تحقیق جدید یک مرکز پزشکی در آمریکا نشان می‌دهد که میزان ناکافی ویتامین دی منجر به افزایش شدید خطر سکته، بیماری قلبی و مرگ می‌شود

مطالعه جدید نشان می‌دهد که ویتامین دی در نیرومندی و سلامتی قلب نقش مهمی دارد و میزان ناکافی آن درخون می‌تواند منجر به افزایش قابل ملاحظه خطر سکته، بیماری قلبی و مرگ افراد شود حتی کسانی که سابقه هیچ بیماری قلبی نداشته‌اند.

تیم تحقیقاتی مرکز پزشکی اینترمانتین در ایالت یوتای آمریکا 27686 فرد 50 ساله یا بیشتر را که هیچ‌گونه تاریخچه‌ قبلی از بیماری قلبی-عروقی نداشتند بیش از یک سال مورد بررسی قراردادند.

میزان ویتامین دی خون شرکت‌کنندگان مطالعه در دوران این بررسی بالینی مرتباً اندازه‌گیری شد.

افراد براساس سطح ویتامین دی به سه دسته تقسیم شدند: میزان طبیعی ویتامین دی (بیش از 30  نانوگرم در میلی لیتر)، میزان کم ویتامین دی ( بین 15 تا 30) و میزان بسیار کم ویتامین دی (کمتر از 15 ). سپس همه شرکت‌کنندگان در مطالعه به منظور احتمال وقوع هر گونه بیماری قلبی مورد پیگیری قرار گرفتند.

پژوهشگران یافتند که در افراد دارای میزان بسیار کم ویتامین دی در مقایسه با افراد دارای میزان طبیعی این ویتامین احتمال مرگ 77 درصد، احتمال بیماری گرفتگی قلب 45 درصد و سکته نیز 78 بیشتر بود.

هم‌چنین افراد دارای میزان بسیار کم ویتامین دی تقریباً دو برابر بیشتر از افراد دارای میزان طبیعی آن دچار از کارافتادگی قلبی شدند.

یافته‌های این مطالعه در کنفرانس علمی انجمن قلب آمریکا در 16 نوامبر 2009 در اورلاندو فلوریدا ارائه شد.

برنت ماهلستاین که مدیریت تحقیقات قلبی-عروقی موسسه قلب مرکز پزشکی اینترمانتین را بر عهده دارد و خود یکی از پژوهشگران تحقیق حاضر است می‌گوید «این مطالعه در نوع خود بی نظیر است چرا که ارتباط بین کمبود ویتامین دی و بیماری قلبی-عروقی تاکنون بدرستی مورد بررسی قرارنگرفته‌است. نتیجه‌گیری‌های حاصل درباره چگونگی پیشگیری و درمان بیماری‌ها نهایتاً می‌تواند به ما کمک کند تا جان انسان‌های بیشتری را نجات دهیم.»

تحقیقات انبوه پیشین نشان داده بود که ویتامین دی در تنظیم کلسیم بدن که به استحکام استخوان‌ها می‌انجامد نقش دارد و در نتیجه کمبود آن با اختلالات عضلانی-استخوانی ارتباط پیدا می‌کند.
اخیراً مطالعات دیگر نیز به بررسی ارتباط میان ویتامین دی و تنظیم بسیاری از کنش‌های دیگر بدن از جمله فشارخون، کنترل گلوکز و التهاب پرداخته‌اند، کنش‌هایی که خود نیز عوامل خطر مهمی مربوط به بیماری قلبی هستند. دانشمندان با استفاده از تمامی این یافته‌ها این فرض را مطرح کردند که کمبود ویتامین دی ممکن است خود به تنهایی نیز با بیماری قلبی ارتباط داشته‌باشد.

دکتر ماهلستاین در مورد ویژگی خاص دیگر مطالعه اخیر می‌گوید که تاریخچه سلامتی مردم ایالت یوتا که شرکت کنندگان این پژوهش بودند متفاوت از بیماران مطالعات پیشین بوده است. مثلاً پژوهشگران به خاطر استفاده اندک مردم یوتا از تنباکو و الکل توانستند نوک تیز مطالعه را روی اثرات ویتامین دی بر سیستم قلبی-عروقی متمرکز کنند.

هایدی می، پزشک و متخصص همه‌گیرشناسی و محقق همکار در این مطالعه می‌گوید که یافته ها کاملاً شگفت‌انگیز و بسیار مهم بودند.

او می‌افزاید: ما نتیجه گرفتیم که در میان بیماران 50 ساله یا بیشتر حتی کمبود خفیف ویتامین دی نیز با ابتلای به بیماری قلبی-عروقی، ازکارافتادگی قلب، سکته و مرگ همراه است.

او می‌گوید که اهمیت موضوع در این است که کمبود ویتامین دی به‌ راحتی قابل درمان است. اگر افزایش سطح ویتامین دی می‌تواند منجر به کاهش برخی از خطرات همراه با بیماری‌های قلبی-عروقی شود تاثیرات مهمی بر بهداشت عمومی مردم دارد.

این پژوهشگر می‌گوید: از آن‌جا که بیماری‌های قلبی-عروقی علت اصلی مرگ و میر در آمریکاست، می‌توان فهمید که این پژوهش چگونه می‌تواند به بهبود طول عمر و کیفیت زندگی افراد یاری رساند.

دکتر ماهلستاین با اشاره به مشاهده‌ای بودن مطالعه و این‌که نمی‌توان از آن رابطه قطعی بین کمبود ویتامین دی و بیماری قلبی را استنتاج کرد یافته‌ها را انگیزه‌ای برای مطالعات آینده دانسته و می‌گوید «ما بر این باوریم که یافته‌ها آنقدر مهم  اند که می‌توانند درمان آزمایشی بیماران دارای کمبود ویتامین دی را به منظور حصول اطمینان از اثرات ویتامین دی بر کاهش خطر بیماری قلبی توجیه سازند.»