به منظور احیای سینمای کودک نمایش فیلم سینمایی «شهر موش‌ها» که از تولیدات سینمای کودک در دهه شصت محسوب می‌شود از عید فطر در مجموعه سینما آزادی آغاز می‌شود.

نمایش فیلم سینمایی «شهر موش‌ها» که از تولیدات سینمای کودک در دهه شصت محسوب می‌شود از عید فطر در مجموعه سینما آزادی آغاز می‌شود.

مسوولان سینما آزادی قصد دارند سانس‌های صبح سینما را به نمایش تولیدات بیست سال اخیر سینمای کودک ایران اختصاص دهند و اکران این فیلم سرآغاز این دوره جدید توجهات مسوولان به سینمای کودک است.

رضا سعیدی‌پور، مدیر سینما آزادی از اجرای نمایش‌هایی نیز در سینما آزادی خبر داد و گفت: سالن انتظار سینما آزادی قبل از اکران فیلم کودک با اجرای نمایش‌های کودک میزبان بچه‌ها است که این برنامه با اجرای نمایش «کدو قلقله‌زن» با کارگردانی جواد ذوالفقاری آغاز می‌شود.

شهر موش‌ها در سال 1364 به کارگردانی مشترک مرضیه برومند و محمدعلی طالبی بر اساس مجموعه تلویزیونی «مدرسه موش‌ها» ساخته شد و در نمایش عمومی مورد استقبال کودکان و همچنین بزرگسالان قرار گرفت.

مهاجرت موش‌ها به شهر بزرگ و همکاری آن‌ها با یکدیگر در بیرون راندن دشمن (گربه سیاه) که به فضای اجتماعی و سیاسی آن سال‌ها بسیار نزدیک بود، با آمیخته شدن به فضای کودکانه و گاهی طنزآمیز با استفاده ماهرانه از حضور شخصیت‌های عروسکی تلویزیونی که بین کودکان از محبوبیت فراوانی برخوردار بودند، از دلایل موفقیت این اثر در جذب مخاطب رده‌های سنی متفاوت بود.

به نقل از خبرگزاری ایسنا، محمدعلی طالبی در خصوص نمایش دوباره این فیلم بعد از 15 سال گفت: اکران این فیلم ممکن است برای بچه‌هایی که آن موقع نبودند، جذابیت داشته باشد اما دردی از سینمای کودک دوا نمی‌کند.

این کارگردان ضمن بیان این مطلب که حرکت‌های فارابی در زمینه حمایت از سینمای کودک نمایشی و مقطعی بوده است، گفت: تا زمانی‌که سینماگران این رشته به مشارکت گرفته نشوند و تعاملی پیش نیاید و رفتار مسوولان فارابی با ما خوب نباشد، اتفاق خاصی درسینمای کودک نمی‌افتد.

سینمای کودک، سینمای از یاد رفته

سال‌هاست که سینمای کودک و کودکان و نوجوانان در سینمای ایران از جایگاهی برخوردار نیستند و کارگردانان و سازندگان فیلم‌های کودک و نوجوان به این بهانه دیگر دست به تولید فیلم‌هایی که مخاطب عمده آن‌ها را کودکان تشکیل می‌دهند، نمی‌زنند.

می‌توان به فیلم سینمایی «کلاه قرمزی و پسر خاله» به عنوان آخرین تلاش‌های سینماگران برای جذب کودکان به سینما یاد کرد.

این فیلم با وجود آن‌که پس از وقفه‌ای در تولید آثار سینمای کودک و باز بر اساس یک مجموعه تلویزیونی پرمخاطب به نمایش درآمد و توانست در رده فیلم‌های پرفروش سینمای ایران قرار گیرد، اما جریانی را در پی نداشت.

سینمای کودک پس از گذراندن دوران اوج خود دردهه شصت، آرام آرام به سمت و سوی راکد ماندن و در نهایت فراموش شدن پیش رفت.

فیلم‌هایی چون مدرسه موش‌ها، گلنار، دزد عروسک‌ها و دیگر آثار موفق از این دست تولید نشدند و تعداد انگشت‌شماری هم که ساخته شدند، آن‌قدر مهجور ماندند که تاثیری در این روند نگذاشتند.

خانواده‌ها و مدارس که نقش مهمی در تشویق کودکان به سینما رفتن و آشنا شدن با سینمای ایران از دریچه سینمای کودک داشتند نیز در این سیر نزولی تولیدات سینمای کودک بی‌تاثیر نبودند.

موسسه آبی توسعه سینمای کودک یکی از موسساتی بود که در راستای هویت بخشیدن به سینمای کودک دایر شد.

از اهداف این موسسه ایجاد ارتباطی با سازمان آموزش و پرورش و مدارس در جهت حضور دانش‌آموزان در سالن‌های سینما بود که به صورت یک طرح باقی ماند و هرگز پیگیری نشد.

همکاری آموزش و پرورش و مسوولان مدارس می‌توانست منجر به نزدیک شدن کودکان به سینما و در نتیجه ایجاد نیاز برای تولید این بخش از آثار سینمایی شود.

نبودن فضایی مخصوص برای کودکان و نوجوانان در سینمای ایران به صورت یکپارچه باعث روی بردن نسل‌های جدید این رده سنی به فیلم‌های انیمیشن و تولیدات خارجی بر روی سی‌دی‌ها و دی‌وی‌دی‌ها در خانه شده است.

فرشته طائرپور که تهیه کنندگی فیلم پرفروش «گلنار» را در اواسط دهه شصت به عهده داشت به بهانه برگزاری بیست و دومین جشنواره فیلم کودک در گفت و گو با روزنامه سرمایه می‌گوید: هیچ چیزی باعث تجدید حیات این سینما نمی‌شود، مگر یک همت جدی در دولت و توجه اساسی و مسوولانه سینماگران و مردم. آن‌ها باید جای خالی سینمای کودک را حس کنند.