هفته‌نامه تایم در گزارشی با عنوان «آیا اورانیوم ایران دارد تمام می‌شود؟»، به نگرانی ایران درباره چگونگی تامین اورانیوم خام مورد نیاز راکتورهای هسته‌ای ایران در صورت تحریم غرب، پرداخته است.

هفته‌نامه تایم در گزارشی با عنوان «آیا اورانیوم ایران دارد تمام می‌شود؟»، به نگرانی ایران درباره چگونگی تامین اورانیوم خام مورد نیاز راکتورهای هسته‌ای ایران در صورت تحریم غرب، پرداخته است.

این مجله خبری تحلیلی آمریکایی نوشته است: دولت‌های غربی در تلاش‌اند تا تحریم‌های بین‌المللی شدیدتری را علیه ایران اعمال کنند، اما برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران، ممکن است به زودی با مانع جدی‌تری مواجه شود: اینکه چگونه ذخایر اورانیوم رو به اتمام خود را دوباره تقویت کند.

به نوشته تایم، نیاز ایران برای پیدا کردن منابع اورانیوم خام بسیار فوری است و شاید همین نیاز باعث شده که آقای محمود احمدی نژاد در سفرش به زیمبابوه این چنین گرم آقای رابرت موگابه را در آغوش بگیرد.

بر اساس گزارش تایم، یک منبع ناشناس دولت زیمبابوه، جمعه گذشته به روزنامه تلگراف لندن خبر داده که دیدیموس موتاسا، وزیر امور ریاست جمهوری زیمبابوه در سفرش به تهران با دولت ایران معامله‌ای انجام داد که به موجب آن ایران متعهد شد که در قبال واگذاری «حقوق انحصاری اورانیوم» در زیمبابوه، نفت در اختیار این کشور قرار دهد.

اما هیچ کدام از کشورهای ایران و زیمبابوه، معامله اورانیوم را که می‌تواند نقض تحریم‌های سازمان ملل باشد، تایید نکردند و جنبش دگرگونی دمکراتیک زیمبابوه که جناح اقلیت در دولت ائتلافی این کشور به شمار می‌رود نیز امضاء چنین معامله‌ای را تکذیب کرده است.

زیمبابوه، منابع سرشار اورانیوم دارد که از چهار دهه پیش کشف شده، اما هرگز از آن استفاده نشده است.

بر اساس این گزارش، ذخیره اورانیوم ایران سی ساله است و تاریخ خریداری آن به اوایل دهه هشتاد برمی‌گردد؛ زمانی که دولت آفریقای جنوبی، حدود 531 تن کیک زرد را به ایران فروخت. کیک زرد، پودر حاصل از اورانیوم خام غنی شده است و برای سوخت راکتور هسته‌ای (یا ماده بالقوه بمب اتمی) از آن استفاده می‌شود.

تایم با استناد به گزارش ماه دسامبر گذشته موسسه علوم و امنیت بین‌المللی (ISIS) در واشنگتن که صنعت هسته‌ای ایران را زیر نظر دارد، می نویسد که از آن ذخیره تنها مقدار کمی باقی مانده است.

به نوشته تایم، بیشتر کیک زرد ایران تبدیل به اورانیوم هگزافلوراید شده، که مطابق پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای که ایران نیز عضو آن است، زیرنظر دقیق بازرسان سازمان بین‌المللی انرژی اتمی نگهداری می‌شود.

بر اساس این گزارش، ذخیره فعلی اورانیوم نسبتا غنی شده ایران به اندازه‌ای هست که ایران بتواند با افزایش غلظت آن و اخراج بازرسان اتمی و اعلام صریح مقاصد خود از این کار، آن را تبدیل به یک بمب اتم کند.

تایم می‌افزاید که این مقدار اورانیوم به عنوان سوخت راکتورهای اتمی برای تولید انرژی هسته‌ای هم کافی نیست چه رسد به اینکه بشود با آن چندین بمب اتم درست کرد و زرادخانه هسته‌ای راه انداخت.

ایران می‌گوید هدفش از غنی‌سازی اورانیوم، فقط تولید سوخت برای راکتورهای اتمی است که بتوانند برق تولید کنند، اما قدرت‌های غربی در مورد بی خطر بودن این فعالیت‌ها مشکوک‌اند. دیوید آلبرایت، بازرس سابق سازمان بین‌المللی انرژی اتمی و رئیس موسسه علوم و امنیت بین‌المللی(ISIS) واشنگتن می گوید: ما می‌دانیم که آنها برای برنامه انرژی هسته‌ای، دچار کمبود اورانیوم‌اند. اگر اورانیوم نداشته باشید، در واقع هیچ چیز ندارید.

کلیف کوپچن، تحلیل گر مسائل ایران در گروه یوراسیای واشنگتن، نیز معتقد است کیک زرد ایران تقریبا به پایان رسیده است.

به گزارش تایم، در ماه‌های اخیر، فشار برای اعمال تحریم های تازه تر علیه ایران، وقت زیادی برده است. در حالی که حواس دولت‌های غربی به اتمام ذخیره اورانیوم ایران نیست، مقامات ایرانی تلاش سختی را برای پیدا کردن معادن اورانیوم در دنیا آغاز کرده‌اند.

بر مبنای این گزارش، ایران، صاحب بخش کوچکی از معدن اورانیوم در نامیبیا است اما به موجب تحریم‌های اخیر، نمی تواند اقدام به وارد کردن محصول اورانیوم از این منطقه کند.

در ماه نوامبر گذشته، اسوشیتدپرس، با استناد به گزارش محرمانه سازمان انرژی اتمی ایران که به بیرون درز کرد، اعلام کرد که ایران قصد دارد 1350 تن اورانیوم خالص را به قیمت 450 میلیون دلار از قزاقستان (یکی از بزرگ ترین تولید کننده اورانیوم در جهان) خریداری کند.

اما به گزارش تایم، نورالسلطان نظربایف، رئیس جمهور قزاقستان، در ملاقات اخیر خود با باراک اوباما، موافقت کرد که هواپیماهای آمریکایی برای پیاده کردن نیروها در افغانستان از حریم هوایی این کشور استفاده کنند و قول داد در زمینه جلوگیری از گسترش سلاح‌های هسته‌ای با آمریکا همکاری کند. با این حساب، ایران نمی‌تواند اورانیوم خود را از قزاقستان تامین کند.

به گفته کلیف کوپچن، اگر مقامات زیمبابوه هم بخواهند در مقابل دریافت نفت، اورانیوم در اختیار ایران قرار دهند، این مسئله از چشم آمریکایی‌ها دور نخواهد ماند. به گفته وی: « این معامله‌ای است که آمریکا به شدت مراقب آن است».