رام در مصاحبه با ان.پی.آر از ترس زندگی در ایران، از فعالیت‌های گروه موسیقی‌اش در آمریکا و آلبوم جدید خود سخن میگوید
ان.پی.آر، رادیوی ملی آمریکا در ماه آوریل جاری گزارشی را درباره هایپرنوا، گروه موسیقی راک ایرانی که در سال 2007 وارد آمریکا شد، پخش کرد.
این گروه موسیقی از آن‌جا نظر گزارشگر را به خود جلب کرد که از جمهوری اسلامی ایران آمده بود، کشوری که موسیقی راک در آن، غیرقانونی است.
برچسب جدید این گروه «خانه بروکلین» است و رام سرپرست آن در محله ویلیامزبرگ در بروکلین نیویورک زندگی می‌کند، محله‌ای که پر از افرادی است که در زمینه موسیقی فعالند.
رام به خبرنگار ان.پی.آر میگوید که در حال انجام «خطرناک‌ترین مصاحبه عمر خود است.»
شکل‌گیری هایپرنوا در ایران
هایپرنوا گروه موسیقی زیرزمینی راک ایرانی است که پیش از ورود به آمریکا هفت سال در زیرزمین‌ها و جشن تولدهای کودکان ایران به نواختن موسیقی پرداخته‌است.
این گروه موسیقی در اواخر دهه 1990 میلادی شکل گرفت و پس از ورود به آمریکا به عنوان یک حرکت پیشگام «راک» توجه زیادی را به خود جلب کرد.
نام اعضای گروه رام، کامی، کادی و جم است که برگرفته از نام‌های حقیقی آن‌هاست.
اولین مجموعه کاری آن‌ها «چه کسی میگوید شما نمی توانید در ایران موزیک راک داشته باشید؟» بود که در سال 2006 منتشر شد.
دومین آلبوم آن‌ها «جهانی» نام داشت که در سال 2008 در آمریکا درآمد.
ورود هایپرنوا به آمریکا
ان.پی. آر در گزارش خود می‌آورد که رام باند موسیقی راک را در کشوری تشکیل داد که واقعا فرد ممکن است به خاطر نواختن موسیقی غربی شلاق بخورد.
هایپر نوا یک بار تلاش می‌کند تا برای شرکت در یک فستیوال موسیقی که در تگزاس آمریکا برگزار می‌شد به این کشور بیاید، اما این تلاش به دلیل عدم دریافت به‌موقع ویزا ناکام می‌ماند.
اما پس از آن، گروه با دردست‌داشتن ویزا فرصت می‌یابد از ایران خارج شود و به آمریکا بیاید.
رام از توجه بسیار رسانه‌ها در آغاز آمدن به آمریکا به ان.پی.آر میگوید، اما خود را شایسته این همه توجه نمی‌داند. چرا که به نظر او در بدو ورود به آمریکا توان موسیقی آن‌ها فروکش کرده بود.
«در میان آشوب»
چهار عضو هایپرنوا دو سال روی صداهایشان کار کردند و نتیجه آن آلبوم جدیدی است به نام «درمیان آشوب»، یک موسیقی رقص‌گونه با پیامی بی‌پرده «پسرها داد می‌زنند و دخترها می‌رقصند... و این جرم نیست.»
«درمیان آشوب» شامل آهنگ‌هایی به نام جهانی، گمشده در فضا، رویای آمریکایی، زمان‌های خالی، این‌جا و اکنون، با تو، قصه‌های پریان، هیولایی در من و آینده را بنگر است.
آهنگ موردعلاقه رام از این مجموعه «این‌جا و اکنون» نام دارد که در باره تلاش برای زندگی کردن در زمان حال است.
رام از دوران زندگی در وطنش چنین یاد می کند: «ما همواره از صاحبان قدرت می‌ترسیدم، از بچه‌ها خواسته می‌شد تا والدین‌شان را لو دهند و به جایی می‌رسیدیم که دیگر برایمان مهم نبود که شلاق بخوریم یا به زندان بیفتیم. من می‌خواستم گیتار بزنم.»
رام، سایر موزیسین‌های داخل کشورش را تشویق می‌کرد تا از دولتی بگریزند که هنر آن‌ها را کنترل می‌کند و حالا درآمریکا در اتاق زیرشیروانی به‌هم ریخته‌اش، «سگ‌های زرد» را که باند موسیقی ایرانی دیگری است نیز جای داده است.
