حافظیه نام مجموعه آرامگاه شاعر برجسته ایرانی، حافظ شیرازی است که در شهر شیراز قرار دارد. آرامگاه حافظ در شمال شهر شیراز، پایین تر از دروازه قرآن، در یکی از قبرستان‌های معروف شیراز به نام خاک مصلی قرار دارد و مساحت آن 19116 متر مربع است.
65 سال پس از درگذشت حافظ، در سال 856 هجری قمری (1452 میلادی)، شمس‌الدین محمد یغمایی وزیر میرزا ابوالقاسم بابر گورکانی (پسر میرزا بایسنغر نواده شاهرخ بن تیمور) حاکم فارس، برای اولین بار ساختمانی گنبدی شکل را بر فراز مقبره حافظ بنا کرد. این بنا یکبار در اوایل قرن یازدهم هجری و در زمان حکومت شاه عباس صفوی، و دیگر بار 350 سال پس از وفات حافظ به دستور نادرشاه افشار مرمت شد. در سال 1187 هجری قمری، کریم خان زند بر مقبره حافظ، بارگاهی به سبک بناهای خود، شامل تالاری با چهار ستون سنگی یکپارچه و بلند و باغی بزرگ در جلو آن ساخت و بر مزارش سنگ مرمری نهاد که امروز نیز باقی است.
در سال 1315 به کوشش شادروان علی‌اصغر حکمت بنای کنونی با بهره‌گیری از عناصر معماری روزگار کریم خان زند و یادمان‌های حافظیه توسط آندره گدار فرانسوی طراحی و اجرا شد.
