هیلا صدیقی در مورد این سروده‌اش می‌گوید: متن این شعر قبلا در مرداد ماه 88 منتشر شده بود ... آنقدر درد این شعر برایم تلخ و مفاهیمش پر اهمیت بود که در بعضی لحظه ها به تبعیت از مولانا صنعت را فدای مفاهیم کردم.