبلیت و چند تا کامنت خاص تو اینجا و بالاترین حدس می زدم بخاطر فرصت طلبی سوژه ذاتی که داری یه چیزی واسش بکشی !
خیلی جالبه واسه من ، تو مصاحبت هر چی در مورد سیاست ازت پرسیدن ، پیچوندی که تئوریسین سیاسی نیستم و کاریکاتور کشم ، اما همیشه بهترین مواضع سیاسی رو گرفتی بهتر از باقی سیاسی ها ! دوستم ندارم پشت سر کسی حرف بزنم اما کاریکاتوریستی رو می شناسم ( همه می شناسیمش و احترامشم واجبه) خودش برچسب زن و تزهای سیاسی میده ، اما کمتر کاریکاتور درست حسابی میکشه ، تز سیاسیشم که 100 یا 0 ! سفید یا سیاه
این برچسب ها خیلی وقته درد من یکیه ! جنبش مردمی که احتیاج داره حتی نیروهای حامی حکومت یا حداقل بی طرف رو
حامی خودش کنه ، داخل خودش هم به هیچ توافقی نمیرسه .
دموکراسی با این شیوه به هیچ وجه اتفاق نمیفته ! تا وقتی تحمل گروه های مخالف همدیگه و انتقاد نیست و فوری
برچسب می زنیم به همدیگه ( وقتی برچسب ساندیس خور رو به بسیجی ها می دادیم و لذت می بردیم باید فکرشم می کردیم دامن خودمونم می گیره اینکار )
ممنون مانا ، همیشه کاریکاتورهات آرامش خاطرن واسه من ، واقعا نمی دونم چطور این لطف ها رو ماها می تونیم جبران کنیم در حقت
Green Post-Rock | ۰۱ اردیبهشت ۱۳۸۹ - ۰۶:۲۸
mani maa ageh toro nadashtim chikar mikardim akheh? midooni che chizi dar to binazireh? inkeh estedade honari ro baa ensaf va shoure siasi ba ham dari… iran be hezaran taa mese to ehtiaj dareh jeddi migam
khodam | ۳۱ فروردین ۱۳۸۹ - ۲۲:۴۵
عالیییه لذت بردم واقعا عالیه
phoenix | ۳۱ فروردین ۱۳۸۹ - ۱۲:۵۹
مثل همیشه عالی بود . چقدر دلم می خواست کسی با زبان طنز این تفرقه ای که بین سبزها اتفاده را به تصویر بکشد . ابراهیم نبوی که بعد از 22 بهمن دست و دلش به کار نمی رود ، علیرضا رضایی را که بعد از خروجش از ایران دیگر نمی شناسم ، نیک آهنگ کوثر نیز که یک زمانی بسیار برایم محبوب بود ، الان تبدیل شده به ... بگذریم .
در این میان تنها مانا همان مانا ماند ! با همان هوش و ذکاوتی که ازش توقع داشتم و خودش را خراب باند این و بازیچه آن نکرد . دغدغه ات همیشه ایران بوده نه شخص فلان و حزب بهمان و همین است که کارهایت را یک سر و گردن که چه عرض کنم ، آنقدر سر و گردن ! از کار بقیه بالاتر می برد که دیگران برای کاستن این فاصله مجبور میشوند تئوری ها و نظریه هایی بدهند مثل سبزالهی تا با ایجاد هیاهو بتوانند برای خودشان معروفیتی (نه محبوبیت) در این سوی آبها دست و پا کنند .
افسوس
زنده باشی و استوار ادامه بده
فرزند ایران | ۳۱ فروردین ۱۳۸۹ - ۰۰:۵۷
it was one of your best. that’s unfortunately a true story of us. dargiri be behtarin shekl tozih daade shode
iman | ۳۰ فروردین ۱۳۸۹ - ۱۴:۴۶
واقعیتی تلخ،تلخ،تلخ با طعم ساندیس
forootan | ۳۰ فروردین ۱۳۸۹ - ۱۳:۳۳
من همیشه کارای قشنگتو دیدم اما هیچوقت کامنت نذاشتم، اما در مورد این یکی نمیشه!
