در ماه اخیر مسئولان سازمان صدا و سیما اعلام کردند که «به مرور زمان برنامههای شبکه دو درباره و برای کودک میشود». با این حال این سئوال مطرح است که چرا سازمان صدا و سیما در نظر دارد یکی از شبکههای خود را به کودک اختصاص دهد؟
در ماه اخیر مسئولان سازمان صدا و سیما اعلام کردند که «به مرور زمان برنامههای شبکه دو درباره و برای کودک میشود».
حتی در خبرها آمد که گروه کودک و نوجوان شبکه یک سیما منحل شده است و شبکه دو سیما اختصاصی کودک خواهد شد.
همچنین گفته شد برنامههای مرتبط با کودک که تا به حال از شبکه یک پخش میشدند، به شبکه دو منتقل خواهد شد.
محمد میرکیانی، مدیر گروه کودک شبکه دو در این باره میگوید: برنامههای روتین این شبکه همچون «تصویر زندگی»، «روز از نو» و... با محوریت (کودک) تولید میشود. البته برنامههای تولید شده شامل تمام گروههای سنی همچون خردسالان، کودکان و نوجوانان خواهد بود.
وی از تعییر برنامههای آنتن این شبکه تا 20 روز دیگر خبر داد.
میرکیانی، نویسنده کودک و نوجوان که پیش از این مدیر گروه وکودک شبکه یک سیما بوده، اکنون مدیریت گروه کودک شبکه دو را نیز بهطور همزمان عهدهدار شده است.
هدف از تغییر ساختار محتوایی شبکه دو سیما که گفته میشود بر اساس تصمیم رئیس سازمان، معاون سیما و مدیر شبکه دو است، برآورده کردن نیازهای کودکان و نوجوانان اعلام شده است.
انیمیشن برای کودک و خانواده
به تازگی مرکز انیمیشن صبا به شبکه دو سیما ملحق شده است. این الحاق به منطور کوچکسازی سازمان صدا و سیما صورت گرفته بود.
مرکز صبا یکی از شرکتهای وابسته به سازمان صدا و سیما بود که سفارشی انیمیشن تولید میکند.
مقصود نعیمیذاکر، مدیر مرکز صبا میگوید که شبکه دو تعریف جدیدی پیدا کرده است و به از این پس بیشتر به خانواده و کودک خواهد پرداخت، از همین رو بیشتر با تولیدات پویانمایی در ارتباط است.
وی اعلام کرد که از این به بعد بودجه مرکز صبا که به «اداره کل پویانمایی» تغییر نام یافته است، از مجموعه اعتبارات گروه کودک به دست خواهد آمد.
دیروز شبکه فرهنگ، امروز شبکه کودک
شبکه دو سیمای جمهوری اسلامی ایران، یکی از شبکههای تلویزیونی دولتی کشور است که در مجموعه صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران مدیریت میشود.
این شبکه که دومین شبکه سراسری در ایران است، با هدف تولید و پخش برنامههای فرهنگی و علمی پیش از انقلاب تأسیس شد.
مدیران سازمان صدا و سیما پس از انقلاب نام این شبکه را «شبکه فرهنگ» گذاشتند. همچنان که شبکه سه سیما با عنوان «شبکه جوان» رسمیت یافت.
شبکه دو که از ابتدا ساختمان و آنتن جداگانهای از مجموعه جامجم داشت، پس از انقلاب با رویکردی اجتماعی و فرهنگی در راستای اهداف و سیاستگذاریهای سازمان صدا و سیما قدم برداشت.
گروه کودک و نوجوان این شبکه از همان سالهای نخست پس از انقلاب توانست با برنامههای متنوع چهرههای ماندگاری را در ذهن کودکان و نوجوانان آن ایام بسازد.
اما به نظر میآید تغییر ساختار محتوایی و تاکید کل شبکه بر «کودک» و حتی «خانواده» به جدیدترین سیاست کل سازمان و به ویژه معاونت سیما برگردد.
هرچند اختصاص دادن یک شبکه تلویزیونی تنها به کودکان لازم و ضروری است، اما این سئوال باقی میماند که در میان تنها پنج شبکه سراسری و یک شبکه استانی، چرا کودکان؟
و دیگر سئوال آن که آیا سازمان و گروههای برنامهساز توانایی تولید و پخش برنامههای کودکان را در این حجم خواهد داشت؟ آیا چنین به نظر نمیرسد که مخاطب کودک نیاز به کارشناسی دقیقتر دارد؛ همچنانکه تلویزیون اولین رسانهای است که او مقابل خود خواهد دید و از آن فرایند جامعهپذیری را آغاز خواهد کرد؟