میرحسین موسوی در یک دیدار بدون اشاره مستقیم به اعدامهای تابستان 67 گفت: سوالهای بسیاری درباره سال 67 وجود دارد، اما او برای طرح جزئیات این مسایل «محذوراتی» دارد.
میرحسین موسوی میگوید هرچند سوالهای بسیاری درباره سال 67 وجود دارد، اما او برای گفتن جزئیات این مسایل «محذوراتی» دارد.
نخستوزیر دولتهای سوم و چهارم بی آن که به اعدامهای سال 67 مستقیما اشاره کند، دولت خود را از نقش داشتن در آن اعدامها تبرئه کرد و گفت باید دید آیا در احکام و اسناد آن سال، نامی از دولت وجود دارد و آیا اصلا امکانی برای دخالت دولت بوده است یا نه.
آقای موسوی این سخنان را در دیدار با گروهی از مدیران مسئول، روزنامهنگاران و خانوادههای روزنامهنگاران در بند گفته است.
به نوشته سایت کلمه، میرحسین موسوی در این دیدار گفت که مساله سال 67 را باید در منظر تاریخی خودش بررسی کرد.
او همچنین تاکید کرد: اگر کسی در جایی سکوت میکند، معنای آن موافقت و همراهی با آن نیست.
آخرین نخست وزیر ایران گفت که دهه اول جمهوری اسلامی «بیعیب و نقص نیست و در مورد همه موارد مبهم میتوان بحث و گفتوگو کرد، حتی درباره تصفیههای اوایل انقلاب».
به گفته میرحسین موسوی، «حتما نقدهایی درباره آن سالها وجود دارد، اما آن را نباید یکپارچه دید و باید هر حادثهای را تحلیل کرد».
آقای موسوی گفت: من از مجموعه اصول و ارزشهایی که در ابتدای انقلاب مطرح شد و کلیت حرکت مردم دفاع میکنم.
اعلام همبستگی با اعتصاب زندانیان
میرحسین موسوی که تجربه سردبیری روزنامه جمهوری اسلامی را پیش از نخستوزیری در سابقه خود دارد، گفت: مساله اطلاعرسانی و مطبوعات آزاد از مهمترین مسائل ما در صد سال اخیر بوده است و این خواسته در انقلاب اسلامی هم به جد دنبال شد.
او گفت که جنبش سبز پشتیبان زندانیان در بند که «برای رسیدن به حقوق ابتدایی خود اعتصاب غذا کردهاند» است.
از یک هفته پیش، 17 زندانی سیاسی بند 350 اوین با صدور بیانیهای که متن آن در سایتهای مخالف دولت منتشر شده است، اعلام کردند تا زمانی که خواستههایشان برآورده نشود، اعتصاب غذا میکنند.
رعایت کامل حقوق زندانیان براساس آئیننامه سازمان زندانها، برخورد قانونی با زندانبانانی که به حقوق زندانیان تجاوز کردهاند و آزادی بیقید و شرط بابک بردبار، عکاس خبری که قرار بود هفته پیش آزاد شود اما به انفرادی منتقل شده است، سه مورد از خواستههای این زندانیان سیاسی برای پایان دادن به اعتصاب غذا است.
افزایش فضای سرانه، زمان تلفن، امکانات بهداشتی و درمانی برای هر زندانی و اجرای فوری و کامل قوانین و موارد مصوب مرتبط با زندانیان به مثابه حق آنها و نه امتیازی که در مواقع خاص سلب شود، دو خواسته دیگر زندانیان سیاسی بند 350 اوین است.
میرحسین موسوی همچنین گفت: وجود این تعداد زیاد روزنامهنگار در زندان، هم تاسفانگیز است و هم خیلی با معناست و نشان میدهد گسترش آگاهی به ضرر عده خاصی است.
به اعتقاد آقای موسوی، «تعدد روزنامهنگاران دربند، حقانیت راهی را که جنبش سبز برگزیده است، نشان میدهد چرا که بخشی از قشر آگاه، روشن و حقطلب جامعه به دلیل مخالفت با رویش مجدد استبداد در زندان به سر میبرند».
مهمترین خواسته: مشروطکردن قدرت
این چهره سیاسی معترض دولت با اشاره به تجربه مشروطیت گفت که مهمترین خواسته معترضان در یک سال گذشته، «مشروط کردن قدرت» بوده است.
به باور آقای موسوی، «اگر موفق شویم که قدرت را مشروط کنیم، بسیاری از مشکلات بنیادین کشور حل میشود و بهایی که امروز خبرنگاران میپردازند به این دلیل است که رکن اطلاعرسانی و گسترش آگاهی، مهمترین ابزار مشروطکردن قدرت است».
او گفت: وقتی بحث انتخابات آزاد یا اجرای بدون تنازل قانون اساسی هم مطرح میشود، ناظر به مشروطکردن قدرت است و به همین دلیل مورد پذیرش قرار نمیگیرد.
میرحسین موسوی ابراز تاسف کرد: برای بعضی از دستاندرکاران فعلی امور، صحبتکردن با خارجیها و کوتاه آمدن و کمی پیش رفتن و عقب نشستن، از برآورده کردن حقوق ملت، برگشتن به قانون و بازکردن راه سادهتر باشد. در حالی که این روش میتواند بسیاری از مشکلات ملی ما را حل و ریشههای بحران را بهتدریج خشک کند و ما را به وضعیت عادی برگرداند.
