در سالروز پذیرش قطعنامه آتش‌بس از سوی ایران و پایان جنگ هشت ساله ایران و عراق، رسانه‌های حامی دولت بر نقش میرحسین موسوی، نخست‌وزیر وقت، و دولت او در پایان جنگ دست گذاشته‌اند.
در سالروز پذیرش قطعنامه آتش‌بس از سوی ایران و پایان جنگ هشت ساله ایران و عراق، رسانه‌های حامی دولت بر نقش میرحسین موسوی، نخست‌وزیر وقت، و دولت او در پایان جنگ دست گذاشته‌اند.
از جمله خبرگزاری فارس در مصاحبه‌ای با محسن رفیق‌دوست که در دوران جنگ ایران و عراق، وزیر سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بود، از قول او آورده است که دولت وقت «مخالف ادامه جنگ» بوده است.
آقای رفیق‌دوست در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس با تاکید بر این مسئله که «خیلی از وزرا روحیه جنگ نداشتند» دلایل عدم وجود این روحیه را اراده دولت در «اداره مملکت» دانست.
خبرگزاری فارس همچنین از قول محسن رضایی، فرمانده وقت سپاه، نوشت که او در جمع تعدادی از رزمندگان جنگ هشت ساله ایران و عراق گفته است: اگر دولت امکانات کامل را در اختیار رزمندگان قرار می‌داد و با فرماندهان همکاری می‌کرد، در سال پنجم جنگ، بغداد فتح میشد.
آقای رفیق‌دوست، وزیر وقت سپاه پاسداران، با بیان اینکه امکانات در خدمت نظامی‌ها قرار نمی‌گرفت گفت که دولت با پیشنهادهایی که برای جنگ میشد، مخالفت می‌کرد. به گفته او، دولت شعار جنگ می‌داد اما در درون و در جلسات، خواستار پایان دادن به جنگ بود چراکه فتح بغداد را در توان نیروهای نظامی ایرانی نمی‌دانست.
آقای رفیق‌دوست در این گفت‌وگوی مفصل می‌گوید که آقای هاشمی رفسنجانی می‌خواست توپ را به زمین دولت بیندازد و به همین دلیل حکم داد که میرحسین موسوی، رئیس ستاد، بهزاد نبوی، معاونت لجستیک و آقای خاتمی معاونت تبلیغات جنگ شوند.
اکبر هاشمی رفسنجانی در دوران هشت ساله جنگ، ریاست شورای جنگ را برعهده داشت. به گفته آقای رفیق‌دوست، هدف هاشمی رفسنجانی از این کار این بود که دولت را به وسط میدان جنگ ببرد.
وزیر سپاه پاسداران می‌گوید که آقای هاشمی می‌خواست «تکلیف را روشن کند».
محسن رفیق‌دوست در انتقاد از عملکرد دولت در زمان جنگ گفت: «دولت هم کمک می‌کرد، هم نمی‌کرد و هم نمی‌توانست کمک کند.»
به اعتقاد او، «خیلی از وزرا روحیه جنگ نداشتند و مملکت هم امکانات نداشت».
«ما فکر جنگ بودیم»
محسن رفیق دوست در ادامه به وجود دو دستگی بعد از مجلس سوم اشاره می‌کند و می‌گوید مثلا وزارت بازرگانی، پس از اینکه او کالایی را غیرقانونی وارد کشور کرده و تولید آن آغاز شده بود، پیغام داد که آن را هفت دلار ارزان‌تر پیدا کرده است. به نظر آقای رفیق‌دوست، اگر منتظر دولت می‌نشستند، تلفات جنگ بسیار بیشتر از این میشد.
وزیر سپاه پاسداران دولت میرحسین موسوی در این گفت‌وگوی مفصل گفت که دولت می‌خواست مملکت را اداره کند و تنها به فکر وزارتخانه‌های خود بود.
«تلاش هاشمی برای پایان جنگ، یک انتحار سیاسی بود»
محسن رفیق دوست که پس از حذف وزارت‌خانه سپاه، سال‌ها ریاست بنیاد جانبازان را بر عهده داشته است، درمورد پذیرش قطعنامه از سوی ایران گفت که تلاش هاشمی رفسنجانی برای قبول قطعنامه و پایان جنگ یک خدمت بزرگ و یک انتحار سیاسی برای او است.
رئیس پیشین بنیاد مستضعفان و جانبازان یادآور شد که اگر آیت‌الله خمینی نمی‌خواست، هرگز قطعنامه را نمی‌پذیرفت.