خیلی قشنگه
پسر بد | ۳۰ فروردین ۱۳۸۹ - ۱۳:۱۱
چندی پیش مطلبی در وبلاگم نوشتم که بسیار مربوط به این کاریکاتور می شه. خوشحالم که پس از ماه ها کسی پیدا شد که تازه داره حرفام رو بازتاب می ده.
آدرس اون مطلب اینه: http://301040.blogsky.com/1388/10/07/post-436
و چندی بعد مطلب دیگه ای نوشتم در تکمیل: http://301040.blogsky.com/1388/12/11/post-473
خلاصه خوشحالم که فقط با چند ماه تاخیر افراد کم کم به نتایجی که بهشون رسیده بودم دارن می رسن.
موفق باشی
301040 | ۳۰ فروردین ۱۳۸۹ - ۱۳:۰۲
زیباترین کاریکاتوری بود که تا به حال کشیدی مانا جان..می شه راجبش ساعت ها فکر کرد
حمید | ۳۰ فروردین ۱۳۸۹ - ۱۲:۱۹
من کاملا از این سبزاللهی ها متنفرم ولی کارت خیلی خوب بود
ممنون
شریف | ۳۰ فروردین ۱۳۸۹ - ۱۲:۱۰
چه زیبا یکی از بزرگترین ضعفهای جنبش را به تصویر کشیدی.کاش همه می توانستیم به معنای واقعی “دیگر پذیر ” باشیم.به خصوص اکنون که در مقابل دستگاه کودتا و دیو ولایت را داریم.کاش این جمله زیبا از بیانه شماره 16 رئیس جمهور موسوی واقعا درباره همه جنبش صادق بود:
” برجسته ترین ویژگی جنبش سبز این است که اختلافها را کنار نمی گذارد بلکه به رسمیت می شناسد...”
ضدولایت وقیح | ۳۰ فروردین ۱۳۸۹ - ۱۲:۰۹
فوق العاده ست
Amirhosein | ۳۰ فروردین ۱۳۸۹ - ۱۲:۰۵
سلام
اين آخري واقعا واقعيت خيلي دردناكي بود كه همه دائم به هم ديگه برچسب ميزنيم، البته بين بچه حزب اللهي ها هم از اين چيز ها خيلي زياده، كاش ميتونستيد اين مشكل رو كه دامنگير جامعه ما شده خيلي كلي تر به نمايش بگذاريد تا طرف مقابل كه البته به نظر من فقط دلسوز ارزش هاي خودشون هستن هم ازش تاثير بگيرند
sally | ۳۰ فروردین ۱۳۸۹ - ۱۱:۴۵
Nemidoonam che etefaghi oftade ke be in natije residi, ama khob inam ye joreshe ... Ma mitoonim inkaro ba yeki ke bar garde be in samti bokonim…
دل به دل راه داره ! از اون کاریکاتور قبلیت و چند تا کامنت خاص تو اینجا و بالاترین حدس می زدم بخاطر فرصت طلبی سوژه ذاتی که داری یه چیزی واسش بکشی !
خیلی جالبه واسه من ، تو مصاحبت هر چی در مورد سیاست ازت پرسیدن ، پیچوندی که تئوریسین سیاسی نیستم و کاریکاتور کشم ، اما همیشه بهترین مواضع سیاسی رو گرفتی بهتر از باقی سیاسی ها ! دوستم ندارم پشت سر کسی حرف بزنم اما کاریکاتوریستی رو می شناسم ( همه می شناسیمش و احترامشم واجبه) خودش برچسب زن و تزهای سیاسی میده ، اما کمتر کاریکاتور درست حسابی میکشه ، تز سیاسیشم که 100 یا 0 ! سفید یا سیاه
این برچسب ها خیلی وقته درد من یکیه ! جنبش مردمی که احتیاج داره حتی نیروهای حامی حکومت یا حداقل بی طرف رو
حامی خودش کنه ، داخل خودش هم به هیچ توافقی نمیرسه .