آقای موسوی گفت: دائم از ما خواسته میشود که به طور کامل از کسی یا حرفی تبعیت کنیم در حالی که در اسلام هم چنین چیزی نداریم و انقلاب اسلامی هم این هدف را دنبال نمیکرد.
به گفته نخستوزیر سالهای 60 تا 68 جمهوری اسلامی، «خود امام [خمینی] بارها گفتند که حکومت فرد نداریم. حکومت فقیه نداریم. حکومت رییسجمهور نداریم و فقط حکومت قانون داریم. قانون را هم در مفهوم محدود و مشروطکننده قدرت به کار میبرد».
بهترین راه: ایستادگی بر روش مسالمتآمیز
میرحسین موسوی در ادامه با بازگویی آن بخش از بیانههای قبلی خود که نوشته بود «جنبش سبز باید بتواند زندگی کند تا بتواند پیروز شود»، گفت: هر نوع اقدامی که نیروهای نظامی و امنیتی را در مقابل مردم قرار دهد و فشارها را افزایش دهد، به ضرر جنبش سبز است و باید از آن پرهیز کنیم.
او از جمله به تجربه اعتراضهای اخیر در تایلند اشاره کرد و گفت: یک سرکوب گسترده، وسیع و همهجانبه میتواند مدتهای مدید پیروزی این حرکت حقطلبانه مردم را به عقب براند.
به همین دلیل آقای موسوی «ایستادگی بر جنبههای مسالمتآمیز» را «حیاتی» و بهترین راه برای رسیدن به مطالبات معترضان دانست.
این چهره سیاسی که از جمله رهبران اعتراضهای یک سال اخیر بوده است، هدف معترضان را «مشروطکردن قدرت، رسیدن به عدالت و آزادی، زندهشدن ارزشهای بنیادین، و رفتن به سمت جامعه ای که در آن فشار و تهدید نباشد» بر شمرد.
او تاکید کرد: رسیدن به این اهداف، به زمان احتیاج دارد و یک سال، مدت زیادی برای رسیدن به این اهداف نیست. به باور آقای موسوی، «ایده تغییر در کشور متولد شده است».
«از تحریمها و فشارها راضی نیستیم»
میرحسین موسوی همچنین گفت: مسئله کشور ما تنها پیروزی جنبش سبز و اهداف آن نیست. حفظ وحدت ملی، منافع بلندمدت، یکپارچگی و وحدت ملت از مسایل اساسی کشور است که هم جنبش را متعهد میکند و هم همه کسانی را که در این عرصه فعالیت دارند تا دست به اقدامات بیمهابا نزنند.
آقای موسوی گفت: ما بر پیروزی جنبش سبز به هر قیمتی باور نداریم و میخواهیم کشور و منافع ملی حفظ شود.
او تاکید کرد: ما بههیچوجه از این تحریمها و فشارهای بینالمللی خشنود و راضی نیستیم.
میرحسین موسوی درباره «افراط و ماجراجویی در عرصه بینالمللی» هشدار داد که در متن استعفای منتشر شده از او در شهریور 67 هم به آن اشاره کرده بود.
این نامزد معترض انتخابات سال گذشته سه روز پیش به دیدار مهدی کروبی، دیگر نامزد معترض آن انتخابات، رفته و در این دیدار این دو تن از رهبران اعتراضهای یک سال گذشته، گفتند که تشدید تحریمها علیه ایران، نتیجه اجرای «سیاستهای غلط» و «سخنرانیهای ماجراجویانه دولتمردان» بوده است.
آقای موسوی در دیدارش با این گروه از روزنامهنگاران و خانوادههای زندانیان در بند، گفت: برای ما مهم است که اصولگرایان منصف و علاقهمند به حرکت کشور در مسیر درست را در کنار خود داشته باشیم و به آنها بگوییم ما هدف و حرف مشترکی داریم و آن اصلاح امور است.
ما در انتظار تلیف دوم آل احمد میباشیم:\n\nدر خدمت و خیانت شیعه یک حزب تمام
معلومه که نمیتونه بگه... اون جنایات به دستور رهبرش خمینی لعنتی و با حمایت امثال موسوی و رفسنجانی و بقیه دارو دسته جانیان انجام شد. حالا هم باید خودشان طعم جنایاتشان را بچشن.
آقای موسوی نباید اشتباه خاتمی رو تکرار کنه. خاتمی با اینکه ۲۲ ملیون نفر پشت سرش بودن ساکت موند و باعث شد که الان اقداگرایان دوره ایشون رو زیر سوال ببرن.\nموسوی نباید ساکت باشد. به قول دوستمون اگه این شوک رو به اقداگرایان و جامعه وارد کند، نامش برای همیشه در تاریخ آزادیخواهی ایران ثبت میکند. اگر سکوت کند و مردم به او بی اعتماد و سرخورده بشن و سر جاشون بشینند، یک تصویه خونین دیگر مثل سال های ۶۱ و ۶۷ خواهیم داشت و بلافاصله جامعه با اختناق شدیدتری مواجه میشه.\nآقای موسوی شما با کنار مردم ایستادن تا الان کارنامه خود رو مثبت کردی و کسی شما رو به خاطر جنایاتی که در اون سالها در مقابلشون سکوت کردی مقصر نمیدونه. پس این فرصت تاریخی رو از دست نده لطفا