نمایندگان مجلس شورای اسلامی قصد دارند طرحی را پیگیری و تصویب کنند که بر اساس آن، دانشجویان دختر در دانشگاههای محل سکونت خود پذیرش شوند.
مجلس شورای اسلامی قصد دارد طرحی را پیگیری و تصویب کند که بر اساس آن، دانشجویان دختر در دانشگاههای محل سکونت خود پذیرش شوند.
علی کریمی فیروزجایی، عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس این طرح را در راستای «عدالت آموزشی» دانسته است.
گفته میشود اعضای کمیسیون آموزش و تحقیقات از امضاکنندگان این طرح هستند.
این طرح که قرار است در صورت تصویب از سال تحصیلی 88 اجرا شود، قصد دارد از تبعات فرهنگی و فشارهای اقتصادی که خانوادهها به خاطر جابهجایی فرزندان از استان محل سکونت به استانهای دیگر متحمل میشوند، بکاهد.
کریمی فیروزجایی گفته است که دانشجویان اعم از دختر و پسر با مراجعه به مجلس، تسهیل در امور نقل و انتقال محل تحصیل را خواستار شدهاند.
اما وی نگفته است که چرا در طرح «الزام دانشگاهها به پذیرش دانشجویان دختر در محل سکونت» به پسران و مشکلات احتمالی آنها برای تحصیل در شهری به غیر از محل سکونت اشارهای نشده است.
دردسر بومیسازی برای وزارت علوم
وزارت آموزش عالی با استناد به مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی، در کنکور سال 87 بر اساس مناطق بومی دانشجویان را پذیرش کرد.
بر اساس این مصوبه، تعداد زیادی از رتبههای دو و سه رقمی در هیچ یک از دانشگاهها قبول نشدند.
این دانشجویان چندین بار جلوی سازمان سنجش و مجلس شورای اسلامی تجمع کرده و نسبت به این مساله اعتراض کردند.
این در حالی است که نمایندگان مجلس بارها از وزارت علوم خواسته بودند طرح بومیسازی را به مجلس ارائه دهد، اما این وزارت خانه در این مورد سهلانگاری و کوتاهی کرده بود.
به دنبال تجمع دانشجویان، رییس و نمایندگان مجلس در خصوص رسیدگی وزارت علوم به اعتراضها تاکید کردند و حتی وزیر علوم را به کمیسیون آموزش و تحقیقات کشاندند.
وزارت علوم تصمیم گرفت برای جبران کوتاهی خود در اطلاعرسانی به دانشجویان، به میزان 10 درصد ظرفیت پذیرش دانشجو در دانشگاههای تهران را افزایش دهد.
دختران در انحصار طرحهای جنسیتی
نمایندگان مجلس شورای اسلامی طرحی را مطرح کردهاند که علاوه بر بومیسازی بهطور اعم، موضوع جنسیت را برجسته کرده و پذیرش دانشجویان دختر را صرفا به «محل سکونت» محدود میکند.
هر چند طرح بومیسازی و تحصیل دانشجویان در مناطق نزدیک به محل سکونت از بسیاری هزینههای اضافی خوابگاه و رفت و آمد میکاهد، اما خط کشی بسیار سفت و سخت و به دور از انعطاف در مورد طرحهای اجتماعی، به ضد خود بدل خواهد شد.
ناظران اجتماعی میگویند: طرحهای از این دست باید رفاه حال دانشجویان و خانوادههای آنها را در پی داشته باشد نه این که آنها را در حصار محل سکونت محدود کند.
به اعتقاد این تحلیلگران، هر چند دوری از خانواده ممکن است مشکلاتی را برای دانشجو ایجاد کند، اما در بسیاری موارد موجب پیشرفت و خودساختگی دانشجو نیز شده است.
برخی نیز میگویند بیم آن میرود در آینده نه تنها انتخاب دانشگاه، بلکه کنکور نیز بر اساس جنسیت برگزار شود.
پیشتر و در مجلس هفتم نیز طرحهایی مبنی بر جداسازی دختران و پسران در دانشگاهها مطرح شده بود که به نتیجه نرسید.
توسعه دانشگاهها پس از بومیسازی
در طرح بومیسازی پیشبینی شده است، توسعه کمی و کیفی مراکز آموزش عالی در دستور کار وزارت علوم و دانشگاه آزاد اسلامی قرار گیرد.
کریمی فیروزجایی، عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات گفته است: اگر قرار است به یک شهروند استان کهکیلویه و بویر احمد حق انتخاب دانشگاههای معتبر در تهران و اصفهان و شیراز داده نشود، باید در آن استان دانشگاههای توسعه یافته از نظر کمی و کیفی ایجاد شود.
این در حالی است که با توجه به اجرای طرح بومیسازی در مورد قبولیهای امسال، معلوم نیست چرا به موضوع توسعهنیافتگی برخی دانشگاههای مناطق دورافتاده فکر نشده بود.
از سوی دیگر، مشخص نیست در صورت تصویب طرح پذیرش دانشجویان دختر در محل سکونت و تا زمانی که دانشگاهها توسعه یافته شوند، وضعیت دخترانی که در محل سکونت آنها دانشگاهی وجود ندارد و یا اگر هست از توسعه کیفی بیبهره است، چه میشود؟