کنسول ایران در اسلو، پایتخت نروژ، تائید کرد که در اعتراض به سرکوب خشن تظاهرکنندگان مخالف دولت استعفا کرده و از ترس پیامدهای تصمیم خود به ایران بازنمیگردد. محمدرضا حیدری در مصاحبه تلفنی به خبرگزاری فرانسه گفت: اگر برگردم، نمیدانم چه اتفاقی خواهد افتاد.
کنسول ایران در اسلو، پایتخت نروژ، تائید کرد که در اعتراض به سرکوب خشن تظاهرکنندگان مخالف دولت استعفا کرده و از ترس پیامدهای تصمیم خود به ایران بازنمیگردد.
محمدرضا حیدری در مصاحبه تلفنی به خبرگزاری فرانسه گفت: اگر برگردم، نمیدانم چه اتفاقی خواهد افتاد.
کنسول ایران در نروژ گفت که مقامهای ایران از طریق سفارت نروژ به اوگفتهاند که به تهران بازگردد اما تاکید کرد: برگشت به ایران غیرممکن است. دوستانم به من گفته اند که اگر برگردم، مشکلاتی پیش خواهد آمد.
براساس این گزارش، حیدری که بیش از دوسال در اسلو خدمت کرده است، گفت که پس از سرکوب تظاهرکنندگان مخالف در روز عاشورا که در آن دستکم هشت کشته و شماری زخمی و بازداشت شدند، استعفا داد.
حیدری به خبرگزاری فرانسه گفت: درخواست استعفای خود را به کاردار سفارت دادم و به او گفتم که برای من غیرممکن است به کار ادامه دهم. من این کار را برای مردم و برای موسوی کردم.
اشاره حیدری به میرحسین موسوی، نامزد معترض به انتخابات است که در کنار مهدی کروبی، یکی دیگر از نامزدهای اصلاحطلب، از تقلب در انتخابات ریاست جمهوری دهم سخن گفتند و خواستار باطل شدن نتیجه انتخابات شدند.
در شرایطی که حیدری خبر استعفای خود را اعلام کرده، سفارت ایران در نروژ این خبر را تکذیب کرد و تاکید کرد که مدت خدمت او در سفارت یک ماه پیش تمام شد.
یک سخنگوی سفارت ایران در نروژ گفت که ماموریت حیدری یک ماه پیش تمام شد و جانشین وی دو هفته پیش وارد اسلو شد.
حیدری به خبرگزاری فرانسه گفت که خبر سفارت درست نیست و او استعفا داده است.
این دیپلمات ایرانی که همراه همسر و دو فرزندش در نروژ است، در پاسخ به این پرسش که آیا در نروژ تقاضای پناهندگی سیاسی خواهد کرد، گفت که درحال حاضر نمیداند دقیقا چه خواهد کرد.
گفتنی است پس از اعلام نتیجه انتخابات ریاست جمهوری، شماری از ایرانیان مقیم نروژ در اعتراض به آنچه سرکوب معترضان در تظاهرات داخل کشور دانستند، مقابل سفارت ایران در اسلو تظاهرات کردند.
نظر کارشناسان
رحمان ساکی، رییس کمیته حمایتی ایرانیان نروژ، به مجله تایم گفت که آقای حیدری از دولت نروژ تقاضای پناهندگی سیاسی میکند.
براساس تحلیل آقای ساکی، راهی برای بازگشت حیدری به تهران وجود ندارد زیرا اگر بازگردد، «بدون تردید زندان و شکنجه در انتظار او خواهد بود.»
داوود هرمیداس باوند، اندیشمند و دیپلمات پیشین، به روزنامه لس آنجلس تایمز گفت که چنین پناهندگی میتواند تاثیر بزرگی داشته باشد.
باوند اعلام کرد: اگر این خبر درست باشد، میتواند یک بدعت باشد زیرا این مورد از نخستین سالهای بعد انقلاب زمانی که برخی از دیپلماتهای پس از انقلاب تقاضای پناهندگی کرده یا فرار کردهاند، سابقه نداشته است. مورد نروژ، اگر درست باشد، میتواند یک بدعت باشد.
یک روزنامه چاپ سوئد هم نوشت که حیدری به این روزنامه گفته است برای تصمیمگیری درمورد سرنوشت خود و خانوادهاش به چند روز زمان نیاز دارد و در این مدت مایل است دیگر مصاحبه نکند.