نسخه آرشیو شده
فیلم و سینما
صفحه ویژه:
فیلم و سینما

محدودیت‌ مذهبی باعث اعتبار سینمای ایران شده است
شان اسمیت، شبکه مستقل «وایس»
از میان متن

  • بنا بر گزارش شبکه سی.ان.ان در ایران مدرن قوانین زیاد وجود دارد که ریشه مذهبی آنها غیر قابل انکار است. براین اساس مردم ایران تحت فشار تفکرات روحانیون قرار گرفته‌اند
موضوع مرتبط

مردمک
چهارشنبه ۰۵ خرداد ۱۳۸۹ - ۱۵:۳۷ | کد خبر: 52863

همکاران شبکه مستقل «وایس» برای تهیه گزارشی از تجربه فیلم‌سازی در ایران پیش از انتخابات ریاست‌جمهوری 88 به ایران سفر کرده و از این سفر با سی.ان.ان صحبت کرده‌اند.

«ادی مورتی» معاون شبکه مستقل تلویزیونی « وایس» در گزارشی که از تجربه فیلمسازی خود در ایران، نوشته است با توجه به محدودیت‌های حاکم بر اجتماع در ایران، اعتقاد دارد که فرهنگ با نفوذ سینمای ایران، تحسین منتقدان را در سطح جهان برانگیخته است.

به گزارش سی. ان. ان، «ادی مورتی» از شبکه مستقل تلویزیونی‌«وایس» در آوریل 2009 یعنی چند ماه پیش از انتخابات ریاست جمهوری خرداد 88، برای بررسی با ایده ساخت فیلمی مستند از محدودیت‌های موجود در جامعه، به ایران سفر کرده بود و سازندگان این مستند قصد داشتند واکنش مردم را هنگام راه رفتن زنان و دختران جوان در حال انجام حرکات موزون به تصویر بکشند.

نویسنده این گزارش تاکید کرده است که در زمان حضور این گروه در ایران هیچ نشانی از شکل گیری اعتراضات مردمی در کشور وجود نداشته است.

او می‌گوید: رفتار مردم نشان می‌داد که آماده‌اند تا در انتخاباتی آزاد محمود احمدی‌نژاد را از عرصه ریاست جمهوری برکنار کنند.

پس از گذشت نزدیک به یک سال از زمان انتخابات ریاست جمهوری و اعتراضات مردمی در پی آن، معاون شبکه «وایس» با دیدن صحنه‌هایی از روند برخورد با مردم معترض، ایده ساخت این فیلم را در حال حاضر، غیر ممکن می‌داند.

از نگاه او در ایران مدرن، قوانین زیادی وجود دارد که ریشه مذهبی آنها غیر قابل انکار است. براین اساس مردم ایران تحت فشار تفکرات روحانیون قرار گرفته‌اند.

این محدودیت‌های قانونی و مذهبی در جامعه ایران، از نگاه نویسنده، دلیل جذابیت و موفقیت سینمای ایران است و او اعتقاد دارد که همین محدویت‌هاست که باعث شده سینمای ایران در جهان اعتباری را برای خود بدست آورد و در نهایت در مقابل همین محدودیت‌های جامعه قد علم کرده است.

نویسنده اعتقاد دارد که سینماگران ایرانی در شرایطی کارهنری می‌کنند که در جوامع غربی قابل هضم نیست.

او به تجربه بازدید از یک مدرسه بازیگری اشاره می‌کند و با توجه به محدودیت قانونی و مذهبی بازیگران زن و مرد برای لمس یکدیگر روی صحنه، می‌گوید که تجربه فیلمسازی در ایران در این شرایط ما را به یاد تجربه فیلمسازی در سینمای صامت می‌اندازد.

این مطلب را به اشتراک بگذارید

آگهی