نقدی به تعمیم موجود در نوشته شادی صدر

چند تا از دوستام هستن که تجربه‌های مزخرفی از زندگی با دوست پسر/ شوهرهای ایرانی شون داشته ان*. یکی از موضوعاتی که مدام و بدون تغییر به گفت‌وگوهای ما پرتاب می‌شه بد بودن مردهای ایرانی و هزار جور برچسب دیگه است.

من از تلاش برای اشتباه بودن این استدلال دست برداشته‌ام. دلیل اش هم اینه که کسایی که در مورد این قضیه حرف می‌زنن با یه عالمه احساساتِ سرخورده و ترمیم نیافته بحث می کنن و بغض‌های شخصی شون رو وارد نتیجه گیری‌های کلی می‌کنن... این چیزی نیست که بشه با استدلال عوضش کرد.

هر از گاهی بسنده می کنم به گفتن این که مردهای ایرانی ای که رفیق و دوست من بوده ان و هستن با این تعاریف و برچسب ها نمی خونن، لطفا نگین همه مردها. جماعت هم لطف می کنن و می گن خب بعله استثنا وجود داره ولی خیلی کم... و من از هرگونه بحث منطقی‌ای ناامید می‌شم...

* اصولا که در شهر زیبا و سرسبز ما تا دلت بخواد رابطه داغون خانواده‌های ایرانی ریخته.