میرحسین موسوی، نامزد معترض انتخابات ریاست‌جمهوری خردادماه، چهاردهمین بیانیه خود پس از انتخابات را منتشر کرد.
میرحسین موسوی، نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری خردادماه که نسبت به شیوه برگزاری و نتایج اعلام‌شده اعتراض دارد، بیانیه تازه‌ای منتشر کرد.
موسوی در این بیانیه تفصیلی که چهاردهمین بیانیه رسمی‌اش پس از انتخابات خردادماه است، به سه رخ‌داد تاریخی روز سیزده آبان اشاره کرده است: تبعید آیت‌الله خمینی در سال 42، حمله نیروهای ضد شورش حکومت پهلوی در سال 57، و تصرف سفارت آمریکا در سال 58.
پیش از این برخی از شهروندان معترض به نتیجه اعلام‌شده انتخابات در شبکه‌های اجتماعی مجازی و همچنین وب‌سایت‌های خبری نزدیک به چهره‌های معترض، مردم را به شرکت در راهپیمایی 13 آبان دعوت کرده بودند که هر سال در بزرگداشت تصرف سفارت آمریکا توسط گروهی از نیروهای انقلابی در سال 1358 برگزار می‌شود. این دعوت، واکنش چهره‌های نظامی و امنیتی ایران - از جمله احمد جنتی، رییس شورای نگهبان، و محمدعلی جعفری، فرمانده سپاه پاسداران - را در پی داشته است.
نخست‌وزیر جمهوری اسلامی در زمان آیت‌الله خمینی در بخشی از بیانیه‌اش آورده است: «حرکت ما از واگذار کردن اسلام به جبهه خرافه‌پرستان و سپردن انقلاب به دست نااهلان و نامحرمان، از ناچیز شمردن میراث و میوه مبارزات یک‌صدساله مردم ایران و جایگزین کردن آن با تصوراتی گنگ، و از جدایی و بیگانگی نسبت به ریشه‌های تاریخی‌اش نفع نمی‌برد.»
موسوی نوشته است: «اگر برخی دولت‌های بیگانه بر ترویج چنین تمایلاتی اصرار دارند شاید در این کار سودی ملاحظه می‌کنند. آنها اگر لازم باشد با وجدانی آرام بر سر جنبش امروز ایرانیان پشت میز معامله می‌نشینند و به همان مقدار آزادی و توسعه سیاسی که در کشورهای همسایه وجود دارد برای ملت ما قناعت می‌کنند و در این قناعت قابل سرزنش نیستند. این ما هستیم که اگر مصالح خود را به درستی تشخیص ندهیم باید ملامت شویم.»
میرحسین موسوی در بیانیه خود تصریح کرده است: «همین که خواسته‌ای در جامعه متولد می‌شود، دیگر هیچ‌کس قادر نیست از برآورده‌شدن آن ممانعت کند و دولت‌ها تنها می‌توانند بر مقادیری چون زمان و میزان و شکل تحقق آن تاثیر بگذارند.»
این نامزد معترض به نتایج انتخابات که در جریان رقابت‌های انتخاباتی، رنگ سبز نشانه کمپین تبلیغاتی‌اش بود، در ادامه بیانیه‌اش نوشته است: «راه سبز ما یک مسیر عقلانی است و این یک بشارت است، زیرا نشان می‌دهد که ما تا انتها بر سر خواسته‌های خود مستحکم خواهیم ایستاد. اگر دچار تندروی و رفتارهای افراطی بودیم شک نکنید که با دستانی خالی از نیمۀ راه باز می‌گشتیم، زیرا افراط راه را برای تفریط باز می‌کند.»
موسوی در ادامه با اشاره به سیاست خارجی دولت نهم آورده است: «... افراط راه را برای تفریط باز می‌کند. اگر برای قبول این حقیقت به مثال نیاز دارید به سیاست خارجی دولتمردان بنگرید. همان وقتی که آنان مناسبات بین‌المللی کشور را به اغراض تبلیغاتی آلوده کردند و از خردورزی و متانت کناره گرفتند می‌شد حدس زد که به زودی مصالح بلندمدت مردم را به هیچ معامله خواهندکرد.»