چندی پیش، وب سایت آقای هاشمی رفسنجانی، همزمان با سالروز پذیرش قطعنامه آتش بس میان ایران و عراق، موسوم به قطعنامه 598، از جلسات متعددی نوشته بود که در حضور آیت الله خمینی برگزار شده بود و نهایتا باعث تصمیم وی برای پایان جنگ شد.
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام پیش از این، خستگی نیروهای نظامی و نامه وزرای اقتصاد و رئیس بانک مرکزی مبنی بر ناتوانی تأمین هزینه‌های جنگ را از دلایل پذیرش قطعنامه 598 دانسته بود.
اما محسن رفیق‌دوست اعتقاد دارد که امکانات آنطور که نظامی‌ها می‌خواستند در خدمت جنگ قرار نمی‌گرفت و این تصور که مملکت، امکانات وسیع نداشت، تصور اشتباهی بود.
«نامه محسن رضایی برای فتح بغداد بود»
وزیر سپاه پاسداران با اشاره به نامه محسن رضایی در اواخر دوران جنگ، گفت که متن نامه آقای رضایی برای درخواست تجهیزات در جهت فتح بغداد بود.
در همین حال، محسن رضایی، فرمانده ستاد کل نیروهای مسلح در جمع تعدادی از رزمندگان جنگ هشت ساله ایران و عراق گفت که اگر دولت امکانات کامل را در اختیار رزمندگان قرار می‌داد و با فرماندهان همکاری می‌کرد، در سال پنجم جنگ، بغداد فتح میشد.
«ادامه جنگ دو فایده داشت»
محسن رفیق‌دوست در این مصاحبه می‌گوید که از فواید ادامه جنگ پس از فتح خرمشهر آن بود که دنیا درمقابل جمهوری اسلامی وادار به تسلیم شد و متجاوز را تعیین کرد.
همچنین آقای رفیق‌دوست با اشاره به شعار «جنگ، جنگ تا رفع فتنه» گفت که در 6 سال پس از فتح خرمشهر، دنیا فهمید جمهوری اسلامی فتنه را از بین می‌برد. به نظر وزیر سپاه پاسداران، فایده دیگر ادامه جنگ آن بود نظام را از نظر دفاعی قوی کرد.
در مورد پایان جنگ و زمان درست پذیرفتن آتش بس، همواره بین مسئولان جمهوری اسلامی اختلاف بوده است.
مسئولان دولتی از ناتوانی اقتصادی برای ادامه جنگ می‌گویند و فرماندهان وقت سپاه می‌گویند، امکانات و تجهیزات لازم برای جنگ در اختیارشان قرار نمی‌گرفته است.
خطاب به کاربر محترم علی:\n\nمن عمیقاً معتقدم که در فردای ایران همه و از جمله مجاهدین باید در باره بیلان کارشان و اینکه چه کرده اند, در پیشگاه ملّت و حتّی در دادگاههای صالحه پاسخگو باشند, البتّه نه دادگاههایی که قاضی صلواتی ها در آن رای صادر کنند, بلکه دادگاههایی با استاندارد های حقوقی و بین المللی شناخته شده. رهبران مجاهدین هم بارها و بارها بر این امر تاکید کردند که حاضرند به همراه سران رژیم جهل و جنایت و جنون در چنین دادگاها یی حضور بهم رسانند. من شخصاً ولی قصدم طرفداری از این و آن گروه نیست, بلکه بر یک واقعیت تاریخی انگشت گذاشتم که تاکنون از طرف اشغالگران حاکم بر ایران ایگنور شده است و آنهم نقش آرتش آزادیبخش ملّی ایران در خاتمه جنگ و ریختن زهر پذیرش آتش بس به حلقوم پیرمرد لجباز! و گرنه خدا میداند که چه بر سر ایران می آمد.!
مازیار جان خائن تر ازین جمهوری اسلامی به وطن همین دار ودسته رجوی و ارتش آزادیبخش ملی است که در چنین جنگی داشت خیانت تاریخی مرتکب میشد که خوشبختانه به نتیجه نرسید.نمیدانم چرا این خائنان احمق پررو که ایران را به ارزانترین قیمت فروختند چرا هنوز جرات اظهار وچود دارند.
میلیارد ها دلار صحیح است. با پوزش از اشتباه تایپی.
