رئیس مجمع فیلم‌سازان سینمای ایران معتقد است که «مميزی شديد» در سینمای ایران، باعث «ريزش مخاطبان» آن شده است؛ چرا که ممیزی باعث خودسانسوری، و در نتیجه سطحی‌نگری می‌شود و مخاطب را ناراضی می‌کند.

رئیس مجمع فیلم‌سازان سینمای ایران معتقد است که «مميزی شديد» در سینمای ایران، باعث «ريزش مخاطبان» آن شده است؛ چرا که ممیزی باعث خودسانسوری، و در نتیجه سطحی‌نگری می‌شود و مخاطب را ناراضی می‌کند.

عزیزالله حمیدنژاد که با خبرگزاری ایلنا گفت وگو می‌کرد، در این زمینه گفت: وقتی فیلمساز اجازه نداشته باشد تا موضوعات اجتماعی و سیاسی را به راحتی بیان كند؛ به تقلید و سطحی‌نگری دچار می‌شود و این سطحی‌نگری به ساخت آثاری به تقلید از سینمای قبل از انقلاب یا سینمای غرب منجر می‌شود.

وی تاکید کرد که با تشدید ممیزی، داستان فیلم‌ها به گونه‌ای پیش می‌رود که برای مخاطب غیرقابل باور است.

آقای حمیدنژاد گفته که دایره خط قرمزها بازتر شود تا تنوع موضوعی برای فیلمسازان و مخاطبان سینما بیشتر شود تا مردم با سینما آشتی كنند.

در دولت نهم، فیلم‌هایی مانند «سنتوری»، «کتاب قانون»، «زمهریر»، «پاداش»، «زادبوم»، «صد سال به این سال‌ها» و «آتشكار» زیر تیغ ممیزی ماندند. دو فیلم «سنتوری» و «کتاب قانون» بعدتر و در دولت دهم از توقیف در آمدند.

در رده دهم تولید و در آخرین رتبه تماشاگران

در هفته گذشته، جواد شمقدری، معاونت سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران مدعی شد که ایران به لحاظ تولید فیلم‌های سینمایی در رده دهم کشورهای صاحب سینما قرار دارد.

اما آمار تماشاگران سینما در ایران واقعیت دیگری را عیان می‌سازد. سینمای ایران به لحاظ تعداد تماشاگران سینما در سال 2009 در مقایسه با تمامی کشورهای دارای سینما در آسیا در آخرین رتبه قرار دارد.

طبق آمار منتشر شده از سوی مجله فوکوس، نشریه بین‌المللی اتحادیه اروپا، گفته می‌شود که در جهان، هر فرد به‌طور متوسط هر سال یک‌بار به سینما می‌رود که این رقم در کشورهای پیشرفته به پنج بار در سال می‌رسد. اما در ایران هر ایرانی به‌طور متوسط هر پنج سال یک بار به سینما می‌رود. ایران با جمعیت 70 میلیونی، تنها 15 میلیون مخاطب دارد.

آقای حمیدنژاد، رئیس مجمع فیلم‌سازان سینمای ایران روز پنج‌شنبه 31 تیرماه در یک مناظره تلویزیونی با امیرحسین علم‌الهدی، عضو انجمن سینماداران و مدیر پردیس سینمایی ملت گفت که موفق‌ترین فیلم اکران سال 88، کمتر از 150 هزار بیننده داشته است.

دخالت دولت در اکران فیلم‌ها

رییس مجمع فیلم‌سازان سینمای ایران همچنین در مورد مشکلات حوزه اکران گفت که وضعیتی كه الان موجود است، «نتیجه سال‌ها سیاست‌گذاری» در حوزه اكران است.

سیاستی كه براساس آن سالن‌داران و سینماداران در آن تعیین‌كننده وضعیت اكران بودند. وضعیت آرایش اكران فیلم‌ها كاملا دراختیار سالن‌داران بوده، و آن‌ها، این آرایش و دسته‌بندی برای اكران با موافقت پخش‌كننده‌ها تعیین می‌شد.

عزیزالله حمیدنژاد در حالی از وضعیت اکران گله‌مند است که معاونت سینمایی وزیر ارشاد دولت دهم، چندی پیش از طرحی خبر داد که براساس آن، اداره نظارت و ارزشیابی وزارت ارشاد، جدول زمان‌بندی اکران را تعیین می‌کند.

علی‌رضا‌ سجادپور، اداره نظارت و ارزشیابی اواخر تیرماه را زمان اجرای این طرح عنوان کرده بود، طرحی که با اعتراض دست‌اندرکاران سینما، اجرایی نشده به محاق رفت.

این طرح سروصدای زیادی در بین سینماگران ایجاد کرد. ‌عده‌ای از سینماگران این طرح را بازگشت به سینمای ناموفق دولتی دهه 60 دانستند.

محمد نیک‌بین، تهیه‌کننده سینما در این زمینه می‌گوید: سینماگران به این نتیجه رسیده‌اند تا جایی که امکان دارد دولت به حوزه اکران وارد نشود و همه چیز را به دست صنوف سینمایی بسپارد. تمام هدف این است که دولت حضور خود را کم‌رنگ‌تر کند و سینماگران و بخش خصوصی وارد بحث اکران شوند. در نتیجه از نظر سیاست کلی این احتمال وجود دارد تا در کوتاه‌مدت و در شرایط بسیار خاص، دولت مجبور به مداخله در اکران شود. ولی اگر قصد دارد وارد چنین قضیه‌ای شود باید بحث اکران را، به بخش خصوصی بسپارد.