نسخه آرشیو شده

به صدر هیات رئیسه زنان شادی که «آب به خوابگه مورچگان» ریخت
از میان متن

  • ایشان نه تنها به جنبش زنان و فمینیست‌هایی که بی ادعا مشغول کار و تلاش بوده‌اند، جفا می‌کند. بلکه به جنبش سبز هم بی‌تعارف دارد ضربه می‌زند. جناب صدر می‌گوید گور پدر جنبش سبز
موضوع مرتبط

دوشنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۳۸۹ - ۰۳:۵۲ | کد خبر: 52206

نویسنده معتقد است که شادی صدر باید «اشتباهی» را که در «سوژه‌ای مهم و حرفی حساب» کرده بود اصلاح کند

شادی صدر فرصت داشت که اشتباهش را در سوژه‌ای مهم و حرفی حسابی که خراب کرده بود، اصلاح کند، اشتباهی که در نادرستی و غیرمنطقی بودنش هیچ شکی نیست. تعمیم دادن بی‌معنی و غیر قابل دفاع را به موضوعی مهم وصل کردن خیلی هنرمندی می‌خواست. با این همه وبلاگ‌نویسانی جدی چون حامد قدوسی یا داریوش محمدپور و محمود فرجامی و مریم مومنی یا دوستان دیگر منصفانه و دلسوزانه به نقد نوشته توهین‌آمیز او مشغول شدند.

آرش آبادپور عزیز هم سعی کرد میانه را بگیرد و البته از دایره منطق و انصاف خارج نشد. به هرحال یک اشتباه حتی اگر هدف و منظور خوبی هم پشت آن برای جلب توجه عمومی بوده باشد، اشتباه است. اشتباه، اشتباه است.

آدم‌ها اشتباه می‌کنند. عذرخواهی کردن کار سختی نیست! آدمی باید در درجه اول حواسش به کار خودش باشد، عذرخواهی می کند یا دست کم اشتباه را اصلاح می‌کند به نیت نجات دادن اصل حرف که پایمال نشود. آدم حرفهای و منطقی چنین می‌کند. کسی به شادی صدر که وکیل هم هست وکالتی نداده که داد همه بی‌دادها را به نمایندگی از همه زنان ایرانی از همه مردان ایرانی بگیرد و البته کسی مثل شادی صدر اگر حرف‌های غیرمنطقی این چنین بزند، بیش از پیش توانایی و احاطه‌اش را به ماندن در چارچوب حقوقی زیرسوال می‌برد.

فلسفیدن و توجیه اشتباه اما اشتباه بزرگتری است و کار را بدتر می‌کند. آری به زنان ظلم می‌شود. به زنان اذیت و آزار جنسی میشود. مردان زیادی در ایران هوس‌باز هستند. مشکلات زیاد هستند. ظلم سیستماتیک هم هست. مقصر کیست؟ این نحوه سوال کردن اشتباه است. اینکه دنبال مقصر بگردیم، مثل این است که در عرصه سیاسی بگردیم کاسه کوزه را سر خامنه‌ای یا مهدوی کنی یا احمدی‌نژاد یا مصباح یا رفسنجانی بشکنیم، یا اینکه خیالمان را راحت کنیم و بگوییم اینها (کدام‌ها؟) بله اینها همه اینها سروته یک کرباس هستند و باید آنها را ریخت سطل آشغال و خیال همه مان راحت می‌شود و عرصه سیاسی هم پاک می‌شود.

نیک می‌دانیم که این حرف چه حرف اشتباهی است. البته حرف شادی صدر در بی‌منطقی بدتر از اینهاست و می‌گوید همه مردان عین هم هستند، چون هرکدامشان یکبار هم که شده به زنان متلک گفتهاند یا به خواهرشان گفته اند که درست لباس بپوش! (انگار که خواهر به برادر همین را تا کنون نگفته است!) پس باید با همه این جماعت ظالم مبارزه جدی کرد!!

منتقدین حوصله این لوس بازی‌ها را ندارند. وقت گذاشته بودند که سرکار خانم صدر را از این مهلکه، محترمانه نجات دهند اما در مقابل مورچه نامیده میشوند! مشکل جناب صدر در کجاست؟ رفتار شادی صدر با آوردن نوشته دوم در وبلاگش "آب در خوابگه مورچگان" بسیار بچگانه و غیرمسوولانهتر میشود. تاسفبارتر اینکه شادی صدر فرمان به جزم کردن عزم‌ها و ادامه مبارزه خیالی با همه ظالمین و جفاکاران به حقوق زنان می‌دهد!

از این تراژیک‌تر و در عین حال خنده‌دارتر نمی‌شود یکی خودش و منتقدین را مسخره کند. شادی است یا شیادی؟ ایشان نه تنها به جنبش زنان و فمینیست‌هایی که بی ادعا مشغول کار و تلاش بوده‌اند، جفا می‌کند. بلکه به جنبش سبز هم بی‌تعارف دارد ضربه می‌زند. جناب صدر می‌گوید گور پدر جنبش سبز، او دنبال آشوب به پا کردن در خارج کشور - درست در همین زمان‌های که بحث و گفتگوی عمومی پیرامون نحوه کمک و همفکری خارج کشوری‌ها دارد کمکم پا می‌گیرد، درست همین زمانی که به خاطر انباشت ناکامی‌ها و عصبیت‌ها باید مواظب رفتار خود باشیم - به نفع جلب همه توجهات به زنان (گیرم نه خودش) است و برای این کار از هر فرصتی استفاده می‌کند.

خانم صدر می‌گوید که در این راه اگر بازیگران این حکومت روزی ده نوع پشتک و بالانس می‌زنند تا ده نوع حواس پرتی به جاهای مختلف و عجیب و غریب ایجاد کنند، او هم از قافله جا نمانده و از این فرصت او هم استفاده می‌کند در درون جنبش سبز تعمداً یک بحث حاشیه‌ای به راه می اندازد و عصبیت‌های ناشی از ناکامی جنبش را به سمت ناکجا آباد و درگیری‌های بیخود و بیجهت و اما مستعد رشد و رسیدن به یک بزن بزن مسخره عصبی دو قطبی و وسیع هدایت میکند که سرانجامی جز خستگی و جراحت روح ندارد. صف‌آرایی و جناح‌بازی مسخره‌ای که کم کم دارد شکل می‌گیرد، می‌ترسم کسانی ظرف‌های غذایشان را در زندان فیسبوک هم از همدیگر جدا کنند.

یک اشاره اجمالی کافی است:

برابری حقوقی را معادل برابری در همه صفات انسانی دیدن، سوابق غارنشینی و تکامل انسان را به کل منکر شدن، کمبود کار میدانی و آمار و ارقام، وضعیت وخیم حقوق بشر و دموکراسی و دستمال توالت شدن قانون را در ایران ندیدن و تنها مشکلات زنان را آنهم از زاویه محدود جنسیتی دیدن نشانه‌های خوبی از وسعت نظر نیستند. حقوقی حرف زدن هم که پیش‌کش.

درحاشیه: مورچگان اتفاقاً مهمترین و در زمره اولین موجودات زنده تشکیل دهنده شبکه های اجتماعی و اینترنت هستند با زدن شاخک‌هایشان به هم.
سولوژن کل ماجرا را در چند خط مختصر و مفید بیان کرده.

این مطلب را به اشتراک بگذارید

آگهی