معجزه هزاره سوم برای خالقش زیر سوال رفته است. مقاله‌ای از مهراوه خوارزمی در روزنامه اعتماد
معجزه هزاره سوم برای خالقش زیر سوال رفته است. فاطمه رجبی مولف کتاب معجزه هزاره سوم که چند سالی است حمله هایش در مورد بسیاری از مردان سیاست و نسبتش با مرد چندکاره دولت او را بنام کرده است اینک پس از چهار سال دفاع بی بدیل از کسی که او را مرضیه السجایا، محموده الخصایل می دانسته است از تصمیم وی برای معرفی یک وزیر زن برآشفته است. رجبی که گفتمان خاتمی، موسوی و هاشمی را همواره شماتت کرده است اگرچه هنوز هم احمدی نژاد را می ستاید اما از درک رفتار تبلیغی او بازمانده است و از همین رو است که با شنیدن این جمله رئیس دولت نهم در اولین گفت وگوی تلویزیونی اش پس از انتخابات ریاست جمهوری دهم که «من با تحجر مخالفم» به تردید می رسد و با دیدن نام یکی دو زن در لیست بلندبالای پیشنهادی کمیته نخبه یابی دولت آنقدر آن گفتمان «رهیده از بیماری روشنفکری»، را در خطر می بیند که ناچار به نصیحت گویی و هشدار دادن به «مردی از تبار معجزه،» می شود.
رئیس دولت نهم پیش از این بسیاری از همراهی ها را از دست داده است.
ماجرای انتخاب مشایی به سمت معاونت ریاست جمهوری و عاقبت استعفای مشایی و برگزیده شدنش برای ریاست دفتر ریاست جمهوری از جمله عواملی بود که بسیاری از محافظه کاران حامی احمدی نژاد را علیه وی قرار داد.
همچنین ویژگی های رئیس دولت نهم و نوع تصمیم سازی هایش سبب شده است در سال های گذشته و به ویژه پس از اعلام نتایج انتخابات بسیاری از نخبگان سیاسی وی را به لزوم مشورت و استفاده از تجربه کارشناسان و صاحب نظران امور فراخوانند.
اما آنچه اینک فاطمه رجبی را در برابر کسی قرار داده است که چهار سال مورد ستایش و بزرگداشت وی قرار داشته از جنس دیگری است.
محمود احمدی نژاد به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری دهم تنها کاندیدایی بود که خود را ملزم به پاسخگویی در مورد برنامه هایش برای زنان جامعه نمی دانست و ترجیح داد در برابر پرسش های فعالان حقوق زنان که از همه کاندیداها خواسته بودند نسبت شان را با خواست های مورد پیگیری جامعه زنان ایران تبیین کنند، سکوت کند.
این سکوت در کنار سابقه دولت احمدی نژاد در چهار سال گذشته به زنان این حقیقت را نشان داده بود که در صورت پیروزی وی در انتخابات سال های سخت دیگری را در پیش خواهند داشت؛ سال هایی که صدای زنان جامعه و تلاش آنها برای پیگیری مطالبات شان از راه های مدنی و مسالمت آمیز با موانع جدی مواجه خواهد شد و لوایحی همچون لایحه به اصطلاح حمایت از خانواده با محتوای تسهیل چندهمسری به مجلس خواهد رفت و معاونت امور زنان ریاست جمهوری که به نهاد امور خانواده بدل شده است همچنان به دست کسانی اداره خواهد شد که نه تنها دغدغه یی در مورد مسائل و مشکلات زنان ندارند بلکه با صدای بلند اعلام می کنند تا پای جان حاضر هستند در برابر طی شدن برخی راه های ممکن برای احقاق حقوق زنان همچون پیوستن به کنوانسیون رفع تبعیض از زنان بایستند.
فعالان حقوق زن در ایران هیچ حسابی روی همراهی دولت احمدی نژاد باز نکرده بودند و اگرچه بسیاری از آنها همواره از اینکه زنان توانمند جامعه در مدیریت های سطح کلان جامعه به کار گرفته نمی شوند، شکایت دارند اما اینک معرفی شدن زنان برای به دست گرفتن سکان یکی دو وزارتخانه که البته بیشتر امری تبلیغاتی به نظر می رسد، آنها را چندان سر ذوق نیاورده است، زیرا آنچه در چند ماه گذشته در کشور اتفاق افتاده است سبب شده زنان در کنار مردان جامعه خواست هایی را پیگیری کنند که مساله زنان در ذیل آن مطالبات معنا خواهد یافت. با این حال مولف «معجزه هزاره سوم» اینک برآشفته است.
وی از اینکه رئیس دولت نهم راه بدعت هاشمی و خاتمی را در برگزیدن مشاور و معاون از میان زنان ادامه داده است، تاسف می خورد و او را در مورد برگزیدن وزیر زن زنهار می دهد و از احادیث و روایات شاهد می آورد که راه معصومین چنین نبوده است که زنان را در مدیریت های اجرایی به کار گیرند. شکی نیست رجبی در جایگاهی نیست که بتواند نسبت به موضوع دین و سنت معصومین و مسائل زنان اظهارنظری تا این حد قاطع داشته باشد اما اینکه او میان رفتار تبلیغی و اعتقاد راسخ سوژه نخستین کتابش تفاوتی نمی بیند، مایه سوال است و شاید همین بی اطلاعی است که سبب می شود ستاد انتخاباتی احمدی نژاد دو ماه پیش از انتخابات صراحتاً از او بخواهد قلم بر زمین بگذارد و چندی از حمله به سیاسیون نامدار دست بردارد تا مبادا با تندروی های خود خللی در امور تبلیغاتی رئیس جمهور مورد ستایش اش پدید بیاورد. اینک اما هنوز رئیس دولت نهم به تبلیغ و بازسازی وجهه اش در میان مردم معترض و ناراضی نیاز دارد. حال آنکه همسر سخنگوی سابق دولت آن هشدار ستادی را فراموش کرده است و برای نجات احمدی نژاد از مسیر انحراف نذر و نیاز می کند مبادا حتی اگر زنی قابلیت اجرایی برتر از مردان داشته باشد بر مردان اولویت یابد.
