«برافروختن بیخطراست» عنوان نمایشگاهی ازآثار جدید «ریاض کمو » نقاش و مجسمه سازهندی است که از 20 فروردین درگالری طراحان آزاد برپا شده است .
«برافروختن بیخطراست» عنوان نمایشگاهی از آثار جدید ریاض کمو، نقاش و مجسمهساز هندی است که از 20 فروردین درگالری طراحان آزاد برپا شده است.
ریاض کمو متولد 1971 است. او دانش آموخته کارشناسی ارشد در رشته هنرهای زیبا از دانشکده هنر سرجی جی بمبی هند است و از 10 سال پیش بیشتر روی مجسمه سازی متمرکز شده است.
مواد اصلی کار وی چوب و فلز است. قرار است، نمایشگاهی از آثار جدید «ریاض کمو» در ماه ژوئن درگالری ایکون انگلستان هم برگزار شود.
برپایی نمایشگاهی از یکی ازهنرمندان هندی بهانهای شد تا دربعد از ظهر روز جمعه سری به گالری طراحان آزاد بزنم کارهای کمو درنگاه اول آن قدرتکان دهنده و تامل برانگیز هستند که این اتفاق فرصت مغتنمی است که بیشترروی کارهای او دقیق شوم.
نمایشگاهی که هم نام آن و هم مجسمههایی که در آن به نمایش گذاشته شده اند، مخاطب را با مقوله جنگ روبرو می کند.
نخستین مجسمهایی که درابتدای فضای این نمایشگاه نمایش گذاشته شده شمشیری است با پیچ متعدد که «پیچ شاهنشاهی» نام گرفته است. شمشیری که نماد قدرت است وسایه حضور آن هم به شکل کلاسیک و مدرن درتمام آثار و چیدمان نمایشگاه «ریاض کمو» حس میشود.
در فضای مرکزی این نمایشگاه مجسمه «عطر تدفین» که تخت مردهکشی بزرگی است، قرارگرفته و درنمایی اصلی بر روی این تخت سردیس یک مهاراجه هندی در حالی که مشغول بوییدن یک شاخه گل است دیده میشود، در حالی که پشت سر او تصویر یک اعدامی به چشم میخورد.
«تخت مردهکشی» یا تخت ماساژ در فرهنگ هندی معانی متعددی دارد که مهمترین معنای استعاری آن، «سمزدایی» است.
کمو می گوید: با ساخت این مجسمه قصد داشتم که به مخاطب نشان بدهم که امکان سمزدایی در هر زمینهای وجود دارد و مهمترین سمزدایی که درجهان امروز باید اتفاق بیفتد، زدودن سم «اسلامهراسی» و تبعات آن است که تحت تاثیرقدرت آمریکایی درجهان به ویژه درهند و پاکستان اشاعه پیدا کرده است.
شاید در نگاه نخست مخاطب متوجه آمریکایی ستیزی درآثار کمو نشود، اما در مجسمههای «عطر تدفین» و «درستایش یک فوتبالیست» شاهد ستارهای هستیم که نماد قدرت در بستر سیاسی آمریکاست.
مجسمه «درستایش فوتبالیست» یکی ازمدرنترین مجسمههای این نمایشگاه است: پایی که کتانی ورزشی پوشیده و از زانو به بالای آن، یک لوله فلزی است و در نهایت به یک عصا تکیه داده شده است. کمو این مجسمه را از مجموعه «از همین عنوان» که متاثر از جنگ عراق در سالهای اخیر ساخته، انتخاب کرده است.
لوله فلزی به کار رفته دراین مجسمه نمادی از لولههای نفت است که زمینه تجاوز به خاک عراق را فراهم کردند. این لوله به شکل موجدار در مجسمه «کویر» نیز دیده میشود. مجسمهای به شکل حیوان چهارپای که سر و قسمت تحتانی آن به وسیله لوله فلزی به هم ارتباط داده شدهاند.
کمو میگوید: شاید درنگاه اول کویر بیآب وطوفان شن را به یاد مخاطب بیندازد، اما برای من نام کویر مترادف با منطقه خاورمیانه است. منطقه ای که سرنوشتش با نفت و جنگ رقم خوردهاست.
دومین مجسمه این مجموعه که به شکل میز ارائه شده «برافروختن بی خطراست»، نام دارد. مجسمهایی چند تکه که درآن تقابل آب و آتش دیده میشود. شعلههای جنگی که از گوشهای از جهان شروع میشود و درگوشهای دیگر فروکش میکند.
مجسمه از یک کره بزرگ با شیارهایی، که شکل سرزمینها را درذهن مخاطب زنده میکنند، و زیرآب شعلههای آتش دیده میشود واز سوی دیگر یک چاه تلمبه که آب سرد را بر روی این آتش میریزد، تشکیل شده است.
کمو معتقد است که در قرنهای اخیر همواره نفت موضوع مناقشه در جهان بوده است، اما از این پس آب مهمترین موضوع جنگ در جهان خواهد بود.
تنها اثر نقاشی بر دیوارهای این نمایشگاه، «حلیمه» نام دارد. حلیمه تصویر زنی است که در حال سخن گفتن مقابل میکروفون است. اما تصویر او محو است و هیچ فردیتی از او به نمایش گذاشته نشده است.
ریاض کمو میگوید: در دنیای امروزی و با همه جنگطلبیهایی که در جهان شکل میگیرد و فرهنگ مسلطی که از سوی رسانهها ترویج داده شده، بیشتر مردم هویت خود را از دست دادهاند. این زن نماینده تمام زنان و مردان جهان است که متاثر از سیاستهای آمریکایی مسخ شدهاند.
کمو پیش ازاین نیز در پنجاه و دومین نمایشگاه بینالملی ونیز 2007 مجموعه ای از نقاشی هایی زنان ایرانی که متاثر از فیلم «دایره» ساخته جعفر پناهی را کشیده و به نمایش گذاشته بود.
گزارش تصویری این نمایشگاه را ببینید.