محمدمهدی شهریاری، عضو فراکسیون خط امام در مجلس شورای اسلامی گفت صدور قطعنامه‌های مختلف بر حیثیت کشور در مبادلات سیاسی، فرهنگی و اقتصادی تاثیر گذاشته است.
محمدمهدی شهریاری، عضو فراکسیون خط امام در مجلس شورای اسلامی گفت صدور قطعنامه‌های مختلف بر حیثیت کشور در مبادلات سیاسی، فرهنگی و اقتصادی تاثیر گذاشته است.
این نماینده مجلس در گفت وگو با روزنامه خراسان شمالی همچنین از سیاست خارجی دولت‌های نهم و دهم انتقاد کرد و گفت که تاثیر وجود چالش‌هایی در سیاست‌خارجی، صدور چهار قطعنامه علیه ایران، تحریم‌ها و کاهش همکاری‌های بین‌المللی است که بر «زندگی مردم» تاثیرگذار است.
وی به «ملاحظاتی» در رفتار بسیاری از کشورها از جمله دو کشور سوریه و عراق اشاره کرده و براین باور است که در رفتار دو کشور عراق و سوریه اتفاقاتی رخ داده که دو سال قبل نبوده است.
آقای شهریاری می‌گوید: ممکن است برخی قطعنامه‌ها را «ورق‌پاره» تلقی کنند، اما به گفته او همین ورق‌پاره‌ها ضررهای زیادی را متوجه کشور کرده است.
وی این نظر که «تحریم‌ها به شکوفایی استعدادهای جوانان منجر میشود»، را تئوری زمان جنگ سرد دانسته و معتقد است که امروزه پیشرفت کشورها در سایه همکاری‌های اقتصادی و فرهنگی بین‌المللی شکل می‌گیرد.
محمود احمدی‌نژاد بارها در سخنان خود گفته که تحریم‌ها ورق‌پاره‌ای بیش نیستند و بر زندگی مردم تاثیری ندارد و حتی موجب شکوفایی کشور و استعدادها میشود. او خطاب به کشورهای غربی که زمینه‌های تصویب قطعنامه چهارم را در شورای امنیت سازمان ملل فراهم کردند گفته بود که «این‌قدر قطعنامه دهید که قطعنامه‌دانتان پاره شود».
شورای امنیت سازمان ملل خرداد ماه امسال با رای اکثریت، چهارمین قطعنامه تحریم علیه ایران را تصویب کرد. درپی آن ایالات متحده و کشورهای اروپایی نیز با مصوباتی جداگانه، تحریم‌هایی بیش از قطعنامه شورای امنیت را علیه ایران امضا کردند که ازجمله ورود بنزین به ایران به‌عنوان یکی از نیازهای اساسی این کشور را بسیار محدود خواهد کرد.
اثرات نامطلوب سیاست‌خارجی بر زندگی مردم
نماینده مردم بجنورد در مجلس معتقد است که امروزه مسائل داخلی هر کشوری بر سیاست خارجی آن کشور هم تاثیرگذار است و برعکس. وی به اثرات سیاست‌خارجی نادرست دولت بر زندگی مردم اشاره کرد و گفت: براساس برنامه چهارم توسعه کشور، باید به رشد اقتصادی هشت درصدی می‌رسیدیم و می‌توانستیم سالانه 800 هزار شغل ایجاد کنیم، اما بنابر اعلام بانک مرکزی، این رشد اقتصادی کمتر از دو درصد بوده است.
او از برخی که ادعا می‌کنند اوضاع خوب پیش می‌رود و اشتغال افزایش پیدا کرده است، انتقاد می‌کند که چگونه در این شرایط چنین ادعاهایی را مطرح می‌کنند.
آقای شهریاری می‌گوید که دغدغه اصلی مردم و نمایندگان‌شان در مجلس، حل معضل بیکاری و نبود اشتغال است و بیشتر مراجعه‌های مردم از نقاط دور کشور به مجلس، برای حل معضل بیکاری است و از نمایندگان انتظار دارند که با توصیه‌نامه‌هایی شرایط اشتغال را برایشان فراهم کنند.
به گفته او، اگر در امور اقتصادی موفق عمل کرده بودیم، دیگر نیازی نبود که مردم از نمایندگان شغل جست‌وجو کنند.
طبق برآورد اخیر 10 کارشناس اقتصادی کشور شامل استادان و مسئولان، میزان نرخ بیکاری کشور سه درصد بیشتر از میزان اعلام شده توسط مرکز آمار و معادل 14.6 درصد اعلام شده که امسال این نرخ به 15.4 درصد و در سال آینده به 15.9 درصد می‌رسد.
این عضو فراکسیون اقلیت مجلس به افزایش آمار بیکاران در منطقه عسلویه اشاره کرده و می‌گوید: وقتی در عسلویه در شش هفت سال گذشته 60 تا 70هزار نفر شاغل بوده‌اند و اینک این رقم به 10، 15 هزار نفر رسیده، به معنای این است که حدود 50هزار نفر بیکار شده‌اند که دلیل آن «پایین آمدن سطح همکاری‌های بین‌المللی در توسعه نفتی این منطقه» است.
آقای شهریاری معتقد است که کاهش روابط بین‌المللی در سال‌های اخیر منجر به کاهش سطح درآمدها در ایران شده است.
«اعتماد بین‌المللی درپی اظهارنظرهای سیاسی به‌وجود می‌آید»
آقای شهریاری درباره شیوه‌های دیپلماتیک در روابط سیاست‌خارجی گفت که کشورهایی که با نظام جمهوری اسلامی ایران مشکل دارند، دنبال این نیستند که مشکلات مردم ما را حل کنند، بلکه به دنبال منافع خود هستند، اما ما می توانیم با گفت‌وگو و روابط منطقی، جوسازی‌ها علیه ایران را به حداقل برسانیم و مانع کاهش سرمایه‌گذاری در کشور شویم.
به گفته وی، وقتی سخن از اعتماد بین‌المللی مطرح میشود، این اعتماد در پی اظهارنظرهای سیاسی مسئولان به وجود می‌آید. درحالی که وقتی اعتماد بین‌المللی مخدوش میشود، سرمایه‌گذاری و ورود ارز به کشور هم کاهش می‌یابد.
این نماینده مجلس معتقد است که وقتی ورود ارز به کشور کاهش یابد، نرخ تورم بالا می‌رود، رشد اقتصادی کم میشود و در شرایط فقدان سرمایه‌گذاری، روند ایجاد اشتغال هم کند میشود و بیکاری عملا امنیت جامعه را هدف قرار می‌دهد و بنابراین در این شرایط دیگر نمی‌توان از اقتدار حرف زد.
