عزت‌الله سحابی از فعالان ملی-مذهبی، در نامه‌ای سرگشاده به مردم نوشت که از فشارهای روحی و جسمی بر زندانیان سیاسی نگران است.

عزت‌الله سحابی از فعالان ملی-مذهبی، در نامه‌ای سرگشاده به مردم نوشت که از فشارهای روحی و جسمی بر زندانیان سیاسی نگران است.

آقای سحابی به ویژه از شیوه برخورد با برخی از زندانیان سیاسی ازجمله بدرالسادات مفیدی دبیر انجمن صنفی روزنامه‌نگاران، هنگامه شهیدی روزنامه‌نگار و مشاور انتخاباتی مهدی کروبی و شیوا نظرآهاری فعال حقوق زنان، ابراز نگرانی کرد و نوشت که این برخوردها تا حدی بوده که برخی از این زنان «از خدا طلب مرگ کرده‌اند».

بدرالسادات مفیدی و همسرش مسعود آقایی، اوایل دی ماه 1388 در خانه بازداشت شدند.

مسعود آقایی 30 بهمن 88 با سپردن وثیقه 50 میلیون تومانی آزاد شد، اما همسرش خانم مفیدی همچنان در بند ماند.

هنگامه شهیدی نخستین بار نهم تیر 88 در پی بازداشت گسترده معترضان پس از انتخابات بازداشت شد و پس از 121 روز با سپردن وثیقه 90 میلیون تومانی آزاد شد.

خانم شهیدی پس از زمان کوتاهی دوباره بازداشت و روانه زندان شد و همچنان در بازداشت به‌سر می‌برد.

شیوا نظرآهاری نخستین بار 24 خرداد 88 بازداشت شد و روز یکم مهر 88 با پرداخت وثیقه 200 میلیون تومانی آزاد شد اما پس از آن دوباره بازداشت شد و هنوز در زندان به سر می‌برد.

عزت‌الله سحابی می‌گوید که این زندانیان زیر فشار بازجویی و «برخورد توهین‌آمیز» هستند تا به گفته او «روحیه‌شان را بشکنند و پشت سرشان جهنمی بسازند که دیگر هیچ وقت هوس بازگشت به آن را نکنند.»

آقای سحابی در نامه خود همچنین به شنیده‌هایی درباره برخورد با احمد زیدآبادی روزنامه‌نگار، منصور اصانلو فعال جنبش کارگری و مسعود باستانی روزنامه‌نگار اشاره کرد و نوشت که این زندانیان هم برخلاف عرف اخلاقی و قانونی مبتنی بر طبقه‌بندی زندانیان، همراه زندانیانی با «جرایم سنگین جنایی» نگهداری می‌شوند.

این فعال سرشناس سیاسی هشدار داد که زندانیان دچار «فشارهای شدید هدایت‌شده» هستند و جان و سلامت جسم و روحشان در خطر است.

عزت‌الله سحابی در بخشی از نامه خود از حاکمیت ایران انتقاد کرد که به گفته او «برای حفظ قدرت دو روزه دنیایی، قید هرگونه اخلاق و مذهب را زده‌اند و از هر روش و ابزاری برای ادامه قدرت خود استفاده می‌کنند.»

آقای سحابی که پیش از انقلاب 1357 در زندان به سر برده و بازجویی شده است، می‌گوید: برخوردهای غیراخلاقی با زندانیان و تهدید جان و سلامت آنان، در رژیم قبل کم‌سابقه یا بی‌سابقه بوده است.

او در نامه خود نوشته که شرم دارد «به نام خدا و دین، دختران و پسران و زنان و مردان این جامعه را به جرم حق‌گویی و حق‌خواهی زیر شدیدترین فشارهای جسمی و روحی می‌گیرند، وقیحانه‌ترین کلمات را برای بانوان به کار می‌برند و اعترافات دروغ از آنها می‌خواهند.»

عزت‌الله سحابی در پایان این نامه نوشته که امیدوار است در میان مسئولان سیاسی و قضایی کسی وجود داشته باشد که «ناله» او را بشنود و وضعیت زندانیانی را تغییر دهد تا خانواده‌هایشان از اضطراب نجات یابند.