خبرنگار ان.پی.آر اتاق زندگی آن‌ها را چنین توصیف می‌کند: تخت‌خواب‌ها روی زمین پخش‌وپلا هستند، کیسه برنجی از سقف آویزان است و یک بطری بزرگ نیمه‌تمام شراب روی طاقچه خاک می‌خورد.
رام با خنده به خبرنگار میگوید که اگرچه پول کمی دارد، اما هیچ‌وقت شادتر از امروز نبوده‌است و می‌داند که اگر به کشورش بازگردد، احتمالا بازداشت می‌شود.
رام با انتقاد از احساس افتخاری که بسیاری از ایرانی‌ها به‌خاطر حکمرانی و چیرگی‌شان در 2500 سال پیش می‌کنند، بر این باور است که مساله مهم اعمال کنونی آن‌هاست که بیشتر از هر حرف و کلامی می‌تواند بیانگر یک ملت باشد.
برنامه آینده هایپرنوا
هایپرنوا بر آن است که توری در داخل آمریکا داشته‌باشد تا بتواند «درمیان آشوب» را به همگان معرفی کند. عضو پنجم گروه، یک آمریکایی است که اخیرا به آن‌ها پیوسته‌است. اما گروه ماه‌ها ازبرنامه خود عقب است، زیرا سه عضو گروه در مرز آمریکا و کانادا در راه بازگشت به بروکلین دستگیر شدند، به خاطر آن‌که پاسپورت ایرانی داشتند.
رام می گوید که علت این برخوردها را می‌داند: «قوانین اجرایی استاندارد» اما آرزو دارد که کار برای هنرمندان آسان‌تر شود.
او فعالیت خود را «گام مثبتی» در جهت «پل زدن بین فرهنگ آمریکا و ملت خود» ارزیابی می‌کند و میگوید: «ما آدم‌های بدی نیستیم، ما خوبیم.»
اما با شیطنت می‌افزاید که باید به یک چیز عادت کرد و آن «بودن در باند موسیقی راک از یک کشور محورشرارت است.»
موسیقی راک ایرانی
در ایران به دلیل نظارت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی روی محتوای آهنگ ها و اشعار و ادوات موسیقی، عمدتا موسیقی کلاسیک و برخی گروه‌های پاپ توانسته‌اند شکوفا شوند. اما گروه‌های راک یا هیپ‌هاپ تقریبا زیرزمینی باقی مانده‌اند.
گروه 127 اولین گروه موسیقی زیرزمینی ایرانی است که در آمریکا کنسرت داد و بی‌بی‌سی در گزارشی آن را مشهورترین گروه راک زیرزمینی در سراسر دنیا ارزیابی کرد.
گروه کیوسک هم یکی از پرکارترین گروه‌های موسیقی ایرانی است که آهنگ‌های خود را آن‌لاین ضبط و پخش می‌کند. این گروه نخستین گروه موسیقی زیرزمینی ایران بود که آهنگ‌های خود را به فروشگاه «اپل آیتونز» فروخت.
«سکو» نیز گروه زیرزمینی دیگری است که در این زمینه فعالیت می‌کند.
موضوع فیلم مستند «کسی از گربه‌های ایرانی خبر ندارد» موسیقی راک زیرزمینی ایران بود که در جشنواره کن برنده جایزه هیئت داوران شد.
داستان، حکایت دختر و پسر جوانی است که پس از آزادی از زندان برای جمع‌کردن یک گروه موسیقی جدید دست به سفری زیرزمینی می‌زنند تا افراد موردنظر خود را از میان گروه‌های مختلف موسیقی در ایران انتخاب کنند.
در حال حاضر موسیقی راک زیرزمینی در ایران به شدت نضج گرفته است و در دهه اخیر کنسرت‌های زیادی در کشور برگزار کرده‌اند که اگرچه تعداد اندکی مجوز رسمی داشته‌اند اما بیشتر آن‌ها زیرزمینی بوده‌اند.
جمهوری اسلامی ایران این نوع موسیقی را «مهیج» و «روان‌گردان» توصیف می‌کند و آن را باعث انحرافات اخلاقی جوانان می‌داند. به همین دلیل با هرگونه فعالیتی در این زمینه برخورد می‌شود.
