منظورم در کامنت های قبلی آقای فخار راد “کامنت گذار” است اشتباه با نویسنده ی مقاله ی فوق که متن نا موجه ای نوشته اند نشود

پ.ن:\n\n\nچرا این مرد را می ستایم؟\n\n\nصدمه دیدن از جامعه عارضی ای نیست که ما مسئول مستقیم آن باشیم همه ی ما قربانی جهالت خود ساخته ی پدرانمان هستیم.\n\n\nاما اینکه به درد خود آشنا باشی و بدانی چه ستمی بر تو و اطرافیانت رفته و می رود و بر شرمساری متعارف آن آنهم چنین موضوعات بحث برانگیز و تابو داری غلبه کرده و حتی به صورت ناشناس معترف به آن گردی نهایت بزرگمنشی و بلوغ عقلی و ذهنی انسان را می رساند

درود بر شرفت ای مرد بزرگ درود بر شرفت \n\nهمین که این درد را فریاد زدی تا شاید از صدای تو کسی به فکر بیفتد تا چاره ی این دردهای بزرگ را پیش پای ما نهد.\n\nگرچه چاره واضح است و بدان ای رادمرد با ایمان می گویم چون چنین هوشیارانه درد را شناختی درمان نیز دور از دسترس نخواهد بود\nنباید حال که اینچنین آگاهی بخواهی در این درد بمانی \n\nایمان داشته باش که راه حل نیز دست یافتنی است\nکامنت تو را دستمایه ی پستی می کنم به نام “شاه کلید خوشبختی” به امید آنکه راضی باشی با این استدلال که هدفت از گذاشتن این کامنت آگاهی دیگران است

آیا متلک خانم صدر نیاز به پاسخ دارد؟؟؟!!!\nخانم صدر پس از فرار از ایران مقاله ای را در بحبوحه مبارزات جنبش سبز منتشر نمود که حداقل بخش در خور توجهی از مردان معتقد به این جنبش را در وضعیت انفعالی و نا خرسند ی، قرار داد.\nقبل از ادامه بحث خود را بطور اجمالی معرفی میکنم. بنده مردی متاهل پدر 2 دختر دوست داشتنی و با 42 سال سن متولّد شهر،خانواده و فرهنگی اسلامی و مذهبی هستم. ... همچون راحبه هایی مذکر!!! تا 28 سالگی که ازدواج کردم زندگی مجردی را سر نمودم. خانم شادی صدر!،  به ایمان آنزمان خود! سوگند که به هیچ دختری حتی جمله ای دوستانه نگفتم و بجز چند نگاه گریخته کاملاً اتفاقی (که امیدوارم آزار جنسی محسوب نفرمایید) هیچ تعاملی با جنس مخالف نداشتم. و تنها تماس فیزیکی مشکوکی که با زنان داشتم! نوک انگشتان دانشجویان پزشکی دختری بود که شکم حاد مرا جهت آموزش تشخیص آپاندیسیت زیر نظر استادشان لمس نموده بودند.... \nهمانطور که از تعالیم دینی خود انتظار داشتم بایستی در زندگی زناشویی خوشبخت تر میبودم اما حاصل آنهمه پاک و مثبت بودن به قیمت دردی تمام شد که اکنون همسر مهربان، با وفا و دوست داشتنی ام دچار آن است و هیچگونه راهی برای واگویی ندارد. دردی بسیار بسیار کلافه کننده تر از تلخترین متلکها و آن این که شوهر فوق تحصیلکرده اش که به بسیاری از محاسن مجهز است قدرت برقراری سادهترین ارتباطهای روحی و جسمی را ندارد.......باور کنید دلیل علاقه من به عنوان یک مرد به جنبش زنان فریاد اعتراض زنان در خیابانها نیست بلکه رنجموره بیان نشدنی است که در دل آنها در خانه هاست و برخی مردان از شنیدن آن دیگر کلافه شده اند.\nسرکارخانم شادی صدر!!!، تعمیم شما از آزارش جنسی به همه مردان که کاملاً خطا در آمد. امّا انصافاً آزار جنسی که شما زنان با کلام یا لوندیهای زنانه به مردان روا داشته اید در چرتکه ی خود انداخته اید. من برخلاف شما نمیگویم که تمام زنان ایرانی در پروسه بلوغ جنسی خود ناگزیر از تحقیر رفتاری یا کلامی و یا عاطفی مردان بوده اند امّا خود به خوبی بیاد دارم که چگونه مورد تمسخر زنانی قرار گرفتم که از خوف گناهان کبیره سر به زیر ازکنارشان گذشتم و طعم تلخ مصداق متلک بی عرضه و یا نامرد را چشیدم !!! ......\nامروز که به سن کافی از بلوغ گذشته ام، میدانم لذت جمله ای شیرین با کمی چاشنی اغراق که شما آنرا متلک مینامید را تنها از خود دریغ نکرده ام بلکه از همان زنانی که به فراخور هورمونهای خدادادی منتظر چنین سخن تحریک آمیز بوده اند را دریغ کرده ام. بهرحال من مطمئن هستم شما هم اگر مثل من آسیب روحی-جنسی ندیده بودید از بسیاری از آنها هم لذت برده اید !!!\nدر جامعه ای که مادران درب لذت دختران خود را میبندند! پسران مجبورند لذت را کلوخه کنند و از دیوار بیندازند. \nمطمئن هستم شما بعنوان یک زن هدف متلک را بخوبی میدانید! ایجاد تحریکی برای تعاملی شیرین و گمان میکنم مقاله شما هم از سر همان لذت خواهی های متلک گونه بود که کمی چاشنی اش مانند متلکهای ایرانی زیاد شده و تلخ میزند!!!\nامّا این تلخی در من کارافتاد تا جواب شما را بدهم\nبه امید خوشبختی تمام زنان فردا از جمله دختران من \n\nفخّار.ر - تهران

