مهدی کروبی و میرحسین موسوی مردم را به شرکت در راهپیمایی روز 22 خرداد، سالروز انتخابات ریاست جمهوری دعوت کردند.
مهدی کروبی و میرحسین موسوی مردم را به شرکت در راهپیمایی روز 22 خرداد، سال روز انتخابات ریاست جمهوری دعوت کردند.
به گزارش وبسایت سحام نیوز، این دو رهبر معترضان نتیجه انتخابات ریاست جمهوری بر اساس اصل 27 قانون اساسی و طبق ماده 30 ، 31 و 32 آییننامه اجرایی قانون احزاب از همه گروهها، تشکلها و احزاب اصلاحطلب خواستند تا برای راهپیمایی روز 22 خرداد از وزارت کشور مجوز بگیرند.
روز گذشته، ششم اردیبهشت ماه میرحسین موسوی در دیدار نوروزی با آقای کروبی بر حضور مردم در این راهپیمایی تاکید کرد.
همچنین به گزارش دویچهوله، مهدی کروبی، دبیرکل حزب اعتماد ملی در مصاحبهای با هفتهنامه آلمانی اشپیگل گفته بود که برای راهپیمایی 22 خرداد تقاضای مجوز کرده است و «مردم بدانند ما به مبارزه خود ادامه میدهیم و مبارزه ما بر علیه این جمهوری نیست.»
به گفته آقای کروبی اعتراضها تنها برای رعایت قانون اساسی است که در آن آزادی عقیده و دموکراسی تصریح شده است.
در دهمین انتخابات ریاست جمهوری ایران که در روز 22 خرداد سال 88 برگزار شد، میرحسین موسوی، مهدی کروبی، محسن رضایی و محمود احمدینژاد به رقابت پرداختند.
با کند شدن سرعت اینترنت و قطع کامل شبکه پیامکها و همچنین آغاز اجرای «مانور اقتدار» توسط نیروی انتطامی، فضای روز 22 خرداد 88 کاملا امنیتی شد.
میرحسین موسوی ساعت 11 شب خود را پیروز انتخابات نامید، اما همزمان با نشست خبری آقای موسوی، خبرگزاری جمهوری اسلامی اعلام کرد که محمود احمدینژاد با بیش از 60 درصد آرا پیروز انتخابات خواهد بود.
هرچند میرحسین موسوی و مهدی کروبی این نتیجه را ناشی از تقلب گسترده و «مهندسی آرا» دانستند، اما آیتالله علی خامنهای در پیامی درستی انتخابات را تایید کرد و از همان زمان درگیری و تنش میان معترضان و حکومت، آغاز شد.
همچنین بسیاری از چهرههای سیاسی اصلاحطلب، نزدیکان دو نامزد معترض و بسیاری از روزنامهنگاران در روزهای پس از انتخابات بازداشت و روانه زندان شدند.
براساس اصل 27 قانون اساسی، «تشکیل اجتماعات و راهپیماییها، بدون حمل سلاح، به شرط آن که مخل به مبانی اسلام نباشد آزاد است.»
پس از راهپیمایی گسترده روز 25 خرداد در اعتراض به نتیجه انتخابات، هزاران معترض به شرکت در تظاهرات بدون مجوز متهم شدند. به همین دلیل معترضان در 10 ماه گذشته از مناسبتهای تقویمی استفاده کردند و علیه دولت تظاهرات کردند.
در روزهای قدس، 13 آبان، 16 آذر، درگذشت آیتالله منتظری، روز عاشورا و 22 بهمن، بسیاری از معترضان به خیابانها رفتند و در اعتراض به رهبری و دولت شعار دادند. نیروهای امنیتی نیز بسیاری از معترضان را بازداشت کردند و نیروهای قضایی آنها را به جرم «اقدام علیه امنیت ملی» و «محاربه» محکوم کرد.