ایران که از طرفهای مهم مخالف با پذیرش پیمان امنیتی توسط دولت عراق به شمار میرود، از همپیمانان خود در دولت و پارلمان عراق خواسته است که از پذیرش این طرح آمریکا خودداری کنند
محمود المشهدانی سخنگوی مجلس عراق که برای دیداری دو روزه با مقامات جمهوری اسلامی در تهران اعلام کرد که قصد دارد نظر مقامهای ایرانی را درباره پیمان امنیتی عراق- آمریکا جویا شود.
به گفته المشهدانی، دولت عراق براساس قانون مسئول مستقیم مذاکرات درباره پیمان امنیتی با واشنگتن است ولی اگر هر یک از مراحل امضای پیمان امنیتی واشنگتن با بغداد، با مخالفتهایی همراه شود، به معنای بازگشت مذاکرات به نقطه صفر است.
ایران، مخالف بزرگ
جمهوری اسلامی ایران که از طرفهای مهم مخالف با پذیرش پیمان امنیتی توسط دولت عراق به شمار میرود، از همپیمانان خود در دولت و پارلمان عراق خواسته است که از پذیرش این طرح آمریکا خودداری کنند.
سفیر آمریکا در عراق به تازگی تهران را متهم کرده است که بر سر راه امضای این قرارداد مانع تراشی میکند، اما ناظران سیاسی میگویند به دلیل درخواست آمریکا برای قانونی شدن اشغال خاک عراق برای مدتی نامحدود و «حق کاپیتولیسیون» برای سربازان آمریکایی، بخشی از نمایندگان پارلمان عراق مخالف تصویب آن هستند و این موانع تنها به مخالفت کشورهای همسایه عراق محدود نمیشود.
اهمیت سفر المشهدانی به تهران
سفر سخنگوی مجلس عراق به ایران از این جهت با اهمیت تلقی شده که وی میتواند حامل پیغامی از سوی مقامهای آمریکایی برای قانع ساختن رهبران ایران به غیر تهدیدآمیز بودن پیمان امنیتی عراق- آمریکا برای ایران باشد.
با وجود این که مدتی است رهبران کشور از حملات علنی و شدید به این قرارداد خوداری کرده و سیاست سکوت در پیش گرفتهاند، تحلیلگران بینالمللی بعید میدانند که تهران این قرار داد را به سادگی به رسمیت بشناسد.
گفته میشود که محمود المشهدانی در سفر خود به ایران در تلاش بوده است که رهبران ایران را درباره نوع تعدیل شده این پیمان امنیتی قانع نماید.
مواضع کنونی ایران
بر اساس طرح تعدیل شدهای که هنوز از سوی مقامهای ایالات متحده تایید نشده است و مسئولان عراقی به آن استناد میکنند، نیروهای آمریکایی تا سال 2011 در خاک عراق باقی خواهند ماند.
برخی تحلیلگران میگویند احتمال دارد دلیل سکوت ایران پس از یک دوره حملهها و انتقادهای شدید به پیمان امنیتی آمریکا، نظر مقامهای عراقی به محدود ساختن زمان آن و تعدیل بندهایی از قرارداد باشد که ناظر به حضور نامحدود پایگاههای نظامی آمریکا در عراق است.
همچنین گفته میشود که جمهوری اسلامی به این ترتیب تلاش میکند که از این سکوت به عنوان یک موضع سیاسی دوستانه برای ادامه روند مذاکرات با آمریکا بهرهبرداری کند و اگر در این سطح پیشرفتی به دست نیاید، شاید ایران مخالفت علنی با قرارداد را از سر بگیرد.