درجوش و خروش‌های پیش از انقلاب، گروهی از دانشجویان دانشگاه هنرهای زیبا که کار طراحی گرافیک می‌کردن، پوسترهایی برای انقلاب خلق کردند.
آنها اعتقاد داشتند، پوستر سیاسی آینه‌‌ای است که از شیوه بیان سیاسی هر ملت، آرزوها، امیدها، ملاطفت و خشم‌هایش می‌گوید.
امیر اثباتی، اکبر اهری‌پور، محمد فرزین، عبدالرضا نیکو و قدیمی‌ترهای دانشکده، آراپیک باغداساریان و نیکزاد نجومی و برادران شیشه گران همان گروهی بودند که دور هم جمع شدند تا با طراحی پوستر از آرمان‌هایشان در این انقلاب بگویند.
این گروه در فضایی آرمانی نام هیچ طراحی را بر پوسترها درج نمی‌کردند، فقط پایین پوسترها آرم کوچکی به چشم می‌خورد از ترکیب یک مشت و یک ستاره.
در این میان، هیچ یک از گروه‌ها و جریان‌های هنری و طراحان مستقل استمرار برادران شیشه‌گران را در خلق پوسترهای سیاسی ندارند. 40 پوستر حاصل تلاش چندساله کوروش، بهزاد و اسماعیل شیشه‌گران است.
به گفته کورش شیشه‌گران، سفارش دهنده و اجرا کننده این پوسترها خودشان بودند و تمام هزینه‌ها را خودشان تامین می‌کردند. از آن جا که هیچ چاپ‌خانه‌ای حاضر به چاپ این پوسترها نمی‌شد، پوسترها را به شیوه چاپ سیلک‌اسکرین در کارگاهی در خیابان جمهوری- گلشن منتشر می‌کردند و بعد همین آدم‌ها خودشان شبانه آنها را در خیابان های شهر نصب می‌کردند.
تعدادی از پوسترها نیز با قیمت 10،15 و 20 ریال مقابل دانشگاه به فروش می‌رفت تا هزینه طراحی و انتشار پوسترهای دیگر فراهم شود.
با توجه به فضایی که در جامعه به وجود آمده بود و مردم تشنه دانستن بودند، خیلی زود پوسترها به فروش می‌رفتند.
با نزدیک شدن به ماه‌های پیروزی انقلاب، پوسترها به صورت افست چاپ می شد ودیگر محدودیت تیراژ سیلک را وجود نداشت.
با پیروزی انقلاب، این طراحان هم‌چنان به کارشان ادامه دادند، اما چون طراحان اولیه پوسترهای انقلاب حالا دیگر شناخته شده بودند، دیگر در کمال آزادی نمی‌توانستند به کارشان ادامه بدهند.
کورش شیشه‌گران که معتقد به تعهد هنرمند در مقابل وقابع اجتماعی و سیاسی است، درباره طراحی‌هایش در آن دوره می گوید: «آن زمان ما جوان بودیم و به راحتی به کارمان ادامه می دادیم، با این همه چندین بار خود من دستگیر شدم. اما الان شرایط کار برای ما که شیوه بیان و ارائه کارمان شناخته شده دشوار شده است. من اگر امروز پوستری را طراحی کنم و بی سر و صدا به دست مردم برسانم، با یک نگاه مشخص می شود که کار من است.»
بیشتر پوسترهای کورش شیشه‌گران با مضمون رهایی زندانیان سیاسی، آزادی و جعمه سیاه شکل گرفته‌اند.
البته درکنار هنرمندان، تعدادی از مردم عادی هم بودند که بدون شناخت شیوه‌های بیان هنری و به صورت ذوقی پوسترهای انقلابی طراحی می‌کردند.
اما پوسترهای برادران شیشه‌گران در مقایسه با سایر هنرمندانی که سال‌های پیش از انقلاب پوستر طراحی می‌کردند، به خاطر رعایت کارکرد اصلی و انتقال سریع پیام، از تکنیک بالایی برخوردارند و آرام آرام به الگویی برای طراحان نسل بعد در ساخت پوسترهای سیاسی تبدیل شدند.
با اینکه تاکنون چندین کتاب از پوسترهای انقلاب منتشر شده است، اما هنوز مجموعه کاملی از این پوسترها منتشر نشده است.
با توجه به اعمال سلیقه‌های موجود و خط کشی‌ها و همراهی گروه‌های سیاسی مختلف در جریان انقلاب، که پس از انقلاب بیشتر این گروه‌ها از سوی قدرت حاکم طرد شدند، پوسترهایی که در آنها نشانه‌هایی از این گروه‌ها به چشم می خورد، هرگز اجازه انتشار پیدا نکردند.
این نگاه و ممیزی درنمایشگاه‌های پوستری که تا امروز به مناسبت پیروزی انقلاب 57 برپا شده‌اند نیز حاکم بوده است.
