به گزارش پایگاه اینترنتی «تحول سبز»، محسن میردامادی دبیرکل جبهه مشارکت پیش از بازداشت مجدد از نقش محمود احمدینژاد و انجمن اسلامی دانشگاه علم و صنعت در تعطیل شدن دانشگاهها پیش از انقلاب فرهنگی در فاصله سالهای 59 تا 62 گفت.
به گفته آقای میردامادی به تعطیلی کشاندن دانشگاهها از سوی دانشگاه علم و صنعت که نماینده آنها محمود احمدینژاد بوده انجام شده و آیتالله خمینی نیز با اجرای آن مخالف بوده است.
آقای میردامادی در این ویدئو میگوید:در شورای اول تحکیم، هفت نفر دانشجو انتخاب شدند و هفت نفر هم از طرف دانشگاهها به عنوان نماینده انتخاب شدند و احمدینژاد یکی از دانشجویانی بود که از طرف علم و صنعت انتخاب شده بود. آنها جلساتی برگزار میکردند که نهایتا به جریان انقلاب فرهنگی و تعطیلی دانشگاهها منجر شد. آنه جلساتی برگزار میکردند چهارده دانشگاه از تهران و شهرستانّها و به این جمع بندی رسیده بودند که دانشگاهها را تعطیل کنند.
آن وقت ما در سفارت آمریکا بودیم. یک روز، سه نفر از آنها پیش من آمدند و گفتند که ما به این جمع بندی رسیدیم و می خواهیم نظر امام را بپرسیم. ما آن روزها رابطه مون با بیت زیاد بود برای همین پیش ما آمدند. من از آقای موسوی خوئینیها خواستم از امام بپرسد و ایشان هم پرسیده بود و به من گفت من پرسیدم و امام با تعطیل شدن دانشگاهها مخالف بود. من این نکته را به آنها گفتیم و آنها به جلسه رفتند و دو سه ساعت بعد برگشتید و گفتند ما مطرح کردیم و در جلسه صحبت کردیم و بعضی از بچهها شک دارند که این نظر امام باشد.
من همان وقت به احمدآقا تلفن کردم و پرسیدم این مطلبی که از امام نقل شده چه بوده چون نمیتوانستم بگویم اینها شک دارند. احمد آقا گفت اگر اینها نظر امام را میخواهند امام با تعطیل شدن دانشگاهها مخالفاند اگر میخواهند کار خودشان را بکنند بگو بروند هرکاری میخواهند بکنند.
آنها دوباره به جلسه رفتند و برگشتند گفتند ما این را در جلسه مطرح کردیم و از چهارده دانشگاه، همه پذیرفتند دانشگاه را تعطیل نکنند فق علم و صنعت و تربیت معلم نظرشان این بوده که دانشگاه را تعطیل کنند. با این که نظر امام این بود که دانشگاه تعطیل نشوند اینها گفتند دانشگاه را تعطیل میکنند.
فردا رفتند دانشگاه تربیت معلم و تیراندازی شد و یک نفر کشته شد. در علم و صنعت همینها رفتند دانشگاه را تعطیل کردند و خود آنها از علم و صنعت بلند شدند آمدند و دانشگاه تهران را هم تعطیل کردند.
اینها در زمان امام و حرف صریح امام را قبول نداشتند حالا سنگ امام را به سینه میزنند.