بی خبری طولانی و کامل از وضعیت بازداشت شدگان در زندان، خلاف این پیش‌بینی را ثابت كرد و نشان داد که هدف از موج دستگیری ها صرفا حذف نیروهای تشکیلاتی و سازمان دهنده اصلاح طلبان نبوده و پروژه اعتراف گیری تلویزیونی دستگیر شدگان را نیز در بر می‌گیرید.

هنگامی که پس از آغاز اعتراض ها به نتایج اعلام شده انتخابات، شمار بسیاری از رهبران احزاب قانونی کشور دستگیر شدند، احتمال می رفت که با كاسته شدن از سطح تنش های خیابانی اخبار آزادی آنها نیز منتشر شود.

با این حال، بی خبری طولانی و کامل از وضعیت بازداشت شدگان در زندان، خلاف این پیش‌بینی را ثابت كرد و نشان داد که هدف از موج دستگیری ها صرفا حذف نیروهای تشکیلاتی و سازمان دهنده اصلاح طلبان نبوده و پروژه اعتراف گیری تلویزیونی دستگیر شدگان را نیز در بر می‌گیرید.

برخی رهبران سیاسی در کشور از هم‌اكنون به جریان پروژه اعتراف گیری در زندان ها واكنش نشان داده و در دو روز گذشته درباره آن به صراحت ابراز نگرانی کرده اند.

باور نمی شود

سخنگوی فراکسیون خط امام در مجلس گفته است پخش اعترافات از بازداشت شدگان ستاد آقای موسوی نه تنها نتیجه مورد نظر را برای دولت به همراه ندارد، بلکه به دلیل آنکه مردم تصور می‌کنند این اعترافات تحت فشار انجام گرفته آن را باور نکرده و به زیان نظام خواهد بود.

به گفته داریوش قنبری، اعتراف‌گیری از چهره‌های سیاسی بازداشت شده پس از انتخابات و پخش آن در واقع به سمت تداوم یافتن اوضاع است و باعث نگرانی می‌شود.

این نماینده مجلس تاكید كرده است که «این اعتراف‌گیری‌ ها جواب نمی دهد و مردم و افکار عمومی احساس می‌کنند که این اعترافات تحت فشار صورت گرفته است.»

این سخنان از جانب یک نماینده دیگر مجلس نیز بیان شده که هشدار داده است اعتراف‌گیری از بازداشت شدگان و انتشار آن، باعث شعله‌ور شدن فضای سیاسی کشور خواهد شد.

این نگرانی در نامه های خانواده بازداشت شدگان نیز دیده می‌شود که از «اخباری مبتنی بر فشار بر روی آنان (دستگیر شدگان) برای گرفتن اعترافاتی مطابق میل آقایان و در جهت اثبات سناریوهای از قبل تدارک دیده شده» عمیقا ابراز نگرانی کرده اند.

حذف رقبای سیاسی

اما جبهه مشارکت که شمار زیادی از رهبرانش در زندان به سر می برند، بیاینه ای هشدارآمیزی درباره «پروژه نخ نمای اعتراف گیری» منتشر کرده و تا کید کرده است: جامعه ما بر اساس خاطرات اعتراف گیری های ساختگی بسیاری که در ذهن خود دارد، فریب چنین بازی هایی را نمی خورد.

بازداشت بی سابقه رهبران احزاب قانونی کشور از گروه‌هایی چون کارگزارن سازندگی،‌ جبهه مشارکت و سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی نشان می دهد جریانی که ادعای پیروزی انتخابات ریاست جمهوری را دارد، خود را آماده کرده که بخش بزرگی از رقبای قانونی خود را به طور رسمی از عرصه سیاسی حذف کند.

تاثیر بر افكار عمومی

این مساله با مقدمه چینی رسانه‌ای و سرازیر کردن اتهامات مبنی بر تلاش برای انجام انقلاب مخملی در ایران و ارتباط با بیگانگان همراه بوده است.

در روزهای پس از انتخابات، خبرگزاری ها و روزنامه های وابسته به دولت اخباری را درباره تلاش سازمان یافته «ستادی خاص» برای ایجاد آشوب در کشور منتشر کرده و ادعا کردند که بازداشت شدگان اخیر نیز به آن اعتراف کرده اند.

با این كه هیچ كدام از مقدمات قضایی و حقوقی این اعتراف‌ها پیش از برگزای دادگاه برای متهمان رعایت نشده است، اما قطعی به نظر می رسد که در روزهای آینده مردم ایران بخشی از رهبران سیاسی خود را در «رسانه ملی» خواهند دید که در حال اقرار به نقش خود در «آشوب های اخیر» و ابراز پشیمانی از گذشته خود هستند.

این که اعترافات گرفته شده در شرایط فشار روانی در زندان تا چه اندازه از منظر حقوقی و شرعی پذیرفتنی است، نکته ای است که پاسخ آن روشن است اما تاثیر این اعتراف ها بر افکار عمومی موضوعی است که خود مردم در روزهای آینده آن را قضاوت خواهند كرد.