جمعی از خانواده‌های زندانیان سیاسی در نامه‌ای خطاب به اکبر هاشمی رفسنجانی، وعده‌ او مبنی بر این‌که خواسته‌های آن‌ها را از طريق رهبر جمهوری اسلامی پی‌گیری خواهد کرد یادآوری کرده‌اند.

جمعی از خانواده‌های زندانیان سیاسی در نامه‌ای سرگشاده خطاب به اکبر هاشمی رفسنجانی، رئیس مجلس خبرگان رهبری، وعده‌ او مبنی بر این‌که خواسته‌های آن‌ها را از طريق رهبر جمهوری اسلامی پی‌گیری خواهد کرد یادآوری کرده‌اند و نوشته‌اند: ما امیدوار بودیم که طرح مشکلات زندانیان سیاسی و خانواده‌هایشان، به عنوان مشتی از خروار بی قانونی‌ها و بی‌عدالتی‌ها، مورد توجه و اعتنا قرار گیرد.

این خانواده‌ها از هاشمی رفسنجانی خواسته‌‌اند که با اتکا به «موقعیت‌های استراتژیک سیاسی» از یک سو و «ریشه» و «نسبت» او با انقلاب اسلامی و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، از این «امتیازات برجسته‌» برای حمایت و پشتیبانی از حقوق اساسی ملت استفاده کند. 

در بخشی از این نامه سرگشاده که بدون ذکر نام، امضای «خانواده زندانیان سیاسی» را زیر خود دارد، آمده است از این حکومت اسلامی که دستگاه قضایی آن «بیگانه با اسلام» عمل می‌کند و مسئولین آن به «مسئولیت‌های خود در برابر مردم» عمل نمی‌کنند، به دلیل «مظالمی» که بر آنها و عزیزان‌شان می‌رود، «رضایت» ندارند.

آنها با اشاره به این‌که یک ماه از ملاقات اخیرشان با رئیس تشخیص مصلحت نظام و وعده رسیدگی به مشکلات زندانیان گذشته است، نوشته‌اند: «جز موافقت با مرخصی دو سه روزه آزاده ایثارگر، استاد معارف، دکتر داود سلیمانی، و مرخصی یکی دیگر از آزادگان دربند، هیچ یک از مسائل مطروحه در آن جلسه به نتیجه نرسیده است و در مواردی چون اجرای حکم زندان در تبعید دانشجویان ستاره‌دار محروم از تحصیل دقیقا به عکس عمل شد.»

نویسندگان نامه بر این نکته تاکید کرده‌اند که هنوز تاج‌زاده و نوری‌زاد پس از گذشت دوماه از بازداشت مجددشان، در قرنطینه‌ هستند و به بند 350 منتقل نشده‌اند.

رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، در دیدار قبلی با خانواده‌های زندانیان سیاسی در تاریخ 30 شهریور با این استدلال که احتمال دارد پیگیری خواسته‌های‌شان از طریق مأموران، نتیجه عکس بدهد، به آنها قول داده بود مشکلات آن‌ها را با آیت‌الله علی خامنه‌ای، درمیان بگذارد.

در این نامه سرگشاده ضمن اشاره به این‌که زندانیان بند 350 هم چنان در محرومیت مضاعف از حقوق اولیه‌شان به سر می‌برند، به مواردی چون قطع تلفن، محدودیت در ملاقات‌ها، عدم دسترسی به کتاب و جزوه‌های تخصصی مورد نیاز، امکانات تخصصی پزشکی و مرخصی به عنوان امکاناتی که در رژیم پهلوی از زندانیان سیاسی مضایقه نمی‌شد به عنوان شاهکارهای دستگاه قضایی ایران یاد کرده‌اند.

به عقیده خانواده‌های زندانیان سیاسی، این محدودیت‌ها زیر فشار مقامات امنیتی و سپاه پاسداران اعمال می‌شود و دیگر زندانیان سیاسی در بندهای امنیتی، زنان و زندان رجایی شهر در شرایطی مشابه به سر می‌برند.

خانواده‌های زندانیان سیاسی تاکید کرده‌اند «توقعات و انتظارات» خود را از رئیس مجمع تشخیص مصلحت و رئیس مجلس خبرگان رهبری با توجه به شرایط موجود «تطبیق» می‌دهند و تعدیل می‌کنند.

در طی ماه گذشته برخی از فعالان سیاسی و نهادهای حقوق بشری، به وضعيت نامناسب زندانيان سیاسی در ايران اعتراض کرده و خواهان رسيدگی به اين وضعيت شده‌اند.

روز 30 شهريور 220 تن از فعالان سیاسی و اجتماعی با انتشار بیانیه‌ای به آن‌چه «نقض حقوق قانونی و حیاتی زندانیان سیاسی» خواندند، اعتراض کردند.

اين فعالان سیاسی در بیانیه خود، «اعتصاب غذای برخی از زندانیان سیاسی و واکنش غیرمسئولانه برخی مسئولان سازمان زندان‌ها و قوه قضائیه» را به منزله «نقض حقوق اولیه نخبگان ایران» دانستند.

این دسته از فعالان سیاسی و اجتماعی با انتقاد از انتقال زندانیان سیاسی به زندان رجائی شهر کرج، با تاکید بر این‌که در این زندان «تفکیکی بین قاتلان و روزنامه‌نگاران وجود ندارد» هشدار دادند که انتقال زندانیان باید منطبق با مقررات موجود در فصل چهارم آئین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها باشد.

امضاکنندگان این بیانیه، همچنين نسبت به وضعیت بند زنان زندان اوین ابراز نگرانی کرده و ادعاهای مسئولان قوه قضائیه ايران در مورد رسيدگی به وضعيت زندانيان زن در ايران را زير سئوال بردند.