روزنامه وال استریت جورنال از عضویت ایران در کمیسیون مقام زن سازمان ملل انتقاد کرده است

وال استریت جورنال در واکنش به عضویت ایران در کمیسیون مقام زن سازمان ملل نوشت: «پاسخ حکومت ایران به مردم معترض به نتیجه انتخابات جنجالی ریاست جمهوری سال گذشته این کشور یک سرکوب علنی بود؛ فعالان مخالف در خیابان‌ها کشته شدند یا در دادگاه‌های پوشالی به مرگ محکوم شدند؛ هزاران نفر دستگیر و بی‌رحمانه مورد ضرب و شتم قرار گرفتند.»

براساس این گزارش تنها ماه گذشته (19 اردیبهشت) پنج زندانی سیاسی ازجمله شیرین علم هلی، مخفیانه اعدام شدند و حتی خانواده‌ها و وکیلان‌شان از پیش در جریان حکم اعدام این افراد قرار نگرفته بودند. دست‌کم 25 زن و مرد دیگر در زندان‌های ایران در انتظار سرنوشت اعدام هستند.

به نوشته این روزنامه، فعالان زن در ایران، که تعدادشان رو به افزایش است، به عنوان ستون جدید دشمنان آیت‌الله‌ها نمایان شده‌اند. در این میان، به‌تازگی دریافته‌ایم که آن‌گونه که حجت‌الاسلام کاظم صدیقی گفته است، زنان موجب مرگ و خرابی گسترده می‌شوند.

وال استریت جورنال با لحنی کنایه‌آمیز نوشت: از نظر آیت‌الله‌ها، زلزله بم که در سال 2003 روی داد و 30 هزار کشته به‌جا گذاشت، می‌تواند یک فاجعه باشد که عامل آن زن بوده است.

ماه گذشته آقای صدیقی در خطبه‌های نماز جمعه خطاب به بینندگانی که مراسم را از تلویزیون می‌دیدند، گفت که بسیاری از زنانی که باحیا لباس نمی‌پوشند موجب گمراهی مردان و افزایش زنا در جامعه می‌شوند که این مسئله موجب افزایش وقوع زلزله می‌شود.

به باور این روزنامه در کشوری که ده‌ها هزار نفر در زلزله جان باخته‌اند، مقصر دانستن زنان برای وقوع این‌گونه بلایای طبیعی یک تلاش شرارت‌بار علیه مدرنیته است.

آقای صدیقی نتیجه‌گیری کرده است که اگر تنها زنان «به دین پناه ببرند» و براساس «ارزش‌های اخلاقی اسلامی» زندگی کنند، ظاهرا می‌توانند مانع زمین لرزه شوند.

به نوشته وال استریت جورنال بر این اساس در افکار حکومت اسلامی ایران، اجرای قوانین اخلاقی شدیدتر به مراتب مهم‌تر از رعایت اصول ساختمانی محکم‌تر است زیرا ظاهرا افراد درستکار در زمین لرزه کشته نمی‌شوند.

بنابر این گزارش، مردم جهان این سخنان آقای صدیقی را شوخی به حساب آوردند و ده‌ها هزار نفر به کمپین «سینه لرزه» پیوستند که به سرعت به یک موضوع هیجانی در فیس بوک و تویتر تبدیل شد.

به نوشته وال استریت جورنال تقریبا 250 هزار زن داوطلب شدند تا شکاف سینه‌های خود را بیش از حد معمول نشان دهند تا ادعای آقای صدیقی را محک بزنند و خوشبختانه در شهرهایی که این زنان حضور داشتند هیچ زلزله‌ای اتفاق نیافتاد.

با این حال رهبران و دولتمردان ایران نسبت به ارتباط اخلاق و زلزله بسیار جدی هستند. صادق محصولی، وزیر رفاه و تامین اجتماعی، گفته است که ایران نمی‌تواند سیستمی اختراع کند که از زلزله جلوگیری کند اما خدا این سیستم را ایجاد کرده است و آن پرهیز از گناه، دعا، طلب بخشش، پرداخت صدقه و ایثار است.

حتی علی مطهری، منتقد سرسخت احمدی‌نژاد، گفته است که اگر معیارهای حجاب نادیده گرفته شود این کشور قادر نخواهد بود زلزله را کنترل کند و امور از کنترل خارج خواهد شد.

وال استریت جورنال با لحنی انتقادی نوشت: در شرایطی که جامعه بین‌الملل به تئوری‌های پوچ ایران درمورد زلزله می‌خندید و چند روز پس از آن‌که حکومت این کشور این سخنان زن‌ستیز را بیان کرد، ایران صاحب کرسی در «کمیسیون مقام زن سازمان ملل» شد و هیچ کشوری ازجمله آمریکا، کانادا، استرالیا و 10 کشور اروپایی دیگر به این ارتقای جایگاه ایران اعتراض نکردند.

به نوشته این روزنامه، ارتقای جایگاه ایران در شرایطی اتفاق افتاد که سرکوب بی‌رحمانه زنان توسط حکومت ازجمله سنگسار زنان زناکار تنها براساس ضعیف‌ترین شواهد ادامه دارد.

در زمان شاه زنان حق انتخاب پوشش، رای، تحصیل و شغل داشتند؛ نمی‌توانستند زیر 18 سال ازدواج کنند و پیش از انقلاب نزدیک به 100 زن قاضی در این کشور وجود داشت؛ ازجمله شیرین عبادی که بعدها برنده جایزه صلح نوبل شد.

بلافاصله پس از انقلاب حکومت الهی حاکم بر کشور قوانین پیشین را کنار زد و زنان از داشتن برخی شغل‌های خاص منع شدند و خانم عبادی و همکاران زن او شغل خود را ازدست دادند؛ سن ازدواج هم براساس شریعت اسلام به 9 سال رسید و تنها پس از اعتراض فعالان حقوق زنان و سازمان‌های بین‌المللی سن ازدواج دختر به 13 سال رسید.

به نوشته این روزنامه آمریکایی پس از انقلاب مردان مجوز چندهمسری گرفتند و در واقع حکومت آنان را ترغیب به چند همسری کرد و از زنان حتی حق طلاق را هم گرفتند.

این روزنامه با کنایه نوشته است: این میراث حکومت اسلامی ایران است که به راهروهای کمیسیون مقام زن سازمان ملل راه می‌یابد و موضوعات مورد علاقه آقای صدیقی به کمک تببین راهکار عدالت جنسیتی و حقوق زنان سراسر جهان خواهد آمد.

براساس این گزارش دولتمردان ایران برای این‌که بتوانند خط مشی خود را درمورد زنان داخل ایران ترسیم کنند نهایت تلاش را برای اعمال محدودیت‌های مشابه روی زنان سراسر جهان یا دست کم روی زنان کشورهای مسلمان انجام خواهند داد.

این روزنامه نوشته است که بیش از 200 فعال زن ایرانی با نوشتن نامه‌ای سرگشاده به سازمان ملل هشدار داده‌اند که عضویت جمهوری اسلامی در کمیسیون مقام زن سازمان ملل «یک تهدید جدی» علیه اهداف و ماموریت این کمیسیون خواهد بود اما صدای آنان نادیده گرفته شد.