نشریه تایمز در مقاله‌ خود با عنوان «فشار اقتصادی بر ایران اوج می‌گیرد» احتمال پیروزی شورای امنیت سازمان ملل را برای تحریم دوباره ایران ، به خاطر عدم همکاری در برنامه‌های هسته‌ای ضعیف دانسته است

هفته‌نامه تایمز در مقاله‌‌ای با اشاره به بعید دانستن تحریم اقتصادی شدید از سوی شورای امنیت سازمان ملل، به شاخص‌های جدید غرب در تحریم یک جانبه ایران پرداخته و آن را برای دولت ایران دشوار دانسته است.

این نشریه در مقاله‌ای با عنوان «فشاراقتصادی بر ایران اوج می‌گیرد» که روز 26 بهمن برابر با 17 مارچ منتشر شده‌است، احتمال پیروزی شورای امنیت سازمان ملل متحد را برای تحریم دوباره ایران به خاطر عدم همکاری در برنامه‌های هسته‌ای ضعیف می‌داند.

به نوشته این مقاله کنگره آمریکا آماده است شاخص‌های جدیدی را به منظور تنبیه تامین‌کننده‌های دست سوم بنزین به ایران وضع کند.

این امر به خاطر آن است که ظرفیت ناکافی پالایشگاه‌های کشور ایران را واداشته‌است که به‌رغم ذخیره فراوان نفتی خود تا 40 درصد از مصرف سوخت بنزین خود را از خارج وارد کند.

رهبران اروپا نیز در تعطیلات هفته قبل خود شاخص‌های قاره‌ای یک جانبه را موردبحث قرار دادند و تعداد فزاینده‌ای از شرکت‌های طرف تجاری ایران به دلیل فشار فزاینده تحریم شروع به شکستن ارتباط تجاری خود با این کشور کرده‌اند.

این هفته‌نامه در ادامه مقاله خود با اشاره به این‌که تنها معدودی از دست‌اندرکاران هنوز بر این باورند که این شاخص‌های جدید می‌تواند رفتار ایران را تغییر دهد، نوشته است که قدرت‌های غربی در تلاشند تا در شورای امنیت به اعمال دور جدید تحریم‌ها بپردازند.

امتناع چین در حمایت از شاخص‌های جدید و مقاومت روسیه به دلیل «شدیدبودن پیشنهاد آمریکا و متخدانش» به اعتقاد نویسنده مقاله به این معناست که احتمالا تحریم‌های جدید در شورای امنیت نخواهد توانست فشار اقتصادی بر ایران را به گونه‌ای افزایش دهد که ایران به تغییر برنامه هسته‌ای خود بپردازد.

شاخص‌های جدید پیشنهادی به شورای امنیت و کشورهای غربی به گونه‌ای طراحی شده‌اند تا مراکز اقتصادی وابسته به سپاه پاسداران را هدف قرار دهند، ارگانی که به تعبیر نویسنده تایمز «علائق اقتصادی گسترده‌اش رکن کلیدی حمایت از رژیم کنونی شده‌است.»

هم‌چنین این شاخص‌ها توانایی ایران را در معاملات بین‌المللی مالی محدود خواهند کرد که این محدودیت عمدتا روی توقف صادرات بنزین به ایران و مختل کردن دسترسی صادرات نفت ایران به بازارهای بین‌المللی است.

نقش چین در تحریم ایران

تایمز در ادامه می‌نوبسد که چین رهبری مخالفت با تحریم‌های جدید در سازمان ملل را برعهده دارد. چین این بحث را پیش می‌کشد که گفت‌وگو با ایران به منظور دستیابی به نتیجه به مدت زمان طولانی نیاز دارد.

نویسنده مقاله موضع‌گیری چین را برای ایران به دلیل بستگی‌های انرژی دو کشور بسیار مهم می‌داند. چین، بنزین به ایران صادر می‌کند و ده‌ها میلیون دلار در توسعه حوزه‌های بزرگ نفتی ایران سرمایه‌گذاری کرده‌است. شرکت‌های چینی در حفاری‌های آبی حوزه بزرگ گاز طبیعی پارس جنوب نیز مشارکت دارد.

