با افزایش تحرکات نوری المالکی و رایزنی‌های گسترده وی با رهبران کشورهای منطقه، امیدواری درباره تشکیل دولت عراق افزایش یافته است

با افزایش تحرکات نوری المالکی و رایزنی‌های گسترده وی با رهبران کشورهای منطقه، امیدواری درباره تشکیل دولت عراق افزایش یافته است.

المالکی در روزهای اخیر دیدارها و رایزنی‌های مهمی هم در ایران داشته است. همچنین وی از ترکیه، همسایه قدرتمند شمالی عراق، سوریه، اردن و مصر بازدید کرده است.

این سفرها، نخستین سفرهای خارجی نوری المالکی پس از انتخابات پارلمانی عراق به شمار می‌روند.

می‌توان گفت هدف اصلی وی از این سلسله دیدارها، زمینه‌سازی برای تشکیل دولت عراق به ریاست وی و دادن اطمینان خاطر به رهبران این کشور‌ها درباره سیاست‌های آینده دولت عراق باشد.

این تحرکات در حالی انجام می‌گیرد که شانس ایاد علاوی و فراكسيون العراقيه که به عربستان گرایش دارند، برای در اختیار گرفتن مقام نخست وزیری زیاد به نظر نمی‌رسد.

این درحالی است که با پیروزی این فراکسیون در انتخابات پارلمانی عراق، بسیاری پیش‌بینی می‌کردند که علاوی به راحتی حکومت جدیدی در عراق تشکیل داده که سر آغاز دوران افول نفوذ ایران در عراق و بازگشت این کشور به دامن عربستان خواهد شد.

سفر نوری المالکی به ایران و سایر کشورهای منطقه را می‌توان از چند منظر تحلیل کرد.

نخست این که سلسله دیدارهای نوری المالکی با رهبران کشورهای همسایه عراق نشان‌دهنده نقش تعیین‌کننده این کشورها در معادلات داخلی عراق است.

رایزنی‌های وی در ترکیه و ایران و سپس سفر وی به مصر، یکی از قدرت‌های تاثیرگذار دنیای عرب، نشان می‌دهد که رهبران عراق اولویت بالایی برای نقش قدرت‌های منطقه‌ای در روند تشکیل دولت تازه عراق قائل هستند.

از دیگر سو، این سفرها و به‌ویژه دیدارهایی که نوری المالکی با مقامات ایرانی و همچنین مقتدی صدر از رهبران شیعیان عراق در شهر قم انجام داد، باعث ناخشنودی مقامات آمریکایی شده است که در ماه‌های اخیر نتوانسته‌اند رهبران عراقی را وادار به تشکیل دولت در این کشور و پایان دادن به بن‌بست سیاسی چندین‌ماهه کند.

از این رو تحرکات نوری المالکی و دیدارش از ایران، از منظر تضعیف نفوذ آمریکا در عراق و توانایی تاثیر‌گذاری واشنگتن در معادلات این کشور دارای اهمیت است.

به تازگی‌ سامی العسکری یکی از معاونان نوری المالکی به صراحت گفته است که رهبران عراق به مانند گذشته به دیدگاه‌های آمریکا توجه نشان نمی‌دهند و این وضعیت باعث شده که حکومت‌های همسایه عراق با اعتماد نفس بیشتری در صحنه سیاسی عراق وارد عمل شوند.