قرار است تشکل صنفی جدیدی با نام «انجمن صنفی روزنامهنگاران و خبرنگاران ایران» تشکیل شود. بعد از انحلال انجمن صنفی روزنامه نگاران، امید آن میرود که وزارت كار با درخواست ارایه شده برای تشكیل این انجمن جدید موافقت كند.
امسال اهالی مطبوعات روز خبرنگار را با خبر «تشکیل انجمن صنفی روزنامهنگاران و خبرنگاران» گرامی میدارند.
یکی از روزنامهنگاران کشور میگوید: با تلاش برای تشکیل انجمن صنفی جهت احقاق حقوق خبرنگاران، انجمنی جدید تحت عنوان «انجمن صنفی روزنامهنگاران و خبرنگاران ایران» تشکیل میشود.
تقی دژاكام در این باره چنین توضیح میدهد: جمعی از روزنامهنگاران و فعالان عرصه مطبوعات درخواستی برای تشكیل این انجمن ارایه كردهاند كه مراحل قانونی تشكیل آن در دست انجام است.
این خبر در حالی اعلام شده که قرار است امروز ( 17 مرداد)، روز بزرگداشت خبرنگار، انتخابات انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران برگزار شود.
این روزنامهنگار تاکید کرد: با منحل شدن انجمن صنفی روزنامهنگاران، خلاء فعالیت انجمنی كاملا صنفی احساس میشود كه امیدواریم با تشكیل این انجمن بتوانیم زمینه را برای حضور همه فعالان این عرصه در انجمن جدید فراهم كنیم.
وی ابراز امیدواری کرد وزارت كار با درخواست ارایه شده برای تشكیل این انجمن موافقت كند تا هر چه زودتر این انجمن برای حمایت از حقوق این قشر فعالیت قانونی خود را آغاز كند.
این درحالی است که رجبعلی مزروعی، رئیس انجمن صنفی روزنامهنگاران چند روز پیش از اعلام تشکیل یک انجمن جدید انتقاد و از انجمن جدید فاصله گرفت.
از روز خبرنگار تا انحلال انجمن صنفی روزنامهنگاران
در ایران روز خبرنگار به یاد محمود صارمی برگزار میشود؛ خبرنگاری که در زمان ماموریت خبررسانی در مزارشریف افغانستان هدف گلوله قرار گرفت.
از آن زمان تاکنون 10 سال گذشته و این سالها عرصه مطبوعات، قلم و خبر کشور دستخوش تحولات گاه ناخوشایندی بوده است.
انحلال انجمن صنفی روزنامهنگاران تازهترین اتفاقی بود که اهل قلم را به اعتراض و چاره اندیشی واداشت.
انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران که ابتدای ریاست جمهوری خاتمی در سال 1376 با مجوز وزارت کار آغاز به کار کرد و در مدت 11 سال فعالیت خود، طرح طبقهبندی شغلی روزنامهنگاران را قانونمند و خبرنگاران را بیمه کرد، ماه گذشته از سوی وزارت کار منحل اعلام شد.
وزارت کار با استناد به عدم موفقیت انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران در به حد نصاب رساندن انتخابات هیأت مدیره این نهاد صنفی، این انجمن را منحل اعلام کرد، اما مدیران این انجمن اعلام انحلال از سوی وزارت کار را فاقد وجاهت قانونی دانستند.
جایگاه خبرنگاران
از خبرنگاران همواره به عنوان تاریخنگارانی یادشده که با خطرپذیری اخبار جنگ و صلح، بلایا و واقعیتهای زندگی را در تمام گسترهها ارائه میدهند.
جایگاه خبرنگار در جهان مورد تقدیر قرار گرفته و او را گواه تاریخ میدانند، اما واقعیت در کشور ما از مصائب نازل شده بر این قشر حکایت دارد و انحلال انجمن صنفی که برای احقاق حقوق خبرنگاران تلاش کرده گواهی بر این ادعاست.
فراتر از آن، ممنوع کردن ورود خبرنگاران به صحن مجلس، ناسزاگویی و تهمت به آنها، توقیف روزنامهها و سایتهای خبری و گاه خبرگزاریها، بازجویی و احضار به دادگاه و زندانی شدن خبرنگاران از رخدادهای تکراری این سالها و به ویژه در زمان دولت نهم است که بر اعمال محدودیت بر کار خبررسانی و رسانهها تاتیرگذار بودهاند.
برخورد مهدی کوچکزاده، نماینده مجلس هفتم با خبرنگار روزنامه شرق در 27 اردیبهشت 1384 که «اهانت» نامیده شد، تا جایی پیش رفت که خبرنگاران در مقابل ساختمان مجلس تحصن کردند و خواستار عذرخواهی مجلس شدند. اگرچه مجلس هیچگاه از آنها عذخواهی نکرد و درعوض، شکایت از این نماینده را پیشنهاد داد.
یک ماه پیش از آن خانم مسیح علینژاد، خبرنگار به خاطر انتشار خبری در مورد عیدی و پاداش بیش از یک میلیون تومان هر یک از نمایندگان مجلس از ورود به خانه ملت منع شد.
پیامد این اقدام مجلس همبستگی بسیاری از روزنامههای اصلاحطلب برای عدم انتشار اخبار مربوط به مجلس در روز 22 فروردین بود.
روزنامه «تهران امروز» حدود یک ماه و نیم پیش لغو امتیاز شد.
امتیاز «آریا» هم پیش از انتشار لغو شد و یک ماه بعد یعنی بهمن 86 نوبت به لغو امتیاز «ماهنامه زنان» رسید و بدنه قلم و زبان اصلاحات بیشتر فروریخت.
براساس آمار انجمن صنفی روزنامهنگاران، دستکم 15 روزنامهنگار در سال گذشته بازداشت شدند.
مسعود باستانی، سهیل آصفی و فرشاد قربانپور از جمله این افراد هستند که در مرداد سال گذشته بازداشت شدند و منازل خانوادگیشان تفتیش شد.
آسیب به خبرنگاران حین انجام وظیفه در سراسر دنیا به ویژه در خاورمیانه تا بدانجا رسید که بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل متحد در روز جهانی آزادی مطبوعات اعلام کرد: «نگران رفتاری هستم که روزنامهنگاران را در سراسر جهان به طور فزاینده هدف قرار داده است.»