تایمز از نشانه‌هایی خبر می‌دهد که مسئولین در پکن ممکن است در جست‌وجوی منابع دیگری برای تامین نفت مورد نیاز خود برآیند. این امر به‌خصوص از آن زمان برای چین اهمیت بیشتری یافته که ایران تهدید کرد صادرات نفت خود به کشورهایی که از تامین بنزین ایران امتناع کنند مختل خواهد کرد. ایران هم‌چنین تهدید کرده که در صورت حمله هر کشوری به ایران، بازار نفت جهانی را مختل خواهد کرد.

بنابه گزارش آژانس بین‌المللی انرژی در پاریس واردات نفت چین از ایران از 500هزار بشکه در روز، در ژانویه 2009 به نصف این مقدار در ژانویه 2010 کاهش یافته‌است و چین بیشتر مصرف خود را از کشورهای آنگولا، برزیل و روسیه تامین کرده‌است.

کریستوفر سگار، تحلیل‌گر مسایل نفتی ایران در این آژانس گفت: «چین ممکن است به جست‌وجوی کشور دیگری برای خرید نفت بپردازد.»

تحریم شرکت‌های نفتی و بیمه

به عقیده نویسنده نشریه تایمز، فشارها به منظور تحریم به واسطه تحولات جدید در دنیای نفت نیز افزایش خواهد یافت.

به نوشته این نشریه، دو شرکت بیمه مهم دنیا، شرکت لویدز و مونیخ‌ری، اعلام کرده‌اند که بارهای ایران در داخل یا خارج کشور را بیمه نمی‌کنند.

در حالی که ایران روزانه چهار میلیون بشکه صادرات نفت دارد، ویتال و ترافیگورا، دو بنگاه دلال جهانی نفت نیز گفته‌اند که بنزین تصفیه‌شده به ایران حمل نخواهند کرد. شرکت‌های بزرگ نفتی مانند شل، توتال و بریتیش پترولیوم هم اعلان کرده‌اند به ایران بنزین نخواهند داد.

به نوشته تایمز چین، مالزی و شرکت‌های آسیایی دیگر می‌توانند جایگزین این شرکت‌های بزرگ برای فروش بنزین به ایران شوند اما ایران مجبورخواهد شد برای خرید بنزین پول بیشتری بپردازد.

نویسنده مقاله برخلاف پیشرفت در اعمال تحریم‌ها نظر تحلیل‌گران نسبت به نتایج مثبت این شاخص های جدید برای شکستن بن‌بست را بدبینانه خوانده است.

این نشریه در توضیح این نگاه منفی نوشته است، سه دوره پیشین تحریم‌های سازمان ملل متحد و شاخص‌های یک‌جانبه متنوع از سوی کشورهای غربی در تغییر تعهد تهران نسبت به برنامه هسته‌ای ‌اش تاثیری نداشته‌است.

به نوشته تایمز، کلیف کاپچان، کارشناس ایران و مدیر گروه اروپایی- آسیایی در واشنگتن می‌گوید: تحریم‌های جدید به ایران فشار خواهد آورد اما احتمالا سیاست این کشور را نسبت به برنامه هسته‌ای تغییر نخواهد داد. ما در واقع بیشتر با این دوراهی روبرو می‌شویم که ایران هسته‌ای را بپذیریم یا از نیروی نظامی استفاده کنیم.

نویسنده در انتها به آماده‌‌‌‌‌شدن ایران برای تحریم‌های جدید و به طور خاص، کاهش بنزین سوبسیدی در ایران اشاره می‌کند. به نظر او این امر ممکن است تاثیر شاخص‌های جدید تحریم بنزین بر اقتصاد ایران را محدود سازد ولی سختی حاصل از آن می‌تواند کمک مهمی به مخالفان سیاسی این کشور باشد؛ مخالفانی که تلاش‌های خود را برای به چالش کشیدن رژیم ایران روی مباحث اقتصادی متمرکز ساخته‌اند تا پایه حمایت مردمی خود را گسترده‌تر سازند.

در پایان نیز مقاله نشریه تایمز با این جمله کاپچان به پایان رسد که «با همراهی اتحادیه اروپا، آمریکا و روسیه برای احمدی‌نژاد دشوار خواهد بود که بگوید این یک توطئه آمریکایی است، قیمت نفت افزایش خواهد یافت و این تقصیر آمریکایی‌هاست. آن‌ها ممکن است باز هم این را بگویند اما نمی‌توانند به نفع آن استدلال کنند.»