زنان تحصیلکرده و نیز زنانی که تنها زندگی می‌کنند به دلیل دسترسی بیشتر به اطلاعات در باره بیماری خود دچار اضطراب بیشتر می‌شوند و سرزندگی کمتری دارند
بر اساس پژوهشی جدید در استرالیا در میان مبتلایان به سرطان پستان زنانی که تحصیلکرده هستند و یا تنها زندگی می‌کنند در مقایسه با سایر مبتلایان به این بیماری صدمه بیشتری می بینند.
این یافته در شرایطی منتشر می‌شود که ماه اکتبر، ماه هشیاری نسبت به سرطان پستان اعلام شده‌است.
پروفسور سوزان دیویس، سرپژوهشگر تحقیق در دانشگاه موناش استرالیا، دریافته‌است زنان تحصیلکرده احتمالاً بیشتر در جست وجوی اطلاعات درباره شرایط خود هستند. فهم فزاینده آن‌ها درباره بیماری به اضطراب آن‌ها می‌افزاید.
او در این زمینه افزود « تاکنون تحقیقا ت اندکی درباره بهداشت و سلامت زنان مبتلا به سرطان پستان و اثرات تشخیص این بیماری روی خلق عمومی آن‌ها انجام شده‌است.»
دیویس می‌نویسد «ما دریافتیم زنانی که تنها زندگی می‌کردند و روی‌هم رفته وقت بیشتری داشتند تا درباره بیماری خویش بیشتر تعمق و تحقیق کنند دوسال پس از تشخیص بیماری لزوماً افسرده‌تر نبودند اما بیشتر احساس می‌کردند که کنترل کمتری روی زندگی خویش دارند و سلامت عمومی پایین‌تر آن‌ها با کاهش شورو نشاط که مختص زنان مسن است همراه بود.»
یافته های این پژوهش حاصل از مطالعه گسترده‌ای در استرالیاست که برنامه بهداشت زنان نامیده می‌شود و مدیریت آن از سوی متخصصان دانشکده پزشکی دانشگاه موناش صورت می‌گیرد. در این برنامه 1700 زن مبتلا به سرطان پستان مورد بررسی و مطالعه مستمر هستند تا پس از تشخیص این بیماری مسائل جسمانی، روانی-اجتماعی، و اجتماعی-اقتصادی اثرگذار بر کیفیت زندگی زنان مشخص شوند.
تجربه سرطان پستان، تجربه‌ای شخصی است که غالباً با هیجانات بسیار پیچیده همراه است چرا که این بیماری می‌تواند به حس خویشتن فرد، هدف او درزندگی و جنسیت بیمار صدمه بزند.
محقق همکار این پژوهش، پروفسور رابین بل گفت که زنانی که تنها زندگی می‌کردند نیز کمتر احساس سلامت داشتند. به نظر او این یافته، جدید و بسیار مهم است و پیشنهاد او استفاده بیشتر این افراد از برنامه‌های حمایت اجتماعی است.
دیویس از متخصصین بهداشتی می‌خواهد نسبت به این واقعیت حساس باشند که زنان تحصیلکرده در مقایسه با دیگران ممکن است کمتر با جنبه‌های روان‌شناختی بیماری خود کنار بیایند.
او می‌افزاید «زمان آن فرارسیده است که پزشکان و متخصصان، مراقبت و توجهی به بیمار ارائه دهند که ورای تشخیص و درمان جسمانی است. تحقیق نشان می‌دهد که زنان در دوره درمان و پس از آن نیازدارند تا بیشتر حمایت شوند و باید به درمان آن‌ها با رویکردی کل‌گرا نگریست چرا که در یک برنامه درمانی قوی، سلامت روانی و هیجانی مهم‌ترین عامل محسوب می‌شود.»
سرطان پستان متداول‌ترین نوع سرطان در میان زنان دنیا از جمله کشور استرالیاست که این پژوهش در آن انجام شده‌است به طوری‌که تقریباً یک سوم سرطان زنان، از این نوع است.
سرطان پستان اولین علت مرگ و میر ناشی از سرطان در زنان 40 تا 50 ساله و عامل 19 درصد مرگ ومیر ناشی از انواع مختلف سرطان محسوب می‌شود.
در استرالیا از هر 9 زن تا سن 85 سالگی 1 زن دچار این بیماری می‌شود و سالانه 2600 زن بر اثر ابتلا به سرطان پستان جان خود را از دست می‌دهند.
با پیشرفت‌های حاصل در شناسایی و درمان سرطان پستان در این کشور 87 درصد زنان مبتلا، پس از شناسایی بیماری‌شان، 5 سال یا بیشتر زنده می‌مانند.