دموکراسی با این شیوه به هیچ وجه اتفاق نمیفته ! تا وقتی تحمل گروه های مخالف همدیگه و انتقاد نیست و فوری
برچسب می زنیم به همدیگه ( وقتی برچسب ساندیس خور رو به بسیجی ها می دادیم و لذت می بردیم باید فکرشم می کردیم دامن خودمونم می گیره اینکار )
ممنون مانا ، همیشه کاریکاتورهات آرامش خاطرن واسه من ، واقعا نمی دونم چطور این لطف ها رو ماها می تونیم جبران کنیم در حقت
mani maa ageh toro nadashtim chikar mikardim akheh? midooni che chizi dar to binazireh? inkeh estedade honari ro baa ensaf va shoure siasi ba ham dari… iran be hezaran taa mese to ehtiaj dareh jeddi migam
عالیییه لذت بردم واقعا عالیه
مثل همیشه عالی بود . چقدر دلم می خواست کسی با زبان طنز این تفرقه ای که بین سبزها اتفاده را به تصویر بکشد . ابراهیم نبوی که بعد از 22 بهمن دست و دلش به کار نمی رود ، علیرضا رضایی را که بعد از خروجش از ایران دیگر نمی شناسم ، نیک آهنگ کوثر نیز که یک زمانی بسیار برایم محبوب بود ، الان تبدیل شده به ... بگذریم .
در این میان تنها مانا همان مانا ماند ! با همان هوش و ذکاوتی که ازش توقع داشتم و خودش را خراب باند این و بازیچه آن نکرد . دغدغه ات همیشه ایران بوده نه شخص فلان و حزب بهمان و همین است که کارهایت را یک سر و گردن که چه عرض کنم ، آنقدر سر و گردن ! از کار بقیه بالاتر می برد که دیگران برای کاستن این فاصله مجبور میشوند تئوری ها و نظریه هایی بدهند مثل سبزالهی تا با ایجاد هیاهو بتوانند برای خودشان معروفیتی (نه محبوبیت) در این سوی آبها دست و پا کنند .
افسوس
زنده باشی و استوار ادامه بده
it was one of your best. that’s unfortunately a true story of us. dargiri be behtarin shekl tozih daade shode
واقعیتی تلخ،تلخ،تلخ با طعم ساندیس
من همیشه کارای قشنگتو دیدم اما هیچوقت کامنت نذاشتم، اما در مورد این یکی نمیشه!
خیلی قشنگه
چندی پیش مطلبی در وبلاگم نوشتم که بسیار مربوط به این کاریکاتور می شه. خوشحالم که پس از ماه ها کسی پیدا شد که تازه داره حرفام رو بازتاب می ده.
آدرس اون مطلب اینه:
http://301040.blogsky.com/1388/10/07/post-436
و چندی بعد مطلب دیگه ای نوشتم در تکمیل:
http://301040.blogsky.com/1388/12/11/post-473
خلاصه خوشحالم که فقط با چند ماه تاخیر افراد کم کم به نتایجی که بهشون رسیده بودم دارن می رسن.
موفق باشی
زیباترین کاریکاتوری بود که تا به حال کشیدی مانا جان..می شه راجبش ساعت ها فکر کرد
من کاملا از این سبزاللهی ها متنفرم ولی کارت خیلی خوب بود
ممنون
چه زیبا یکی از بزرگترین ضعفهای جنبش را به تصویر کشیدی.کاش همه می توانستیم به معنای واقعی “دیگر پذیر ” باشیم.به خصوص اکنون که در مقابل دستگاه کودتا و دیو ولایت را داریم.کاش این جمله زیبا از بیانه شماره 16 رئیس جمهور موسوی واقعا درباره همه جنبش صادق بود:
” برجسته ترین ویژگی جنبش سبز این است که اختلافها را کنار نمی گذارد بلکه به رسمیت می شناسد...”
فوق العاده ست
سلام
اين آخري واقعا واقعيت خيلي دردناكي بود كه همه دائم به هم ديگه برچسب ميزنيم، البته بين بچه حزب اللهي ها هم از اين چيز ها خيلي زياده، كاش ميتونستيد اين مشكل رو كه دامنگير جامعه ما شده خيلي كلي تر به نمايش بگذاريد تا طرف مقابل كه البته به نظر من فقط دلسوز ارزش هاي خودشون هستن هم ازش تاثير بگيرند
Nemidoonam che etefaghi oftade ke be in natije residi, ama khob inam ye joreshe ... Ma mitoonim inkaro ba yeki ke bar garde be in samti bokonim…