شبکه خبری بی.بی.سی در این گزارش به تاثیر تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل بر روابط اقتصادی ایران و چین پرداخته است.
شبکه خبری بی.بی.سی در این گزارش به تاثیر قطعنامه چهارم شورای امنیت سازمان ملل بر روابط اقتصادی چین و ایران پرداخته است.
شورای امنیت سازمان ملل، خرداد امسال قطعنامه 1929 را به دلیل امتناع از کنار گذاشتن برنامه هسته‌ای، علیه ایران تصویب کرد.
کاپیتان عبدالعزیز معرف، از جمله افراد ایرانی است که دفتر کارخانه کشتی‌سازی او در شانگهای چین مستقر است و برای شرکت‌هایی در آفریقا، خاورمیانه و ایران کار می‌کند.
آقای معرف گفته است که هم‌زمان با تصویب قطعنامه شورای امنیت برای تحریم ایران، بانک‌های چینی از پذیرفتن اعتبارنامه‌های ایران خودداری کرده‌اند.
به گفته کاپیتان معرف به دلیل این تحریم‌ها او فعالیت تجاری خود را در چین متوقف کرده و نتوانسته هیچ کالایی به ایران صادر کند.
آقای معرف می‌گوید: ما حتی نمی‌توانیم کالاهای بسیار معمولی و مورد نیاز مردم را از چین خریداری کنیم.
هیچ مقام چینی به دیدار احمدی‌نژاد نرفت
ماه گذشته و تنها چند روز پس از تصویب قطعنامه شورای امنیت علیه ایران، محمود احمدی‌نژاد، رئیس‌جمهوری ایران، به شانگهای سفر کرد.
آقای احمدی‌نژاد در زمان بازدید از غرفه ایران در نمایشگاه صادرات جهانی شانگهای در محاصره خبرنگاران و طرفداران خود قرار گرفت اما هیچ یک از رهبران ارشد دولت چین به دیدار او نرفتند.
کاپیتان معرف با اشاره به این موضوع می‌گوید که در زمان کنونی اقتصاد متاثر از سیاست است.
به باور او ایران حق دارد برنامه هسته‌ای خود را دنبال کند اما او از این‌که تحریم‌ها به فعالیت اقتصادی‌اش در چین ضربه زده، ناخشنود است.
حفظ روابط دوستانه
تحریم‌ها در شرایطی بر روابط اقتصادی ایران و چین تاثیر گذاشته است که اندیشمندان چینی از آن ابراز نگرانی کرده‌اند.
پروفسور «زو ویلی»، کارشناس خاورمیانه از دانشگاه مطالعات بین‌الملل شانگهای، می‌گوید که بازرگانان چینی و بازرگان ایرانی برای قرن‌ها در مسیر جاده ابریشم با یکدیگر تجارت داشته و هیچ مشکلی نداشته‌اند.
به باور پروفسور ویلی «روابط ایران و چین با بحران هسته‌ای تهران محک زده می‌شود اما هرگز از بین نخواهد رفت».
این اندیشمند چینی می‌گوید که کشورش ایران را مانند دوست در آغوش نخواهد گرفت اما از هیچ‌گونه تلاشی دریغ نخواهد کرد تا ایران را به جامعه بین‌الملل بازگرداند.
در غرفه‌ای که توسط شرکت‌های نفتی دولتی چین در نمایشگاه شانگهای دایر شده بود، اهمیت حفظ روابط دوستانه ایران و چین نمایش داده شد.
در این غرفه فیلم‌های تبلیغاتی به مردم چین نشان دادند که چرا نفت برای اقتصاد این کشور بسیار مهم است؛ اگر نفت تمام شود هیچ چیزی تولید نخواهد شد و افراد حاضر مبهوت فیلم شدند.
چین تشنه نفت
جست‌وجو برای یافتن منابع بلند مدت و ثابت نفت اولویت دولت چین بوده است و ایران یکی از مهم‌ترین منابع نفتی چین است.
تهران حدود 14 درصد از نفت خام مورد نیاز پکن را تامین می‌کند؛ بنابراین اگر جامعه بین‌الملل تصمیم بگیرد که تحریم‌های ایران را شدیدتر و صادرات نفت ایران به چین را متوقف کند آن‌‌گاه چین آسیب‌‌پذیر خواهد شد.
کوئی شیائوفنگ، تحلیلگر نفتی، می‌گوید: اگر جلوی صادرات نفت ایران گرفته شود چین و دیگر کشورهای جهان برای تامین نفت مورد نیاز خود به دست و پا خواهند افتاد و قیمت نفت بالا خواهد رفت و این وضعیت برای چین و آمریکا و هرکشور واردکننده نفت وضعیت خوبی نخواهد بود.
مشکل چین این است که حتی اگر بتواند واردات نفت از ایران را در سطح کنونی حفظ کند، باز هم نیازهای این کشور به انرژی بیشتر خواهد شد.
تا میانه دهه 2010 بیش از نیمی از جمعیت چین در شهرهای این کشور مستقر خواهند شد و این امر نیاز چین به تامین برق و واردات انرژی از کشورهایی مانند ایران را چند برابر خواهد کرد؛ البته اگر رشد و توسعه چین تداوم یابد.