میرحسین موسوی به مذاکرات هسته‌ای خیر ایران با کشورهای پنج به علاوه یک اشاره کرده و نوشته است: «شانزده سال پیش از این تهیه سوخت برای تاسیسات هسته‌ای تهران امری بود که نه مسئولان و نه رسانه‌ها انجام آن را یک خبر مهم تلقی نمی‌کردند. امروز قسمت اعظم محصول فعالیت‌های هسته‌ای کشور که این همه جاروجنجال به خود دیده و چندین تحریم برای ملت به همراه آورده است، گویا باید برای تامین همین نیاز ساده تحویل کشورهای دیگر شود، شاید بعدها لطف کنند و اندکی سوخت در اختیار ما بگذارند. آیا این یک پیروزی است؟ یا یک تقلب آشکار، که چنین تسلیمی فتح‌المبین نامیده شود؟»
او با اشاره تلویحی به شعارهای محمود احمدی‌نژاد در عرصه داخلی و عرصه بین‌المللی آورده است: «دولتمردان نه مشکلات جهان را حل کردند و نه بر حقوق تردیدناپذیر ملت خود تاکید نمودند، که با گشاده‌دستی از این حقوق عقب نشستند. آنها نشان دادند که حتی در تسلیم شدن و کرنش کردن افراط‌گرند. حتی اگر با تلاش دلسوزان از واگذاری دستاوردهای کشور در زمینه انرژی صلح‌آمیز هسته‌ای جلوگیری شود از عواقب افراط و تفریط‌های دولتمردان ایمن نشده‌ایم، زیرا رفتارهای آنان زمینه را برای اجماع بین المللی جهت اعمال تحریم‌ها و فشارهای بیشتر به ملت ما فراهم کرده است.»
میرحسین موسوی نتیجه گرفته است: «چیزی که ما می‌توانیم از این ماجرا بیاموزیم آن است که خود دچار افراط نشویم. دیر یا زود – بلکه به امید خدا بسیار زود – مخالفان مردم صحنه را ترک می‌کنند. آیا آن روز باید کشوری تخریب شده برای ملت باقی بماند؟ آن چیزی که امروز باید نگران آن باشیم مصالح کشور است، زیرا کشور جز صاحبان اصلی‌اش کسی را ندارد که در این باره ابراز نگرانی کند»
او که پیش‌تر در بیانیه‌ها و سخنانش بر لزوم اجرای کامل قانون اساسی تاکید کرده بود، بار دیگر بر این موضع اصرار کرده و نوشته است: «تاکید بر اجرای بدون تنازل قانون اساسی یک راهبرد کلیدی برای ساختن فرداست. با چنین راهبردی ما در تاریکی قدم نمی‌گذاریم و میراث‌های به جا مانده از مبارزات نسل‌های پیشین را به هیچ تقلیل نمی‌دهیم.»
میرحسین موسوی در ادامه توضیح داده است: «در شرایطی که اصول متعدد قانون اساسی بتوانند بی‌محابا معطل بمانند حقیقت آن است که فرقی میان قانون خوب و بد وجود ندارد. ساختار سیاسی کشور اگر بهترین نظم ممکن باشد به چه کار می‌آید اگر زندگی‌های ما به آن اعتبار نبخشد، یعنی معنی برایش تدارک نبیند، آن را تنفیذ نکند و اجرای بدون تنازل آن را مطالبه ننماید؟ به همین ترتیب اگر این ساختار واجد اشتباهات و عقب افتادگی‌های واضح بود، ما تنها در صورتی می‌توانستیم آن را اصلاح کنیم که نخست معنای آن را اصلاح می‌کردیم و این کار را با زندگی‌های خود انجام می‌دادیم.»
موسوی که یکی از رهبران مردم معترض به نتایج انتخابات است، در پایان بیانیه‌اش بدون تصریح در دعوت از مردم به شرکت در راهپیمایی روز 13 آبان برای تبدیل‌کردن آن به یک راهپیمایی ضد دولتی، نوشته است: «سیزدهم آبان میعادی است تا از نو به یاد آوریم که در میان ما مردم رهبرانند. این روز عزیز را به ملت ایران تبریک می‌گویم.»
