بیش از 70 روزنامه‌نگار ایرانی خارج کشور، از رئیس‌جمهوری ایران خواسته‌اند که در یک نشست خبری به سوال‌های آنان پاسخ دهد.

بیش از 70 روزنامه‌نگار ایرانی خارج از کشور، از رئیس‌جمهوری ایران خواسته‌اند که در یک نشست خبری به سوال‌های آنان پاسخ دهد.

این روزنامه‌نگاران که «به دلیل بسته‌شدن روزنامه‌ها و فشارهای سیاسی» ایران را ترک کرده‌اند، در یک نامه سرگشاده از محمود احمدی‌نژاد خواسته‌اند زمینه‌ای فراهم کند تا آنان که «بخشی از قربانیان محدودیت آزادی بیان در ایران و مهاجرانی رانده‌شده به خارج» هستند در یک کنفرانس خبری پرسش‌های‌شان را مطرح کنند.

روزنامه‌نگاران ایرانی خارج کشور نوشته‌اند: «از رئیس‌جمهوری ایران پرسش‌های زیادی داریم که متاسفانه به هیچ کدام از این پرسش‌ها در مصاحبه‌های مطبوعاتی‌تان با رسانه‌های غربی پاسخی نیافتیم».

روزنامه‌نگاران ایرانی در نامه سرگشاده خود به گفته‌های آقای احمدی‌نژاد در مصاحبه با خبرنگاران رسانه‌های غربی اشاره کرده‌اند که بارها گفته «در ایران آزادی بیان وجود دارد و هر کس می‌تواند عقیده و نظر خود را بیان کند».

آنان در واکنش به این اظهارات آقای احمدی‌نژاد می‌گویند: همکاران روزنامه‌نگارمان در داخل ایران یا در زندان به سر می‌برند، یا با قید وثیقه آزاد هستند یا به دلیل تهدیدها و تذکرهای نهادهای امنیتی در یک فضای نا امن رسانه‌ای ناگزیر شده‌اند که سکوت را به عنوان تنها راه چاره برگزینند.

در این نامه همچنین اشاره شده است که به‌خصوص بعد از انتخابات ریاست‌جمهوری خردادماه سال گذشته، در نشست‌های رسانه‌ای آقای احمدی‌نژاد جایی برای روزنامه‌نگاران منتقد نبوده است تا آنان بتوانند پرسش‌های خود را مطرح کنند.

آقای احمدی‌نژاد از تیرماه سال 84 که به ریاست جمهوری ایران انتخاب شد تا کنون، مصاحبه‌های جمعی و اختصاصی زیادی با خبرنگاران خارجی داشته است که عمده آنان، روزنامه‌نگاران کشورهای غربی بوده‌اند. با این حال او جز در نشست‌های خبری جمعی و مصاحبه با تلویزیون دولتی ایران، با روزنامه‌نگاران ایرانی و رسانه‌های مستقل مصاحبه نکرده است.

این گروه از روزنامه‌نگاران یادآوری کرده‌اند که «حتی اگر برای توجیه مهاجرت ما شما نظر دیگری داشته باشید، هیچ عقل سلیمی باور نمی‌کند که این تعداد از روزنامه‌نگاران یک کشور، بدون اضطرار خاک و خانه و خانواده‌شان را رها کرده باشند تا به کشوری دیگر مهاجرت کند».

در این نامه همچنین تاکید شده است که جواب منفی رئیس‌جمهوری ایران یا بی‌تفاوتی او «افکار عمومی دنیا را متوجه این سوال می‌کند که چرا رئیس دولت ایران از پاسخ‌گویی به روزنامه‌‌نگاران کشور خود گریزان است». 

مسعود سفیری، بابک داد، مهرانگیز کار،‌ ابراهیم نبوی، رضا ولی‌زاده، حنیف مزروعی، رویا کریمی‌مجد، حسن سربخشیان،‌ نیلوفر رستمی و ده‌ها روزنامه‌نگار دیگر درخواست مصاحبه از رئیس‌جمهوری ایران را امضا کرده‌اند.

کمیته حمایت از روزنامه‌نگاران در نیویورک پیشتر در گزارشی گفته بود که ایران رتبه نخست روزنامه‌نگاران تبعیدی را در جهان دارد. پس از انتخابات ریاست‌جمهوری سال گذشته که با اعتراض مردم به نتایج آن همراه شد، حکومت ایران بسیاری از روزنامه‌نگاران را بازداشت و روانه زندان کرد، بسیاری از روزنامه‌های منتقد دولت توقیف و فعالیت خبرنگاران رسانه‌های داخلی و خارجی در ایران محدودتر شد.