اتحادیه عرب در بیانیه پایانی نشست خود در لیبی، بار دیگر از مالکیت دولت امارات متحده عربی بر سه جزیره تنب‌ بزرگ، تنب‌ کوچک و ابوموسی حمایت کرد.

اتحادیه عرب در بیانیه پایانی نشست خود در لیبی، بار دیگر از مالکیت دولت امارات متحده عربی بر سه جزیره تنب‌ بزرگ، تنب‌ کوچک و ابوموسی حمایت کرد.

رامین مهمان‌پرست این ادعا را دخالت آشکار در امور داخلی ایران خواند و آن را رد کرد. به گزارش مهر، وزیر امور خارجه ایران تاکید کرد: «این گونه مواضع بی‌اساس و خلاف واقعیت‌های تاریخی هیچ‌گونه تاثیری در حاکمیت ایران بر این جزایر نخواهد داشت.»

وی افزود: «سوءتفاهم موجود پیرامون جزیره ابوموسی تنها از طریق گفت‌و‌گوی دوجانبه قابل حل بوده و دخالت طرف‌های ثالث کمکی به حل آن نمی‌کند.»

ادعای مالکیت امارات متحده عربی بر این سه جزیره بارها از سوی امارات متحده عربی مطرح شده و کشورهای عربی نیز در اجلاس‌ها و نشست‌های مختلف از آن حمایت کرده‌اند.

آخرین بار این ادعا در بیانیه پایانی نشست شورای همکاری خلیج‌فارس در 19اسفند ماه مطرح شده بود.

جبهه‌گیری مخالفان ایران در اجلاس اتحادیه عرب

ادعای مالکیت امارات بر این جزایر سه‌گانه در حالی در این اجلاس در لیبی دوباره مطرح شده است که دبیر کل این اجلاس، عمرو موسی، پیشنهاد کرده بود اتحادیه‌ای منطقه‌ای با حضور ایران و ترکیه و کشورهای عربی تشکیل دهند تا به رفاه و ارتقای امنیت کشورهای منطقه کمک شود.

دبیر کل اتحادیه عرب، ایران را شریک جغرافیایی وتاریخی کشورهای عربی با منافع مشترک خوانده بود، اما پیشنهاد وی با مخالفت «شماری از کشورهای عربی مهم» از جمله مصر و عربستان سعودی روبه‌رو شد.

این مخالفت‌ها، با ارائه بیانیه پایانی و طرح ادعای مالکیت جزایر سه‌گانه در یک راستا قرار گرفتند تا نشان دهند کشورهای عربی سر سازش با ایران ندارند.

دو روز پس از اظهارات رابرت گیتس برای تحریم‌های بیشتر علیه ایران، وزیر امورخارجه امارات عربی متحده گفت کشورش هرگونه تصمیم سازمان ملل برای تحریم ایران را می‌پذیرد.

سعود الفیصل، وزیر خارجه عربستان نیز، پیش‌تر خواستار «راه حلی فوری‌تر» برای افزایش تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران برای حل و فصل پرونده اتمی این کشور شده است.

جدال بر سر توافق 39 ساله

مالکیت جزایر تنب‌ بزرگ، تنب‌ کوچک و ابوموسی پس از پایان حضور نظامی بریتانیا در مناطق حاشیه خلیج‌فارس طی توافقی در سال 1971 به ایران بازگردانده شد.

این توافق میان بریتانیا به نیابت از کشور تازه تاسیس امارت عربی متحده و محمدرضا شاه پهلوی امضا شد. امروزه این جزایر سه‌گانه که نزدیک به ورودی تنگه هرمز واقع شده‌اند‌، براساس همان توافق و اسناد حقوقی در مالکیت ایران هستند.

دولت امارات استدلال می‌کند که این توافق در آن دوره به زور و با ارعاب به آنها تحمیل شده و از لحاظ حقوق بین الملل معتبر نمی باشد.

ایران نیز علاوه بر ارایه مستندات تاریخی، سه جزیره را جزء لاینفک خاک خود می‌داند و می‌گوید هنگام توافق با بریتانیا، دولت مستقلی در کرانه خلیج فارس غیر از ایران وجود نداشته است.