با موافقت آمریکا، ایران به نشست نمایندگان ویژه کشورها برای بررسی بحران افغانستان پیوست که امروز دوشنبه 26 مهرماه با حضور نمایندگانی از افغانستان، ایران، پاکستان و کشورهای اتحادیه اروپا در رم پایتخت ایتالیا برگزار شد.
با موافقت آمریکا، ایران به نشست نمایندگان ویژه کشورها برای بررسی بحران افغانستان پیوست که امروز دوشنبه 26 مهرماه با حضور نمایندگانی از افغانستان، ایران، پاکستان و کشورهای اتحادیه اروپا در رم پایتخت ایتالیا برگزار شد.
به گزارش آسوشیتدپرس، در نشست این گروه که به «گروه تماس» معروف است همچنین نمایندگانی ویژه از ناتو، سازمان ملل متحد برای ارزیابی پیشرفت در افغانستان گرد هم آمدند.
در ماه مارس 2009، باراک اوباما، رئیسجمهوری آمریکا خواستار تشکیل گروهی موسوم به «تماس» در زمینه مسائل افغانستان شد.
آقای اوباما همچنین اعلام کرده بود که برای تشکیل «گروه تماس»، افغانستان و پاکستان و تمامی کسانی که در امنیت منطقه نقش دارند، اعضای ناتو، ایران، چین، هند، روسیه و کشورهای آسیانه میانه نیز حضور خواهند داشت.
نمایندگان حاضر در نشست امروز گفتهاند که در راستای تلاشهای بینالمللی و برای داشتن رویکردی جامع از ایران نیز دعوت شده که به عنوان یکی از کشورهای موثر در منطقه، در بحث درباره آینده افغانستان شرکت کند.
نقش ایران در افغانستان به رسمیت شناخته شد
به گزارش خبرگزاری رویترز، مخالفت نکردن آمریکا با حضور ایران در مذاکرات «گروه تماس» برای اولین بار نشان داد که آمریکا، نقش ایران را در این زمینه به رسمیت میشناسد.
آمریکا در گذشته به طور متناوب ایران را متهم کرده بود که به گروههای مخالف در افغانستان کمک میکند اما تهران همواره حمایت از گروههای نظامی دراین کشور را رد میکند و حضور نیروهای غربی را مایه ایجاد بیثباتی در این منطقه میداند.
به طور کلی ایران با اکثریت جمعیت شیعه با حکومت طالبان که اهل تسنن هستند در فاصله سالهای 1996 تا 2001 به شدت مخالف بود.
هدف از گفتوگوهای اخیر بحث درباره چگونگی واگذارکردن مسئولیت حفظ امنیت به نیروهای افغان و بررسی فرایند آشتی و گفتوگو با گروههای مخالف در داخل افغانستان از جمله طالبان است.
ریچارد هالبروک در نشست روز دوشنبه در رم با بیان اینکه «برای هر کسی که میخواهد در افغانستان آشتی کند جایی هست» بر «خطوط قرمز» یا شرایط مطرح شده از سوی نیروهای ائتلاف و دولت افغانستان برای آشتی نیز تاکید کرد.
شرایط دولت افغانستان برای آشتی ملی در این کشور شامل به زمین گذاشتن سلاح از سوی مخالفان، رد علنی القاعده، ورود به فرایند سیاسی و احترام به قانون اساسی از جمله حقوق اقلیتها است.
خشونت در افغانستان در ماههای اخیر به بالاترین حد خود رسیده است به طوری که نیمی از کشتهشدگان نیروهای خارجی (دوهزار نفر) در 9 سال جنگ در افغانستان، تنها مربوط به دو سال اخیر است.
باراک اوباما، رئیسجمهوری آمریکا در دسامبر سال گذشته دستور فرستادن 30 هزار نیروی نظامی بیشتر به افغانستان را صادر کرد اما همزمان گفت که خروج نیروهای آمریکایی از این کشور نیز در ژوئیه سال 2011 ( اوایل تابستان آینده) آغاز خواهد شد.
گفتوگوها محدود به افغانستان
به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، ریچارد هالبروک، نماینده ویژه آمریکا در افغانستان و پاکستان امروز گفت که ایران به دلیل مرز طولانی با افغانستان و مشکل مواد مخدر و مهاجران افغانی در این کشور در حلوفصل صلحآمیز موضوع، نقش دارد و از نظر آمریکا حضور آنها مشکلی ایجاد نمیکند.
آقای هالبروک و سایر نمایندگان شرکتکننده تاکید کردهاند که گفتوگوها محدود به افغانستان است و هیچ ربطی به پرونده هستهای تهران ندارد.
پیشتر نیز وزارت خارجه ایتالیا اعلام کرده بود که موضوع محوری این نشست، کنترل افغانستان توسط خود افغانها، نهایی سازی استراتژی که ثبات را در افغانستان تضمین کند و نقش کشورهای همسایه است.
«گروه تماس» همچنین 10 نماینده از کشورهای سازمان کنفرانس اسلامی دعوت کرده بود و محمدعلی قانعزاده، مدیر کل آسیای غربی وزارت خارجه نیز به عنوان نماینده ویژه ایران در امور افغانستان و پاکستان در جلسه رم شرکت داشت.
روز گذشته سید محمد علی حسینی، سفیر جمهوری اسلامی در رم از حضور آقای قانعزاده، مدیرکل آسیای غربی وزارت امور خارجه ایران در نشست نمایندگان ویژه ایران در امور افغانستان در رم خبر داده بود.
گروه تماس که به منظور حل بحران افغانستان تشکیل شده، از نظریه بارنت روبی، رئیس مرکز مطالعات و عضو ارشد مرکز همکاریهای بینالمللی دانشگاه نیویورک و احمد رشید تحلیلگر پاکستانی گرفته شده است که اولین بار در یادداشتی با عنوان «از بازی بزرگ تا معامله بزرگ» در مجله «Foreign Affairs» منتشر شد.
این دو کارشناس در یادداشت خود که در آستانه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا به چاپ رسید، راهکارهای حل بحران افغانستان را برای باراک اوباما، رئیسجمهوری آینده پیشنهاد کردند که از مهمترین آنها تشکیل «گروه تماس» بود.
که تجارب خود را در ارسال اسلحه و مين کنار جاده ای به افغانستان تشريح کند؟!