روزنامه زود دویچه سایتونگ, روزنامه با نفوذ جنوب آلمان یکبار در باره جنگ ایران و عراق نوشت که: با هزینه جنگ 8 ساله ایران و عراق میشد بجای آن با استفاده از تکنولوژی مدرن تمامی بیابانهای دنیا را سبز کرد!. جنگی که حدود 3 هزار میلیارد دلار از طرفین جنگ خسارت گرفت. این فقط خسارات مالی آن. خسارات انسانی که خارج از تصوّر است. و اینهمه از خیر سر این جانیان و خوکان کثیفی که هر کدام صد ها میلیون و بعضاً نیلیارد ها دلار در بانکهای خارجی سپرده دارند که بردن نام سیاهشان خود لیستی طولانی می شود. ثمره حکومت جمهوری اسهالی! در یک کلام:\n\nآمدند و زدند و کشتند و بردند و خوردند.!
این جنگ هیچ وقت برنده نداشت چون توازن منطقه به هم می خورد. در نتیجه یک جنگ فرسایشی بود که منافع بسیاری برای شرکت های غربی داشت. بی تدبیری مسئولان کشور باعث طولانی تر شدن ان شد.
جنگ برای این آقایان به منزله کشتن جوانان بی گناه کشور و ثروت اندوزی برای آ نان بود از برکا ت ا این جنگ بود که آقای رفیق دوست ها و محصولی ها و رفسنچانی ها میلیارد ر شدند. این خاینان به ملت و به میهن هیچگاه به فکر مردم نبودند . بحران آفرینی جزو ذات پلید این نگون بختان و سیه روزان است که به بهای خون مردم به ثروت جاه خود می اندیشند .مطمئن باشید که داستان انرژی اتمی و تخریک کشورهای بزرگ برای تحریم نیز ساحته و پزداخته این روبه سفتان ااست . تا از این داستان ثروت خود را دو چندان سازند . اداره کشور متمدن ایران با مغز های بیمار و علیل نشدنی است . امید است روزی که دیر نیست این خود خواهان خود کا مه به اعمال سیاه خود پاسخ خواهند داد.
هر چی این آقایان می گویند به نفع وجهه موسوی در بین مردم ایران است. بی شک موسوی که مخالف ادامه جنگ و هزینه سنگین کشور بوده است مورد احترام بیشتر من خواهد بود. نشان می دهد موسوی باهوش و وطن پرست بوده است و نه احساسی.\nآقایان ژنرال جنگ، شما به کدامین خیال باطل فکر می کنید می توانستید بغداد را فتح کنید؟\nفکر می کنید دنیا تنها نظاره گر پیشروی حکومت جمهوری اسلامی در خاورمیانه می نشست؟
وقاحت و دریدگی این خائنان و تبهکاران را ببینید که هنوز بعد از 22 سال پس از پایان جنگ و ماجراجوئیهای خمینی و به گل نشستن ماشین جنگی رژیم, هنوز از تحلیلهای ابلهانه که فقط از مغزهای علیل و بیماری مانند این جانیان پست فطرت و منادیان نابودی نسل و حرث جوانان ایرانی بر می اید, هنوز حاضر نیستند به مسئولیتهای تبهکارانه و جنایتکارانه خویش در آن رسوایی و شکست نظامی تاریخی خود اذعان کنند. هنوز دارند از همدیگر را در ادامه جنگ و یا به بن بست رسیدن آن متهم میکنند. واقعیت اینستکه رژیم جمهوری اسلامی به هیچ وجه قادر به اجرایی کردن شعارهای خود دال بر فتح قدس از طریق کربلا نبود و فقط دجّالگرانه بر ادامه این جنگ نا برابر و خانمانسوز اصرار می ورزید. حقیقتش اینستکه آن روی سکّه ای که خمبنی بعد از پذیرش قطعنامه ودلیل آنرا که گفته بود فعلاً معذورم, انجام عملیات برق آسای ارتش آزادیبخش ملّی ایران و انجام عملیتهای درخشانی مانند, آفتاب, چلچراغ و بیش از صد عملیات ایذایی دیگر برای در گل گرفتن ماشین جهنمی و در عین حال ناکاآمد جنگی رژیم بوده است, که کمر این سیاست خائنانه و ایران بر باد ده جنگ خانمانسوز را شکست و خمینی را مجبور به پذیرش آتش بس و سر کشیدن جام زهر کرده بود. این است خط قرمزی که هیچگاه در رسانه های عمومی رژیم در باره آن سخنی به میان نیامد.