روزنامه لسانجلس تایمز در گزارشی به تشریح روابط تجاری ایران و آلمان در شرایط تحریم پرداخته است.
روزنامه لسآنجلس تایمز در یادداشتی به بررسی روابط تجاری ایران و آلمان پرداخته و نوشته است که «با وجود هشدارهای مکرر آنجلا مرکل، صدر اعظم آلمان به شرکتهای آلمانی مبنی بر قطع رابطه با ایران، همچنان روابط تجاری این شرکتها با تهران ادامه دارد.»
گزارشگر لسآنجلس تایمز در برلین مینویسد که بر اساس گزارش اتاق مشترک ایران و آلمان در هامبورگ، تراز تجاری ایران و آلمان در چهار ماه نخست سال 2010 به نزدیک 1.8 میلیارد دلار رسیده است که این رقم نسبت به مدت مشابه در سال 2009 حدود 20 درصد افزایش نشان میدهد.
بر اساس این گزارش رابطه تجاری ایران و آلمان سابقهای طولانی دارد و به 140 سال پیش باز میگردد؛ روابطی تجاری که در طول این سالیان به ایجاد فضای گسترده کسب و کار میان دو کشور منجر شده است.
با وجود سابقه تجاری طولانی میان ایران و آلمان، به دنبال پیروزی محمود احمدینژاد، در نخستین دور انتخابات ریاست جمهوریاش در سال 84 و تاکیدات مکرر وی مبنی بر نابودی اسرائیل، رابطه ایران و آلمان از حساسیت ویژهای برخوردار شده است.
در حالی که اعمال تحریمهای ناشی از مناقشه هستهای ایران موجب خروج برخی شرکتهای بزرگ تجاری از ایران شده است، اما عملا شرکتهای آلمانی به جای ترک ایران، در غیاب رقبا به یکهتازی در بازار تجارت ایران پرداختهاند و با فروش ماشین آلات تجاری سود سرشاری را در بازار ایران کسب کردهاند.
آلمان در شرایطی به تنهایی در فضای تجاری ایران به فعالیت پرداخته است که واشنگتن در سالهای اخیر بر قطع روابط تجاری کشورهای جهان با ایران تاکید کرده است تا از این طریق ایران را برای ترک فعالیتهای هستهای خود تحت فشار قرار دهد.
گزارش لس آنجلس تایمز حکایت از آن دارد که با خروج شرکتهای اروپایی از پروژههای ایران، شرکتهای آسیایی جای آن را میگیرند.
والتر پوش، متخصص بخش ایران در یک موسسه بینالمللی امور امنیتی در آلمان اعتقاد دارد که با توجه به تحریمهای اروپا علیه ایران و خروج شرکتهای اروپایی از ایران، پیمانکاران آسیایی جای آنها را در این پروژهها میگیرند و فرصت حضور شرکتهای اروپایی در پروژههای ایران برای مدتی طولانی از دست میرود.
آلمان به عنوان یکی از اعضای قدرتمند اتحادیه اروپا، که اتفاقا از مخالفان سرسخت ایران در فعالیتهای هستهای است، سال گذشته بالغ بر 4.5 میلیارد دلار کالا به ایران صادر کرده است و در مقابل تنها 600 میلیون دلار کالا از ایران وارد کرده است.
با وجود آنکه بسیاری از شرکتهای بزرگ آلمان چون زیمنس و دایملر تحت فشارهای سیاسی مجبور به ترک بازار ایران شدهاند، اما برخی از شرکتهای دیگر، چون شرکت داروسازی بایر، اقلام بسیار زیادی را از داروی فشار خون گرفته تا مواد اولیه ساخت تشک را به ایران صادر میکند.
سخنگوی یک شرکت آلمانی اعتقاد دارد که علت ادامه روند صادرات به ایران تامین نیاز مردم است؛ چرا که بسیاری از اقلامی صادراتی مورد نیاز جدی مردم ایران است و باید به دست آنان برسد.
در عین حال مایکل باور، کارشناس متخصص خاورمیانه در یک موسسه تحقیقات سیاسی نیز اعتقاد دارد که بسیاری از شرکتهای آلمانی به ویژه شرکتهایی که تحت حمایت آلمان قرار دارند، برای برقراری ارتباط با یاران دچار چالش هستند.
این در حالی است که به اعتقاد نویسنده لسآنجلس تایمز، ایجاد موانع متعدد در روابط عادی تجاری با ایران، تاثیر چندانی در توقف برنامه هستهای ایران ایجاد نخواهد کرد.
بسیاری از شرکتهای آلمانی فارغ از فشارهای سیاسی، تحمل ارتباط با مدیران دولت احمدینژاد را نداشته و بنابراین از زمان برقراری ارتباط با شرکتهای ایرانی پرهیز میکنند.
به باور نویسنده، بسیاری از تحلیلگران اقتصادی و سیاسی تاکید میکنند که هرچند کنترل روابط تجاری ایران و آلمان، با هدف فشار بر ایران برای جلوگیری از فعالیت هستهای صورت گرفته است، اما ایران به صورت پنهانی به فعالیتهای خود ادامه داده و به پیشرفتهایی نیز دست پیدا کرده است.
تحلیلگران سیاسی اعتقاد دارند که فشارهای آمریکا برای جلوگیری از فعالیت هستهای ایران، یک نتیجه مهم دربر داشته است و آن اینکه «روابط ایران و آلمان را در خط مقدم جبهه مقابله فعالیتهای هستهای ایران» قرار داده است. به گونهای که به گفته کونستانتین کاستن، عضو شورای روابط خارجی آلمان در برلین، در حال حاضر موضوع هستهای ایران الویتی ویژه تلقی میشود.
آلمان و بسیاری از کشورهای اروپایی تلاش دارند تا انگیزه کافی را برای ایران ایجاد کنند تا گذشته پر مشکل خود را پاک کند و از فعالیتهای حساس هستهای خود را متوقف کند.
حامیان تحریم ایران تاکید دارند که ادامه روابط تجاری با ایران در شرایط تحریم به اصولگرایان جسارت کافی را میدهد تا ابعاد حکومت استبدادی خود را گسترش دهد و زمینه را برای فعالیت گسترده سپاه پاسداران در اقتصاد فراهم آورد.