فرشید مثقالی، هنرمند سرشناس ایرانی پس از 15 سال سکوت رسانه‌ای، با انتشار نامه‌ای به برگزاری بینال‌های هنری بدون داشتن تخصص‌های لازم اعتراض کرد.

فرشید مثقالی، هنرمند سرشناس ایرانی پس از 15 سال سکوت رسانه‌ای، با انتشار نامه‌ای به برگزاری بینال‌های هنری بدون داشتن تخصص‌های لازم اعتراض کرد. متن اعتراض‌نامه فرشید مثقالی را بخوانید:

سیاست‌گذاری و مدیریت برگزاری بینال‌های هنری امری است كاملا تخصصی. در همه كشورهای دنیا برای برگزاری و مدیریت هر بینال، سازمان‌های مجزا ایجاد می‌شود و عده‌ای به عنوان كادر ثابت و مدیرانی كه از لحاظ توانایی و تخصص قابلیت لازم را دارند برای این سازمان‌ها در نظر گرفته می‌شوند.

تازه علاوه بر مدیران قابل، هر سال یك بار یا چند «كیوریتور» و یا برگزار‌كننده حرفه‌ای استخدام می‌شوند تا با ایده‌های نوین، به این بینال‌ها صورتی جدید و جذاب، دارای تشخص بین‌المللی بدهند.

این به این معنی است كه هر كسی از راه برسد توانایی برگزاری بینال‌ها را به صورت حرفه‌ای ندارد.

دولت‌ها در اغلب بینال‌های درخور اعتنای دنیا، تامین‌كننده بودجه و امكانات برای بینال‌ها هستند. ولی در هیچ كشوری دولت سیاست‌گذار و مجری مستقیم بینال‌ها نیست. دولت‌ها فقط با تامین بودجه، سیاست‌گذاری و اجرای بینال‌ها را به عهده نخبگان و سازمان‌های غیردولتی می‌گذارند.

بینال پوستر ورشو، بینال ونیز، بینال استانبول، فستیوال برلین و یا فستیوال كان و دیگر وقایع نمایشگاه هنری دنیا همه و همه به همین منوال برگزار می‌شوند.

در ایران كه تشكیلاتی برای هر بینال وجود ندارد و تنها اشخاصی برای مدت چند ماهی مسئول این عملیات می‌شوند،‌در طی چند سال گذشته انجمن‌های هنری بدون هزینه روزمره برای دولت نقش این سازمان‌های تخصصی را برای برگزاری بینال‌ها به عهده گرفته بودند، بینال گرافیك، بینال تصویر‌سازی، بینال نقاشی و بینال مجسمه‌سازی در طی چند دوره گذشته به بهترین وجهی توسط انجمن‌های مربوطه برگزار شد ودر واقع نقصی در آنها نبود كه ناگهان دفتر هنرهای تجسمی تصمیم به بركناری این انجمن‌ها و تصدی امور توسط خود دفتر شد.

دفتر هنرهای تجسمی به ناگهان تصمیم گرفت كه خود راسا بینال‌ها را برگزار كند و نقش انجمن‌های تخصصی را كم‌رنگ و عملا كم‌كم محو كرد. در صورتی كه این انجمن‌ها هستند كه دنیای كاری خود را ه خوبی می‌شناسند، به كم‌كاستی و یا نیازهای آنها واقف هستند ودر نتیجه بهترین برگزار‌كنندگان بینال‌های هنری می‌توانند باشند.

تخصص نقش بنیادی و اساسی در برگزاری این نوع بینال‌ها دارد، انجمن‌ها بدون هزینه اضافی تشكیلاتی برای دولت؛،‌ماه‌ها برای سیاست‌گذاری و سپس برگزاری هر بینال صرف‌ كرده‌اند.بنابراین حذف آنها نهایت بی‌سیاستی است.

دولت هیچ‌گاه نمی‌تواند دانش تخصصی در امور هنری به اندازه انجمن‌های هنری داشته باشد.

اصل 44 می‌گوید نقش دولت باید كم‌رنگ شده و نقش بخش خصوصی پررنگ شود. در صورتی كه دفتر هنرهای تجسمی كه بخشی از دولت است، درست سیاستی مغایر و برعكس این اصل اتخاذ كرده، نقش بخش خصوصی و مردمی را به صفر رسانده و نقش دولت را اصل قرار داده است.