مازیار ناظمی، گزارشگر و تحلیل‌گر ورزش، در این مطلب به مسئله اعتراض اعضای تیم سپاهان اصفهان از سوال نماینده مجلس در خصوص خرج‌های این باشگاه می‌پردازد.
حملات و انتقادات گسترده ورزشی‌ها از رئیس سازمان تا دروازه‌بان یک باشگاه به نقد و سوال بیژن نوباوه وطن، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی، درباره پرداخت‌های کلان دولتی در فوتبال، حیرت‌آور است.
مگر او چه گفته بود؟ اینکه منشاء پرداخت‌های مالی یک باشگاه دولتی باید روشن و مشخص باشد و به صاحبان سرمایه، که مردم هستند، به موقع و بدون ابهام نحوه هزینه‌کردن آن اطلاع داده شود، حرف بدی است؟ آیا مطرح کردن مبالغ مالی هنگفت فوتبالی که از بضاعت فنی سرمربی، بازیکن و مدیریت‌اش بسیار فراتر است مجاز نیست؟ جوابیه و استدلال‌های رئیس سازمان ، مدیر باشگاه، سرمربی و دروازه‌بان را روی هم بگذاری چه مبنای درست و تعریف شده‌ای از پول‌های کلان دولتی را که صرف این فوتبال می‌شود به ما ارائه می‌دهد؟ جوابیه باشگاه سپاهان، که به نمایندگی از سرمربی و دروازه‌بانش پاسخ می‌دهد، به طور ضمنی مبالغ کلان فوتبالی را تائید می‌کند و به نماینده معترض پیشنهاد می‌کند اول از باشگاه‌های تهرانی شروع کند.
دوستان مدیر! نمایندگی مجلس مقامی ملی و شامل همه مردم است و حسابرسی و سوال از چگونگی هزینه‌کردن سرمایه دولت و مردم که اصفهان و تهران ندارد. جهت اطلاع دوستان عرض می‌کنم نماینده مجلس حق دارد در هر موردی به نمایندگی از مردم سوال کند و جدای مسئولیت قانونگذاری، وظیفه نظارتی هم دارد بنابراین حق دارند نگران خرج‌های بدون حساب ورزش و بویژه فوتبال باشند.
این روزها فریاد مدیران سازمان تربیت بدنی از کنار گذاشته‌شدن لايحه اختصاص يك درصد از بودجه دستگاه‌های اجرايی به ورزش از طرف مجلس بلند است، ولی به این سوال و نگرانی نمایندگان مردم در مجلس جواب نمی‌دهند که تا کی و چه زمانی باید دولت و دستگاهای وابسته جور کش «مدیران هزینه و نه درآمد» ورزش ایران باشند؟ ورزشی که قرار بود در پایان برنامه چهارم تماما خصوصی شود و این وعده به برنامه پنجم موکول شده است.
ورزش ایران از نظر مدیران گلخانه‌ای آن فقط در بعد قهرمانی و گرفتن مدال و سکو از میادین آسیایی و جهانی و المپیکی خلاصه می‌شود و طبیعی است در این بخش که برنامه روشنی هم ندارد و هر چه پول بریزی، در محل درستی قرار نمی‌گیرد و سرمایه برای آینده نمی‌شود. بنابراین راه درست این است که اگر قرار باشد پولی هزینه شود در بخش‌های عمرانی و ورزش همگانی و برخی رشته‌های پایه در سطح قهرمانی باشد، نه واریز کردن آن به شماره حساب شماری سرمربی و بازیکن و مدیر عامل و ... .
به نظر من بخش بزرگی مانند فوتبال حرفه‌ای ایران که اسناد آن قبلا به مراجع رسمی آسیایی ارسال شده با یک روند مناسب و تعاریف درست مالکیتی به بخش خصوصی واگذار شود و این سیستم به دنبال کسب درآمد حرفه‌ای برای فوتبال باشد. اتفاقا اینجاست که جوهر مدیران فوتبالی و ورزش معلوم می‌شود والا با خرج کردن از کیسه مردم که مدیر عامل و رئیس شدن کاری ندارد.
متاسفانه فوتبال هم محلی برای سياسي و گروه بازی و اعمال نفوذ باندهای مختلف دولتي شده ک باعث فساد های مالی و مسايل حاشيه ای و بدون کارهای زير بنايی شده که نمونه آن شکست تيمهای جوانان و نوجوانان بوده..