هفته پیش خبرگزاریها اعلام کردند که گروه مطالعات تاریخ وزارت آموزش و پرورش تصمیم دارد کتابهای تاریخ مقاطع تحصیلی راهنمایی و متوسطه را تغییر دهد.
هفته پیش خبرگزاریها اعلام کردند که گروه مطالعات تاریخ وزارت آموزش و پرورش تصمیم دارد کتابهای تاریخ مقاطع تحصیلی راهنمایی و متوسطه را تغییر دهد.
رییس این گروه گفته بود: در تغییرات جدید، تاریخ نگاریهای نظامی و پادشاهان از کتب درس تاریخ حذف میشود.
هدف از این تغییر جایگزین کردن رویکرد فرهنگی و تمدنپرور به جای تاریخنگاریهای سیاسی و نظامی پادشاهان و جنگهای آنها گفته شد.
یعقوب توکلی در این باره گفته بود: در رویکرد جدید پادشاهان و جنگجویانی چون چنگیزخان مغول یا سلطان محمدشاه و پادشاهان دیگری از این قبیل حذف و به جای آنها چهرههای تمدنسازی همچون خواجه نصیرطوسی، زکریای رازی، ابوعلی سینا و... پرداخته و توجه میشود.
اما تنها یک روز پس از انتشار این خبر، یکی از مسوولان آموزش و پرورش اعلام کرد که پادشاهان و چهرههای مهم در تاریخ ایران از کتابهای درسی حذف نمیشود.
علی ذوعلم، مدیرکل برنامهریزی و تالیف کتب درسی گفت که این تنها یک طرح است و راهنمای برنامه درسی تاریخ وقتی معتبر است که در شورای عالی آموزش و پرورش به تصویب برسد و الزام قانونی برای اجرای آن وجود داشته باشدِ، در حالی که ما هنوز راهنمای برنامه درس تاریخ را تهیه نکردهایم.
هنوز هم معلوم نیست چرا مسوولان مرتبط با وزرات آموزش و پرورش بدون مستندات و بدون هماهنگی با یکدیگر این اخبار را منتشر میکنند و درست برعکس آنچه همکارانشان میگویند، خبر را طور دیگری اعلام میکنند.
این طرح بر پایه این سوال است که چرا کتب درسی تاریخ در راهنمایی و دبیرستان بر اساس زندگی پادشاهان و وقایعی که در دوران آنها اتفاق افتاده، نوشته شده است. متصدیان این طرح در نظر دارند از رنگ و لعاب اسامی شاهان ایرانی و تاریخ سلطنت آنها بکاهند و رنگ و بوی تمدن ایرانی و اسلامی کتب تاریخی را افزایش دهند.
این ادعا و اینکه اسامی پادشاهان ایرانی و جنگجویان تاریخ ایران باید از کتب درسی حذف شوند، در نخستین نگاه یک رویکرد سیاسی در امور آموزشی محسوب میشود.
با این رویکرد جدید، با حساب آنکه به زودی کتاب های درسی عوض شوند، اسامی شاهان ایرانی به آهستگی رو به فراموشی سرپرده خواهد شد و از اهمیت مبارزات و جنگ های آنها کاسته میشود.
همچنین با اجرای رویکرد جدیدی که مسوولان برنامه ریزی و تالیف کتب درسی ادعا می کنند، تاریخ ایران به شیوه گزینشی ثبت و منتشر خواهد شد و دانشآموزانی که کمتر امکان دسترسی به کتب مرجع دارند، به زودی تاریخ ایران را با ناقص فرا خواهد گرفت.
به نظر می رسد آموزش و پرورش درنظر دارد با اعمال چنین شیوهای نظام پادشاهی در ایران را تیره و تارتر نشان دهد، چرا که چگونه ممکن است تمدن ایران را بازگو کنیم بیآنکه نامی از روسای حکومتی آن نبریم. چگونه ممکن است به تمدنی ببالیم که در عصر شاهان جان گرفته، ولی نام آنها را از کتابها پاک کنیم.