زندانیان بند 350 زندان اوین با نوشتن نامه‌ای خطاب به مراجع شیعه قم، از رفتار ماموران و نحوه رسیدگی قضایی به پرونده‌های خود گلایه کرده‌اند
گروهی از زندانیان سیاسی در زندان اوین با نوشتن نامه‌ای به مراجع کشور، از نحوه برخورد و رفتار ماموران و نحوه رسیدگی قضایی به پرونده‌های خود گلایه کرده‌اند.
براساس این نامه که متن آن روز سه‌شنبه 31 فروردین در برخی سایت‌های مخالف دولت منتشر شد، این زندانیان از مستقل نبودن قاضیان دادگاه‌ها، رعایت نشدن اخلاق در دستگاه قضائی و نهادهای نیروی انتظامی، تهدید متهمان به وسیله قاضیان دادگاه‌ها، نحوه بازجویی‌ها و صحنه‌سازی در دادگاه‌های علنی انتقاد کرده‌اند.
براساس این نامه، ده‌ها نفر از کسانی که قرار بازداشت‌شان به قرارهای سبک‌تر و کفالت تبدیل شده با اعمال نظر نهادهای امنیتی هنوز در بازداشت به‌سر می‌برند.
استفاده ماموران نیروی انتظامی از الفاظ رکیک در بازداشتگاه کهریزک، آگاهی شاپور و زیرزمین وزارت کشور، تماس‌های «مکرر و نامتعارف» با همسر یا مادر برخی از بازداشت‌شدگان و بازداشت همکاران برخی از آنان و وادار کردن آنان به اعتراف به داشتن رابطه غیراخلاقی، ازجمله مواردی است که این زندانیان سیاسی در نامه خود به مراجع به آن اشاره کرده‌اند.
براساس این نامه، در بازداشتگاه امنیتی سپاه معروف به بند «2 الف» به دلیل ضرب و شتم بازداشت شدگان، فحاشی و تهدید به آزار جنسی با باتوم، شرایط بسیار سخت‌تری به لحاظ اخلاقی حاکم است.
«وکیل نگیرید»
براساس این نامه، قضات دادگاه‌ها بازداشت‌شدگان را تهدید کرده بودند که اگر با وکیل وارد دادگاه شوند، احکام سنگین‌تری علیه آنها صادر خواهد شد.
زندانیان سیاسی به مراجع نوشته‌اند «مضحک‌ترين موضوع اين است که در موارد زيادی وقتی وکيل متهم برای ثبت وکالت در پرونده به قاضی مراجعه نموده است قاضی گفته است که وزارت يا حفاظت سپاه، که متهم در اختيار آن است، با وکالت شما موافق نيست و وکالت وی را نپذيرفته است.»
بازجویی با شوکدهنده برقی و قرص
این زندانیان سیاسی درمورد نحوه بازجویی به مراجع نوشته‌اند که توسط سپاه، وزارت اطلاعات، بسیج و نیروی انتظامی بازجویی شده‌اند و برخی از بازداشت‌شدگان زیر باتوم و شوکدهنده برقی مورد ضرب و شتم قرار گرفته‌اند.
براساس این نامه، «حداقل دو نفر از زندانيان اعلام می‌کنند که به زور بازجويان، روزانه نزديک به 10 عدد قرص مصرف می‌‌کرده اند و اين هر دو نفر در دادگاه‌های علنی حاضر بوده‌اند.»
جلسات تمرینی
زندانیان سیاسی در این نامه به مراجع نوشته‌اند که بازجویان در حضور قاضی و دادستان تهران نحوه اعتراف کردن را به آنان آموزش داده و در برخی موارد آنان را مجبور کرده بودند مانند برخی «فرقه‌های خاص» سر و صورت خود را اصلاح کنند.
براساس این نامه، بازجوها یکی از زندانیان را تهدید کرده بودند که اگر حرف‌هایی که به او دیکته کرده بودند را بیان نکند، بدون سروصدا اعدامش می‌کنند و اگر آن حرف‌ها را درست بیان نکند خواهر و پدرش را بازداشت می‌کنند.
تهیه‌کنندگان این نامه نوشته‌اند که تماشاگران در این دادگاه‌ها افرادی از نهادهای امنیتی و نظامی و بسیج بوده‌اند «اما هيچ يک از اعضای خانواده و وکلايی که توسط متهمان انتخاب شده بود حتی اجازه حضور در اطراف دادگاه نيافتند.»
درخواست از مراجع
این زندانیان سیاسی در نامه خود نوشته‌اند که از مراجع انتظار ندارند که نوشته‌های آنان را بپذیرند، اما در این موارد تحقیق کنند.
تهیه‌کنندگان این نامه از مراجع خواسته‌اند که نمایندگان خود را به بند 350 زندان اوین اعزام کنند و با افرادی که در زندان‌های علنی حضور داشته‌اند، به طور خصوصی ملاقات و گفت‌وگو کنند یا درب خانه‌های خود را به روی خانواده‌های بازداشت‌شدگان باز بگذارند.
زندانیان سیاسی اوین این نامه را خطاب به آیت‌الله یوسف صانعی, آیت‌الله اسدالله بيات زنجانی، آیت‌الله علی محمد دستغيب، آیت‌الله جعفر سبحانی، آیت‌الله عبدالکریم موسوی اردبيلی ، آیت‌الله ناصر مکارم شيرازی، آیت‌الله لطف‌الله صافی گلپايگانی و آیت‌الله موسی شبيری زنجانی نوشته‌اند.
تهیه‌کنندگان این نامه گفته‌اند که دیدار آیت‌الهی صادق لاریجانی با مراجع قم انگیزه‌ای برای نوشتن این نامه بوده است.
دومین نامه از اوین
زندانیان بند 350 زندان اوین دو روز پیش هم با نوشتن نامه‌ای خطاب به بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل، از او خواستند که در جریان سفرش به ایران، از زندان‌های کشور دیدن و با زندانیان به‌طور خصوصی گفت وگو کند.
این زندانیان در این نامه به آقای بان نوشته بودند که دیدار وی از زندان اوین «این فرصت را فراهم می‌آورد تا او از نزدیک ابعاد گسترده نقض حقوق بشر به‌ویژه موارد شاخص دوران دستگیری‌ها، بازجویی‌ها، تفهیم اتهام‌ها و محاکمه‌های فرمایشی تحت فشارهای روحی و جسمی اخیر قرار بگیرد.»
چند روز پیش از نامه‌نگاری زندانیان سیاسی اوین، سازمان گزارشگران بدون مرز از سلامت روزنامه‌نگاران ایرانی در زندان ابراز نگرانی کرده و مقامات ایران را مسئول سلامت این افراد اعلام کرده بود.
گزارشگران بدون مرز دادگاه معترضان به انتخابات را محکوم کرده و نسبت به اجرا شدن «سناریوی وحشت» در ایران از طریق اعدام بازداشت‌شدگان هشدار داده بود.
عفو بین‌الملل از آیت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، خواسته بود که با تشکیل فوری یک هیات تحقیق مستقل و دعوت از کارشناسان بین‌المللی در مورد ادعای شکنجه مردان و زنان در حوادث اخیر ایران تحقیق شود.
شورای حقوق بشر سازمان ملل اسفند 88 اعلام کرد که ایران برای اعزام نماینده ویژه سازمان ملل جهت بررسی وقوع شکنجه در بازداشتگاه‌های این کشور و دیگر موارد خشونت‌های اعمال شده علیه بازداشت‌شدگان پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در این کشور مخالفت کرده است.
