نسخه آرشیو شده

رفتار سیاسی ایران؛ از گروگان‌گیری تا بمب اتمی
ATTA KENARE/AFP/Getty Images
از میان متن

  • این مقاله با اشاره موضع‌گیری‌های قهرآمیز تهران علیه اسرائیل یادآور شده است که مخاطب اصلی ایران در واکنش‌های تهدیدآمیز خود در اصل متوجه آمریکاست تا اسرائیل
مردمک
دوشنبه ۰۳ خرداد ۱۳۸۹ - ۱۴:۳۱ | کد خبر: 52790

روزنامه «وال استریت ژورنال»، چاپ نیویورک، روز دوشنبه 24 می در گزارشی به بررسی رفتار ایران در صورت دستیابی به سلاح هسته‌ای پرداخته است.

روزنامه «وال استریت ژورنال»، چاپ نیویورک، روز دوشنبه 24 می در گزارشی به بررسی رفتار ایران در صورت دستیابی به سلاح هسته‌ای پرداخته است.

« وارنر کوژاک» نویسنده این مقاله به طرح این سوال پرداخته است که «درصورت دستیابی ایران به بمب هسته‌ای، آیا از آن استفاده خواهد کرد؟»

نویسنده پاسخ به این سوال را در بررسی رفتار دیپلماتیک ایران در احترام به قوانین بین‌المللی در سی‌سال گذشته می‌داند و به نوع پاسخ‌های ایران به این قوانین، در برخی پرونده‌های مهم، اشاره می‌کند.

در 13 آبان سال 58، گروهی از دانشجویان پیرو خط امام با تصرف سفارت آمریکا در تهران، 66 دیپلمات آمریکایی را به گرگان گرفتند. این گروگان‌ها در روز 30 دی سال 59 و پس از 444 روز اسارت، با پذیرش قرارداد الجزیره از سوی ایران و آمریکا، آزاد شدند.

وال استریت ژورنال با اشاره به مصونیت سیاسی دیپلمات‌ها، که حتی در زمان جنگ جهانی دوم نیز از سوی دولت‌های متخاصم رعایت شده بود، عدم توجه دولت ایران به این موضوع را در جریان گروگان‌گیری سال 58 مورد توجه قرار داده است.

این مقاله همچنین در تشریح روابط دیپلماتیک ایران، به عملیات تروریستی سال 1994 در پایتخت آرژانتین پرداخته و می‌نویسد که درحالی‌که پلیس بین‌الملل همچنان سردار احمد وحیدی را تحت تعقیب قرار داده است، محمود احمدی‌نژاد او را به ‌عنوان وزیر دفاع کابینه‌اش برگزیده است.

احمد وحیدی فرمانده سابق نیروی قدرس سپاه پاسداران است که در دولت دهم از سوی محمود احمدی‌نژاد به عنوان وزیر دفاع برگزیده شده است.

او به عنوان یکی از متهمان اصلی عملیات تروریستی 1994 در بوینس آیرس شناخته شده و توسط پلیس بین‌الملل تحت تعقیب است.

در 18 ژوئیه 1994 یک کامیون حامل مواد منفجره در برابر ساختمان متعلق به انجمن همکاری متقابل آرژانتین و اسرائیل، واقع در بوئنوس آیرس، پایتخت آرژانتین، منفجر شد. این انفجار که شدیدترین عملیات تروریستی در آرژانتین محسوب می‌شود، 85 کشته و 300 زخمی به دنبال داشت.

مسئولین تحقیق در مورد این پرونده، در اکتبر سال 2006 رسما دولت ایران را به برنامه ریزی و هدایت و جنبش حزب‌الله لبنان را به اجرای طرح انفجار متهم کردند.

منابع قضایی در آرژانتین از جمله لبرتو نیسمن، دادستان آرژانتینی، انگیزه دولت ایران از طراحی این عملیات را تصمیم دولت آرژانتین در تعلیق و سپس لغو توافقنامه‌ای برای کمک به برنامه‌های هسته‌ای ایران دانسته‌اند. مقامات جمهوری اسلامی این اتهام را رد کرده و آن را ناشی از خصومت اسرائیل و ایالات متحده می‌دانند.

آلبرتو نیسمن، دادستان آرژانتینی و مسئول رسیدگی به پرونده بمب گذاری در مرکز یهودیان آرژانتین، شهریور 88 و پس از شکل گیری کابینه محمود احمدی‌نژاد، با صدور بیانیه‌ای انتصاب رسمی سرتیپ پاسدار احمد وحیدی به سمت وزیر دفاع جدید جمهوری اسلامی را به شدت محکوم کرد و آن را نشانه تعارض دولت ایران با موازین شناخته شده حقوق بین الملل دانست.

اوباما و رابطه با ایران

براساس گزارش وال استریت ژورنال، اوباما در سال 2008 همزمان با تشکیل کمپین انتخاباتی‌اش و نیز در زمان تشکیل دولتش ایران را به گشایش فصل تازه‌ای از روابط میان دو کشور مبتی بر احترام متقابل دعوت کرد.

مقامات دولت ایران بارها مقامات آمریکایی را بدون رعایت احترام متقابل و دیپلماتیک خطاب کرده‌اند. محمود احمدی‌نژاد، اوباما را «تازه‌کار و ناپخته» خواند و محمدجواد لاریجانی، دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضائیه ایران، رئیس جمهور آمریکا را «کاکا سیاه» خطاب کرد.

نویسنده وال استریت ژورنال، شکل گیری روابط مبتنی بر احترام متقابل میان ایران و آمریکا را دشوار ارزیابی کرده است چرا که زمزمه‌های غنی سازی اورانیوم در ایران همچنان به گوش می‌رسد.

به اعتقاد او موشک‌های دوربرد ایران اکنون قابلیت دستیابی به اروپای غربی را دارد و محمود احمدی‌نژاد همچنان از دنیایی بدون « اسرائیل‌ » سخن می‌گوید.

نویسنده این مقاله تاکید می‌کند که آمریکا آموخته است که چگونه در کنار کره جنوبی و پاکستان هسته‌ای زندگی کند و مادامی که ایران همچون چند دهه گذشته به اقدامات خود برای کشتار آمریکای‌ها ادامه دهد، تلاش خواهد کرد که این روند را متوقف کند .

این مقاله با اشاره موضع‌گیری‌های قهرآمیز تهران علیه اسرائیل یادآور شده است که مخاطب اصلی ایران در واکنش‌های تهدیدآمیز خود در اصل متوجه آمریکاست تا اسرائیل.

نویسنده این مقاله در پایان و پس از نشان دادن چند مورد بی‌تفاوتی ایران به قوانین بین‌المللی، می‌پرسد که اگر ایران در مورد این موضع‌گیری‌های ضد اسرائیل و آمریکا جدی باشد، واکنش غرب و به‌خصوص آمریکا چه‌ خواهد بود؟

این مطلب را به اشتراک بگذارید

آگهی