محمود احمدینژاد اعلام کرد که خط فقر «سرکاری» و یک چیز «نوسانی» است که میزان آن بستگی به تعریف از آن دارد.
محمود احمدینژاد در بخشی از نشست خبری خود گفت که خط فقر موضوعی «سرکاری» و «نوسانی» است که میزان آن بستگی به تعریف از آن دارد.
احمدی نژاد دیروز دوشنبه در نخستین نشست خبری خود پس از آغاز به کار دولت دهم، از پاسخ دادن به پرسش یکی از خبرنگاران درباره اعلامنشدن خط فقر، طفره رفت.
گفتنی است در دولت نهم، وزیر رفاه و تامین اجتماعی به عنوان مسئول اعلام خط فقر، بارها از پیگیری خبرنگاران گریخته و حتی گفته بود که اعلام خط فقر کاری «بیفایده» است.
حسين راغفر، محقق در حوزه فقر چندی پیش اعلام کرد که خط فقر در ايران در سال 87، حدود 800 هزار تومان بوده است.
همچنین بنابراعلام بانک مرکزی، متوسط هزینه ماهانه خانوار شهری در سال 87، حدود 881 هزار تومان برآورد شده است.
برخی مسئولان دولتی میگویند حدود 14 ميليون نفر در کشور زير خط فقر مطلق قرار دارند، اما اگر درآمد 800 هزار تومان، معيار خط فقر مطلق درنظر گرفته شود، بيش از پنج دهک جامعه يعنی حدود 35 ميليون نفر در ايران زير خط فقر مطلق زندگی میکنند.
بر اساس اعلام وزارت رفاه، نزديک به سه ميليون نفر در ایران زير خط فقر شديد قرار دارند که روزانه کمتر از يک دلار درآمد دارند.
براساس تعاريف سازمان ملل، خط فقر شديد، افراد با درآمد زير دو دلار را شامل میشود.
وضعیت کارمندان دولت
کارشناسان میگویند متوسط حقوق کارکنان دولت، بین 400 تا 450 هزار تومان است، رقمی که دولت نهم در سالهای اخير هرگز آن را اعلام نکرد و وزیر رفاه نیز به بهانه «شفاف نبودن درآمدها» و «نبود بانک اطلاعاتی برای ميزان درآمدها» از بیان آن طفره رفت.
دولت براساس قانون موظف است به ميزان تورم سالانه، حقوق کارکنان را افزايش دهد اما در سالهای اخير هيچ گاه اين اقدام صورت نگرفته و حقوق کارکنان دولتی و غيردولتی، کمتر از نرخ تورم رشد کرده است.
مجمع اسلامی کارکنان بانکها بهتازگی گزارشی را منتشر کرده که براساس آن، ميانگين دريافتی کارکنان بانک ها، حدود 290 هزار تومان اعلام شده است.
گفتنی است در سالهای اخیر بهویژه در سال 87، نرخ تورم به شکل بیسابقهای حتی به بیش از 30 درصد نیز افزایش پیدا کرد، عاملی که همراه با رشد نقدینگی در جامعه، موجب افزایش بیشتر تورم و فقر بیشتر طیقات پایین جامعه شد.
از سوی دیگر، تشدید فاصله درآمدها و هزینهها از سالهای گذشته که بهدلیل تورم افزایش زیادی پیدا کرده، موجب توزیع بیشتر فقر در جامعه شده است.
مطالعات مرکز پژوهشهای مجلس نشان میدهد که دهکهای کمدرآمد جامعه، تا 70 درصد درآمد خود را صرف خريد يا اجاره مسکن میکنند.
گزارشها نشان میدهد که هزينههايی که در ایران صرف مواد خوراکی و غيرخوراکی ميشود، تفاوت قابل توجهی با یکدیگر دارند، بهطوری که بر اساس آمارها، هزينههای غيرخوراکی خانوارهای شهری در سال 87، حدود 45 درصد ارزیابی شده است که وضعیت «نابرابری شدید درآمدها» را نشان میدهد.
بر اساس آمارهای بانک مرکزی، در سالهای اخير فاصله طبقاتی افزايش يافته و اين به معنای افزايش فقر در دهکهای کمدرآمد جامعه است.