یافته پژوهشی جدید نشان می‌دهد که آنتی‌آکسیدانت‌های موجود در چای سبز خطر گسترش سرطان ریه را در سیگاری‌ها و غیر سیگاری‌ها کاهش می‌دهد

تحقیق جدیدی نشان می‌دهد که چای سبز خطر گسترش سرطان ریه در بین سیگاری‌ها وغیر سیگاری‌ها را به طور قابل توجهی کاهش می‌دهد.

این مطالعه که در تایوان انجام شده است نشان می‌دهد که مصرف روزانه حداقل یک فنجان چای سبز خطر گسترش سرطان ریه را در سیگاری‌ها 13 برابر و در غیرسیگاری‌ها 5 برابر کاهش می‌دهد . این نتایج در مقایسه با سیگاری‌ها و غیرسیگاری‌هایی است که اصلاً چای سبز مصرف نمی‌کردند.

سرطان ریه عامل اصلی مرگ های ناشی از سرطان است و تقریباً 87 درصد موارد سرطان ریه به علت سیگار کشیدن ایجاد شده است. سلول‌های ریه سیگاری‌ها دچار تغییراتی می‌شود که نسبت به سرطان ریه آسیب‌پذیری پیدا می‌کنند. هرچه افراد طولانی‌تر و بیشتر سیگار بکشند خطر گسترش سرطان ریه در آن‌ها بیشتر می‌شود.

آی سین لین از دانشگاه پزشکی چانگ شان در تایوان و نویسنده این مطالعه گفت «اثر بهداشتی مصرف چای سبز می‌تواند خطر سرطان ریه را به‌خصوص در سیگاری‌ها تعدیل کند.»
لن و همکارانش بر آن هستند که یافته های خود را در کنفرانس سرطان ریه که این هفته در کالیفرنیا برگزارمی‌شود ارائه کنند. این کنفرانس از سوی «انجمن تحقیقات سرطان امریکا» و«انجمن بین المللی مطالعه سرطان ریه» برپا می‌شود.

به نظر می‌رسد اثر مثبت چای سبز ناشی از ماده آنتی‌اکسیدانت آن باشد.

بدن انسان به طور مداوم مولکول‌های ناپایداری را به نام آکسیدانت تولید می‌کند که برای پایدار شدن شروع به گرفتن الکترون های سایر مولکول‌ها می کنند. در این فرایند به پروتئین‌ها و ماده ژنتیک سلول آسیب می‌رسد و این آسیب منجر به آسیب‌پذیر شدن سلول در برابر سرطان می‌شود. آنتی‌آکسیدانت‌ها موادی هستند که به بدن اجازه می‌دهند تا به تعقیب و حمله به آکسیدانت‌ها بپردازد. مطالعات نشان می‌دهند که ماده آنتی‌آکسیدانت چای سبز بسیار زیاد است.

نویسندگان به منظور تعیین میزان اثربخشی چای سبز، مواد مصرفی رژیم غذایی و عادات سبک زندگی 170 بیمار مبتلا به سرطان ریه و 340 فرد سالم را مورد ارزیابی قرار دادند.

شرکت کنندگان به پرسش‌نامه‌هایی درباره تاریخچه سیگار کشیدن خود، عادات مصرف چای سبز، میزان مصرف میوه و سبزیجات و نیز چگونگی پختن مواد غذایی پاسخ دادند. هم‌چنین از افراد خواسته شد که تاریخچه خانوادگی سرطان ریه را نیز ذکر کنند.

آزمون ژنتیک هم برای ارزیابی نوع ژنوتیپ‌های مشخص در هر یک از شرکت‌کنندگان انجام شد.
در این تحقیق تحلیل ژنتیک، بسیار مهم تلقی می‌شود چرا که این فرض مطرح است که بین افراد از نظر ژنتیکی تفاوت‌های هورمونی مشخص وجود دارد که می تواند مستقل از مصرف چای سبز در سرعت گسترش سرطان ریه اثر بگذارد. بنابراین در گام نخست افراد آسیب‌پذیر در مقابل خطر کلی گسترش سرطان ریه باید شناسایی شوند.

نه تنها مصرف کننده های چای سبز، چه سیگاری و چه غیرسیگاری، در مقایسه با کسانی که چای سبز نمی‌خوردند ازمصرف آن سود بردند بلکه مصرف‌کنندگان چای سبز که دارای آسیب پذیری ژنتیک بیشتری بودند نیز تقریباً 66 درصد بیشتر از نوشندگان چای سبزی که زمینه ژنتیکی متفاوتی داشتند اثر حمایتی مصرف چای را دیدند.

این یافته‌ها رابطه بالقوه بین چای سبز، آمادگی ژنتیکی و خطر سرطان ریه را بررسی کرده و عامل مصرف چای سیاه را در نظر نگرفته است.

لین با این نتیجه گیری که اگرچه یافته‌های تحقیقاتی مزایای بالقوه بهداشتی مصرف چای سبز را حتی در سیگاری‌ها نشان می‌دهد تاکید می‌کند که کشیدن سیگار هم‌چنان عامل موثر در سرطان ریه محسوب می‌شود و ترک کامل آن بهترین راه پیشگیری از سرطان ریه محسوب می‌شود.

دکتر نورمن ایدل‌من سرپرست پزشکی انجمن ریه آمریکا با تاکید بر این نکته گفت «تاثیرات مثبت آنتی‌آکسیدانت‌های مختلف بر ریه مدت‌هاست که مطرح شده است و چای سبز یک آنتی‌آکسیدانت قوی است. اما برای این نتیجه‌گیری که یک فنجان چای سبز می‌تواند این‌قدر اثر حمایتی داشته باشد واقعاً نیاز به داده‌ها و بررسی عوامل بیشتری هست.»

او با احتیاط گفت که انجمن ریه آمریکا از این موضوع می‌ترسد که مردم به این یافته تحقیقاتی بنگرند و فکر کنند که تا زمانی‌که روزانه یک یا چند فنجان چای سبز می‌خورند مجازند که سیگار بکشند.

به نظر این متخصص سیگار کشیدن بی‌نهایت سمی است و بی‌نهایت برای سلامتی زیانبار است و هیچ چیز نمی‌تواند این واقعیت را عوض کند.

هم‌چنین گروه دیگر تحقیقاتی گزارش کرد که یک رژیم غذایی سرشار از سبزیجا ت سبز، اسید فولیک و برخی مولتی‌ویتامین‌ها نیز می‌توانند در مقابل تغییرات ژنتیک مرتبط با سیگار که منجر به سرطان ریه می‌شود نقش حمایتی داشته باشد. این مواد شامل ویتامین‌های سی، آ، و کا است که از طریق یک تعدیل شیمیایی از رشد سرطان در سیگاری‌ها جلوگیری می‌کند.