داستان مقاله ی خانمی به نام شادی صدر که حقوق می خوانند و به عنوان یک فعال در استیفای حقوق زنان و در واقع به عنوان یک فمنیست و یکی از پرچم داران این نهضت معرفی می شود این روزها نقل محافل دنیای وب شده است.

ایشان به کمک همان بلاهت معمول جمهوری اسلامی که به مانند یک انقلابی و توسط افرادی بدون یونیفرم دستگیر و یازده روز در بازداشت نگه داشته شد برای خود این اعتبار را کسب کرد و در واقع بدلیل نداشتن هیچ محملی از فعالیتی موثر و قابل اعتنا در شرایطی که جوانان این مملکت بخصوص این روزها به اتهام پرتاب سنگ به اعدام محکوم میشوند آزاد گردیده و حتی رژیم نیازی به ممنوع الخروج کردن وی ندیده است .
وی با رندی تمام بلافاصله از این موقعیت کاذب سیاسی خود استفاده نمود و مهاجرت کرد و با توسل به ادعای یک مبارز تحت تعقیب قرار گرفته نه تنها در حالی که هزینه دهندگان واقعی در زندانها یا قبرستانها هستند از مواهب زندگی در غرب استفاده می کند بلکه با سوء استفاده و مصادره به مطلوب کردن سالها محرومیت زن ایرانی جوایز مختلفی را پی در پی دریافت می کند و الت دست مقامات دست راستی کشورهای غربی برای استفاده در تخریب وجهه ی بین المللی ایران و همچنین تکمیل ژست آزادی خواهی ایشان می گردد.
انتشار این مقاله که به جرات در هر جامعه ای با فرهنگ والا فقط و فقط خودکشی حرفه ای نویسنده ی آنرا در پی دارد خود به تنهائی می تواند برای هموطنان ما موضوع تامل بیشتر بر رعایت تعادل در تغییر مناسبات اجتماعی مان قبل از ایجاد شعور فرهنگی لازم باشد.
تامل بر اینکه چگونه الگوهای ترقی خواه ما اینچنین واپس گرایانه تر و بسیار متحجرانه تر از آنهائی که نقدشان می کنند می گویند و عمل میکنند.
اما از آن تامل برانگیزتر دفاع اکثریت زنان و تعدادی از مردان از ایراد چنین سخنانی می باشد که اگر با تحلیل عریان و بدون لاپوشانی وضعیت تعاملات جنسی جامعه مورد توجه قرار گیرد قطعن هر ایرانی صاحب انصاف و تفکر سالمی را متوجه ی فاجعه ای رخداده و به حد تقریبن غیر قابل برگشت میکند.
ادعاهای سخیف یکجانبه و بیمار گونه ی نشان دادن مردان ایرانی بلاستثنا به عنوان منحرفین جنسی با استفاده از نوشتن نقدی بر سخنان امام جمعه ی تهران که گفتار وی خروش زنان آنسوی عالم را بوجود آورده و اعلام اینکه حرف و کردار مردان ایرانی از او بدتر است یکطرف و دفاع عده ی کثیری از این اندیشه مبنی بر پلیدی خودشان و یا پدر برادر پسر و یا همسرشان از طرف دیگر نشان از دهها نوع معضل اجتماعی دارد که نباید براحتی آنرا ندیده گرفت.
لطفن ادامه مطلب مبنی بر دعوت تمام اندیشمندان به بررسی بی پرده و شفاف بر مناسبا ت فعلی زن ومرد در جامعه ی شهری ایران را در اینجا بخوانید
http://men-women.clubpage.de/