امروز یک جریان انحرافی که متاسفانه همچون نقش اشرف پهلوی عمل می کند. من چندروز قبل که سخنرانی یکی از همین آقایان را که از همین کانون اعتیاد برخاسته بودند را مشاهده کردم که در تلویزیون سخنرانی می کرد و متاسفانه رسیدگی نمی شود که حسب قانون اعتیاد به مواد مخدره، از ارکان اخراج از سمتهای دولتی از بالاترین رده تا پایین رده حکومتی می باشد و لازم است در این باره شورای خبرگان رهبری که ارجح بر همه مقامات است تدبیر خاصی را بیندیشد و این جریان اعتیاد گرا که از جریان خاصی هم از قضا حمایت می کنند و حضور آنها، خلاف قانون است را چرخه خارج نماید.

و ملاحظه شده است که تلویزیون دولتی هم به گونه ای شبیه سازی می کند که گویی حوادث دهه 60 تکرار شده است. واقعیت اینست که من جز آن جریان انحرافی، کسی را در آن جبهه نمی یابم. هاشمی رفسنجانی که در آن زمان، در مقام ریاست مجلس، قرار داشت، محسن رضایی که در مقام فرمانده سپاه  قرار داشت و نسبت به اقدامات متقبلانه رئیس جمهور متقلب و دغلباز عمل می کرد. موسوی اردبیلی که به عنوان دادستان کل کشور عمل می کرد و بعد جانشین بهشتی در رئیس قوه قضائیه و از جریان مخالف رئیس جمهور مخلوع دفاع می کرد امروز هم در مخالفت با برخی ذغلکاران و حمایت از حرکت همان مردمی که خواستار براندازی رئیس جمهور مخلوع شدند. موسوی از حزب جمهوری بود و خانم رجایی هم امروز در همین جبهه است.  مهدی کروبی هم در بنیاد شهید بوده و الان نیز در این جبهه است. آقای صانعی و دیگران هم بهمین گونه. این مدعیان دروغین بگویند که جز هاشمی و اردبیلی و رجایی و کروبی و صانعی و موسوی و رجایی از این جریان مخالف با منافقین چه کسانی باقی می مانند!

و مگر منافقین جز همین کسانی هستند که به مردمی که برای براندازی رئیسش جمهور مخلوع که با دروغ و نیزینگ، رای عمومی را جمع کرده بود  حمله می برد و بمب می گذاشت هستند.
کسانی که بنام “مجاهدین” یعنی مردان جهاد خود را مطرح می کنند و در داخل جلسات و محافل تیمی، برای پیشبرد مقاصد خود و رئیس جمهور مخلوع عمل نموده و در خیابان و کوچه بر سر مردمی که علیه رئیس جمهور مخلوع راهپیمایی می کنند تیراندازی می کنند یا سوار بر موتور در بین مردم تیراندازی می کنند.
اینها هم مانند منافقین، زمانی در جبهه های مبارزه بودند.
همین منافقین که سالها با شهرداری مشکل داشتند و بانکها را در طی حکومت رئیس جمهور مخلوع، مخالف خود می دیدند مورد یورش قرار می دهند و به نام مردم می گذارند و عجب اینست که همین دو سوژه (یعنی شهرداری و بانکها) را مورد هجوم قرار می دهند. اتوبوسهای شهرداری که با آن مخالفند به آتش می کشند و عابربانکها را که در طی این سالها در برابر تدابیر رئیس جمهور مخلوع ایستاده بودند مورد هجوم قرار می دهند.
این افراد که از مرام کمونیستها پیروی می کنند معتقدند که هدف، وسیله را توجیه می کند ولذا همانطور که آیت اله گلزاری و شیخ حسن تهرانی در سازمان منافقین عمل می کردند حکم به مشروعیت “تقلب در انتخابات” را می دهند.
وقتی که ماجرای آقای خزعلی با پسرش را دیدم عیناً تکرار موضوع محمد منتظری بود.
بنظر می رسد که دوباره تاریخ تکرار شده است.