رییس سابق تیم مذاکره کننده ایران در خط لوله صلح درباره از رفتن منافع مردم ایران در قرارداد خط لوله صلح هشدار داد.

محمدهادی نژاد حسینیان هشدار داد ارزان فروشی گاز در خط لوله صلح هند و پاکستان بر خلاف منافع کشور است.

مسئول سابق امور بین‌الملل وزارت نفت با انتقاد از کارشناسی وزارت نفت گفت: اعطای تخفیف‌های 50 یا 60 درصدی، مرسوم و منطقی نیست و حتی اگر دولت‌ها هم قصد چنین کاری را داشته باشند، افکار عمومی اجازه نمی‌دهد.

فرمول محاسبه قیمت گاز خط لوله صلح

نژاد‌حسینیان با اشاره به چگونگی فرمول محاسبه قیمت گاز توسط وزارت نفت توضیح داد: در فرمولی که تا این لحظه در مورد آن توافق شده است، قیمت سبد نفت خام ژاپن به عنوان شاخص درنظر گرفته شده است که به طور معمول چند دلار کمتر از نفت برنت است.

وی افزود: مبنای محاسبه قیمت براساس قیمت متوسط وزنی «ال. ان. جی» وارداتی به ژاپن است که این هم کلاه دیگری است که بر سر هیات مذاکره کننده ایرانی گذاشته‌اند، زیرا قراردادهای خرید ال. ان. جی ژاپن در طول 10 تا 15 سال گذشته منعقد شده است و هر کدام به قیمت زمان انعقاد است. این در حالی است که قراردادهای قدیمی بسیار ارزان بوده‌اند و به تدریج شاهد افزایش قیمت‌ها بوده‌ایم.

رییس سابق تیم مذاکره کننده ایران در خط لوله صلح با تاکید بر تغییر این روند در شرایط کنونی گفت: در حال حاضر قیمت گاز مانند قیمت نفت تقریبا بین‌المللی شده و اختلاف در ارقام تنها به دلیل کیفیت گاز و دوری و نزدیکی به منابع تولید است؛ بنابراین ملاک اصلی در تعیین بهای گاز قیمت نفت است.

منافع هند و پاکستان در خط لوله صلح

محمدهادی نژادحسینیان درباره منافع بلند مدت هند و پاکستان در قرارداد خط لوله صلح گفت: هندی‌ها و پاکستانی‌ها خوب می‌دانند که اگر گاز را بر مبنای قیمت‌های اخیر قطر هم از ما بخرند، گران نخریده‌اند؛ یعنی هر یک میلیون «بی. تی. یو» به جای هشت دلار حدود 20 دلار باشد، زیرا قیمت گاز تقریبا جهانی شده است.

گفته می‌شود خط لوله صلح دارای یک ویژگی مهم است، چرا که بزرگ‌ترین منابع گازی جهان به هم متصل می‌کند و این احتمال وجود دارد که تا صد سال آینده نیز توانایی تامین گاز مورد نیاز کشورها را داشته باشد.

از این رو ارزش ایجاد خط لوله صلح برای هند و پاکستان فوق‌العاده زیاد است.

نژاد‌حسینیان ادعا کرد که حدود چهار سال پیش در ابتدای دور پایانی مذاکراتش با هند و پاکستان، این دو کشور اعلام کردند که قیمت پیشنهادی ایران بالا است و در بازار مشتری نخواهد داشت.

براساس پیشنهاد وی در جمهوری اسلامی ایران اعلام آمادگی کرده بود که در این دو کشور سرمایه گذاری کند و گاز را به قیمت مصرف‌کننده نهایی به آنها بفروشد، ولی آنها این پیشنهاد را نپذیرفتند.

این نخستین بار نیست که نژاد‌حسینیان از قرارداد ایران- هند- پاکستان و شرایط آن انتقاد می نماید.

پیشتر وی گفته بود قیمت به دست آمده از فرمول توافق ‌شده برای صادرات گاز به هند و پاکستان حدود 60 درصد از قیمت‌های امروز بازار دنیا کمتر است.

وی در توضیح این تخفیف که بعدها از سوی رسانه‌ها «کادوی ایرانی به هند و پاکستان» برای رفع اختلافات نامیده شد، توضیح داده بود که اگر حجم صادرات به هند و پاکستان روزانه 60 میلیون متر مکعب باشد، از جیب مردم ایران روزانه 25 میلیون دلار به هندی‌ها و پاکستانی‌ها تحفیف داده می‌شود و اگر ایران 150 میلیون متر مکعب در روز صادر کند، میزان تخفیف روزانه بالغ بر 55 میلیون دلار خواهد شد.

قرار است برای رفع تنش بین هند و پاکستان از طرف هر ایرانی 3/2 تا هفت میلیون دلار به شرکت‌های گاز هند و پاکستان کمک بلاعوض داده شود.

افزایش انتقادات به وزارت نفت و قرارداد خط لوله صلح در حالی صورت می‌گیرد که بر اساس گزارش‌ها هند، پاکستان و ایران قیمت گاز طبیعی در ژاپن را به عنوان مناسب‌ترین معیار پذیرفته‌اند.

هر چند وزیر نفت از اصلاح فرمول محاسبه بهای گاز در پروژه خط لوله صلح خبر داده است، اما حجت‌الله غنیمی‌فرد، نماینده وزیر نفت در مذاکرات خط لوله صلح نیز اعلام کرده که مبنای تعیین بهای گاز، قیمت گاز طبیعی در ژاپن است.

خط لوله صلح که قرار است گاز ایران را به پاکستان وهند منتقل نماید، بیش از 2/3 هزار کیلومتر لوله گذاری دارد و ارزش تقریبی آن 7/5 میلیارد دلار می باشد.