امین ثابتی، نویسنده وبلاگ «ندای امروز» در یادداشتی که درباره ادعای امنیت در شرق ایران از سوی مسئولان نظامی و امنیتی می‌شود، مشکل این منظقه را فقر و تبعیض قومیتی دانسته است.
در فیس‌بوک در حال گشت و گذار بودم تا واکنش‌های بعد از عملیات انتحاری در مسجد جامع زاهدان را بخوانم. در بین این گشت و گذار عکسی توجه‌ام را جلب کرد که در آن وزیر کشور از آرامش کامل منطقه شرق کشور خبر داده بود.
خبر از خبرگزاری فارس بود که با کمی جستجو متن کامل آن را پیدا کردم.
خبرگزاری فارس: وزیرکشور گفت: ایران از امنیت بالایی برخوردار است و کمترین مشکل امنیتی را نسبت به بسیاری از کشورهای دنیا دارد.
به گزارش خبرگزاری فارس به نقل از پایگاه اطلاع رسانی وزارت کشور، مصطفی محمد نجار وزیر کشور صبح امروز در بدو ورود به کرمان در جمع خبرنگاران در فرودگاه این شهر با اشاره به اعدام عبدالمالک ریگی گفت: با اعدام این شرور شرق کشور که بوسیله سازمان‌های جاسوسی برخی کشورهای غربی و صهیونیست‌ها حمایت می‌شد آرامش کامل به این منطقه بازگشته است و خوشبختانه هم اکنون امنیت و آرامش کامل در سراسر کشور برپاست.
رئیس شورای امنیت کشور اظهار ندامت اشرار از اقدامات‌شان را بهترین نشانه اقتدار امنیتی ایران دانست و افزود: اینکه بسیاری از اشرار هم اکنون اظهار ندامت می‌کنند و تقاضای امان‌نامه از نظام جمهوری اسلامی ایران دارند نشان‌دهنده اوج اقتدار و امنیت در کشور است.
محمد نجار با اشاره به حضور اشغالگران در منطقه و ایجاد ناامنی در این منطقه گفت: اگرچه هم اکنون در کشورهای همسایه ما مانند افغانستان و عراق اوج ناامنی‌ها وجود دارد اما در کشور ما به لطف پروردگار و تلاش‌های شبانه روزی نیروهای اطلاعاتی امنیتی و نظامی و انتظامی از امنیت بسیار خوبی برخوردار هستیم.
وزیر کشور هدف از سفر خود به کرمان را معارفه استاندار جدید این استان اعلام کرد و گفت: از امروز آقای نجار استاندار سابق کردستان که از استانداران موفق ما بوده است برای خدمتگزاری به مردم شریف استان کرمان کار خود را آغاز می‌کند و آقای دهمرده استاندار پرتلاش ما نیز برای خدمت و کار مضاعف به استان لرستان می‌رود.
محمد نجار درخصوص جابجایی استانداران نیز افزود: عملکرد استانداران در وزارت کشور بطور مستمر ارزیابی می‌شود و آنان بر مبنای شاخص‌ها، توانمندی‌های فردی، نیازمندی‌های منطقه و بنا به ضرورت تغییر می‌کنند یا جابجا می‌شوند.
این خبر در ساعت 14:22 روز سه‌شنبه، 22 تیر 1389 منتشر شده است. یعنی دو روز قبل از عملیات انتحاری «گروهک تروریستی جندالله.»
با خواندن این خبر نکات زیر به ذهنم می‌رسد:
1- امنیت یک منطقه با شعار و ادعاهای توخالی که تنها در دوران رقابت‌های انتخاباتی کاربرد دارد، ایجاد نمی‌شود. ادعایی از این دست که با اعدام یک تروریست، امنیت به منطقه‌ی شرق کشور باز می‌گردد، نشان از عدم آشنایی وزیر کشور با این منطقه دارد.
2- آقای وزیر کشور گفته است که با اعدام رهبر یک گروه تروریستی جندالله، آرامش کامل به شرق کشور بازگشته است. این صحبت وزیر کشور نه تنها در کمتر از 72 ساعت به خونبارترین حالت ممکن پاسخ داده شد، بلکه روزنامه«جمهوری اسلامی» در مطلبی این سخنان را کاملا زیر سوال برد:
انفجارهای شب جمعه زاهدان که منجر به شهادت و زخمی شدن جمعی از هموطنان در این شهر شد، نظر کارشناسان قضائی و امنیتی استان سیستان و بلوچستان، که معتقد بودند اعدام «شرور عبدالمالک ریگی» می‌بایست تا ریشه کن شدن کلیه عوامل گروهک وی به تأخیر می‌افتاد، را به اثبات رساند. این کارشناسان درباره چگونگی محاکمه و زمان اعدام این شرور نقطه نظرات کارشناسانه‌ای داشتند که به آنها توجه نشد.
3- مقایسه کردن وضعیت کشورهایی مانند عراق با افغانستان با ایران مقایسه‌ای کاملا نادرست است. در این دو کشور، وضعیت جنگی حاکم است و دولت هیچ یک از دو کشور به صورت کامل نتوانسته بر امور مسلط شود. حال آنکه، مگر ایران در وضعیت جنگی قرار دارد که باید میزان امنیت در ایران همسطح این دو کشور باشد؟ در ضمن مگر دولت دهم و تمام مسئولین جمهوری اسلامی ایران از نابودی تمامی عناصر ناامنی در کشور و برون رفت ایران از بحران خبر نداده‌اند و همه چیز را در آرامش اعلام نکرده‌اند؟
در نهایت باید بگویم که مشکل اصلی استان سیستان و بلوچستان نه تروریست است و نه جندالله و نه عامل بیگانه هستند. مشکل استان سیستان و بلوچستان در مرحله اول فقر و در مرحله دوم تبعیض قومیتی است. تا این دو مورد (به خصوص مورد دوم) رفع نشود، اگر میلیون‌ها ریگی اعدام و میلیون‌ها گروه مانند جندالله منهدم شوند، باز هم این کشتارها ادامه خواهد داشت.
اما آقای وزیر کشور، شما چگونه می‌توانید از روز جمعه گذشته از کارنامه کاری خود دفاع کنید، در صورتی که تنها دو روز بعد از ادعایی بزرگ، پاسخش را با مرگ 27 نفر گرفتید؟
آقای وزیر امنیت یک منطقه با شعارهایی از نوع آوردن نفت بر سر سفره‌های مردم درست نمی‌شود، راه را اشتباه می‌روید.
